'(f. θήσω, ao. ἔθηκα, ἔθηκας, ἔθηκε, ἔθεμεν, ἔθετε, ἔθεσαν, duel ἐθέτην ; impér. θές, θέτω, θέτε, etc., subj. θῶ, opt. θείην, inf. θεῖναι, part. θείς ; pf. τέθηκα, pl.q.pf. ἐτεθήκειν ; pass. f. τεθήσομαι, ao. ἐτέθην, pf. τέθειμαι, v. à la fin) :
   I. 1 poser, placer : λίθον θεῖναι, IL. 21, 405, poser une pierre ; θεμείλια θεῖναι, IL. 12, 29, poser des fondements ; τέρματα θεῖναι, OD. 8, 193, marquer le point où le disque est tombé ; θέμεν βωμόν, PD. O. 13, 81, élever un autel ; τρόπαια τιθέναι, ESCHL. Sept. 259, dresser des trophées ; κλισίην τιθέναι τινί, OD. 4, 123, placer un siège pour qqn ; πόδα τιθέναι, ESCHL. Eum. 284, poser le pied, càd. marcher, aller ; ὠκὺν πόδα τιθεὶς ἴσον πτεροῖς, EUR. I.T. 32, allant d’une marche rapide comme un vol ; avec un adv. ou une prép. ; particul. avec une prép. avec le dat. ou le gén. si l’on veut marquer le résultat du dépôt, càd. exprimer l’idée du lieu où l’on a déposé ; avec l’acc. si l’on veut marquer l’action même du dépôt, càd. l’idée du mouvement par lequel on dépose : ἄλλοσε θεῖναι, OD. 23, 184, mettre à une autre place ; ἄνευθεν θ. IL. 22, 368, mettre de côté ; χαμαὶ τιθέναι τὸν πόδα, ESCHL. Ag. 880, poser le pied sur la terre ; τὰ μὲν ἄνω κάτω τ., τὰ δὲ κάτω ἄνω, HDT. 3, 3, mettre sens dessus dessous, bouleverser ; ἀπάτερθεν ὁμίλου τ. IL. 5, 445, transporter hors de la mêlée ; θεῖναι προπάροιθέ τινος, IL. 18, 615, mettre devant qqn ; πόθι γεραιὸν ἴχνος τίθημι ; EUR. Ph. 1718 Nauck, où placé-je mon pas de vieillard ? càd. où poserai-je mon pied chancelant ? ποτέρωθι θήσομεν ; XÉN. Mem. 4, 2, 17, de quelle manière jugerons-nous cette tromperie ? ποῖ θετέον ; XÉN. Mem. 4, 2, 17, où doit-on le placer ? avec ἐν ou εἰς : στήλας ἐν γαίῃ θεῖναι, IL. 12, 260, fixer des colonnes en terre ; ἐν χειρὶ ou χερσὶ τιθέναι τί τινι, IL. 1, 441, 585 ; 8, 289, etc. mettre à qqn qqe ch. dans la main ; ἐν χερσί τινος τιθέναι τι, IL. 6, 482 ; 23, 597, m. sign. ; ἐς χεῖρα τιθέναι τι, SOPH. Aj. 752, m. sign. ; δῶρα ἐν μέσσῃ ἀγορῇ θέσαν, IL. 19, 249, ils placèrent les présents au milieu du cercle ; ἱστία θέσαν ἐν νηΐ, IL. 1, 433, ils déposèrent des voiles dans le vaisseau ; ἐν κίστῃ τ. ἐδωδήν, OD. 6, 76, mettre de la nourriture dans une corbeille ; τιθέναι τινὰ ἐν Λυκίης δήμῳ, IL. 16, 673, transporter qqn parmi le peuple de Lycie ; εἰς ἐρημίαν θεῖναι, PLAT. Rsp. 578 e, transporter dans un désert ; ἐν αἰτίῃ τιθέναι τινά, HDT. 8, 99, imputer la faute à qqn ; ἐν λεχέεσσι τ. IL. 18, 352, mettre au lit ; ἐς δίφρον θεῖναι, IL. 17, 541, charger sur un char ; ἐς ταφὰς θεῖναι, SOPH. Aj. 1110 ; ou ἐν τάφῳ, SOPH. Ant. 502, mettre au tombeau ; ἐς πυρὰν θεῖναι, SOPH. Tr. 1254, mettre sur le bûcher ; ἐς τεῦχος ψήφους τ. ESCHL. Ag. 790, mettre des bulletins de vote dans l’urne, càd. décider ; ἐν μέσῳ τιθέναι τι, ESCHL. Suppl. 