GRC
τίτας
JSON
Bailly
αο (ὁ) [ῑᾱ] vengeur, ESCHL. Ch. 67.
Étym. dor. c. *τίτης de τίω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ὁ, (< τίνω) Dor. for *τίτης, = τιμωρός, avenging, φόνος A. Ch. 67 (lyr.). at Gortyn, a magistrate who inflicted fines (upon other magistrates), public prosecutor, Schwyzer 175 (pl.), 183 (sg.); τίται· εὔποροι, ἢ κατήγοροι τῶν ἀρχόντων, Hsch.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ὁ, dor. statt τίτης, der Rächer, Aesch. Ch. 65, τίτας φόνος πέπηγεν.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
See also:
Τίτας
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