143, mettre ou offrir qqe ch. publiquement pour qqn, càd. pour qu’on s’en serve librement et à son gré ; ἐς μέσον τιθέναι τι, IL. 23, 704, présenter publiquement (un prix proposé) ; εἰς τὸ μέσον θεῖναί τινί τι, PLAT. Leg. 719 a, communiquer ouvertement qqe ch. à qqn ; εἰς τὸ μέσον τινὸς τιθέναι τι, PLAT. Tim. 34 b, transporter qqe ch. au milieu de qqe ch. ; ἐς τὸ κοινὸν τιθέναι, XÉN. Mem. 3, 14, 1, mettre en commun (des aliments apportés) ; τὴν ἐλπίδα τ. ἔν τινι, PLUT. Fab. 5, etc. mettre son espoir en qqe ch. ; avec le dat. sans prép. : χρήματα μυχῷ ἄντρου θεῖναι, OD. 13, 364, déposer ses richesses au fond d’une caverne ; avec ἐπί : κρατὶ δ' ἐπ' ἰφθίμῳ κυνέην τ. IL. 15, 80, poser un casque sur la tête ; ἐπὶ γούνασι θεῖναί τινί τινα, OD. 19, 401, poser qqn sur les genoux de qqn ; θεῖναί τινος ἐπὶ γούνασί τι, IL. 6, 92, 303, mettre qqe ch. sur les genoux de qqn ; εἵματα τ. ἐπ' ἀπήνης, OD. 6, 252, charger des vêtements sur une voiture ; ἐπὶ ταπίδων, XÉN. Cyr. 8, 8, 16, poser sur des tapis ; ἐπὶ θρόνον ἱμάτια τ. HDT. 1, 9, poser des vêtements sur une chaise ; εἰς τὸ πρόσθεν θεῖναι ἐπὶ τὴν γῆν, PLAT. Rsp. 618 a, placer devant soi à terre ; avec ἀνά : τ. ἂμ βωμοῖσι, IL. 8, 441, mettre des chars sur leurs appuis ; τ. ἀνὰ μυρίκην, IL. 10, 466, poser sur une bruyère ; avec παρά : τι παρὰ πυθμέν' ἐλαίης τ. OD. 13, 122, poser au bas d’un olivier ; fig. ἐχθρὸν παρ' ἐχθρὸν τιθέμενον, φίλον παρὰ φίλον τεθέν, PLAT. Tim. 88 e, ennemi associé à ennemi, allié à allié ; avec πρός et l’acc. ou le dat. XÉN. Mem. 4, 2, 13, 15, 17 ; avec ἀμφί : στέφανον ἀμφὶ βοστρύχοις τ. EUR. Med. 1160, mettre une couronne autour de ses boucles de cheveux ; cf. EUR. Rhes. 209 ; avec ὑπό : τιθέναι ὑπό τι, ATT. tenir sous qqe ch. ; δέμνι' ὑπ' αἰθούσῃ τιθέναι, IL. 24, 644 ; OD. 4, 297, placer des lits sous le portique ; ἀμϐροσίην ὑπὸ ῥῖνα ἑκάστῳ θῆκε, OD. 4, 445, elle plaça de l’ambroisie sous le nez de chacun de nous ; cf. IL. 24, 644 ; OD. 4, 297 ;
      2 mettre à une place appropriée : θεοῖς τιθέναι τι, EUR. Ph. 579, consacrer qqe ch. aux dieux ; ἄεθλα τιθέναι, IL. 23, 263, 635, etc. ; ou ἆθλα, PLAT. Tim. 21 b, etc. proposer des prix ; τιθέναι ἀέθλιον, IL. 23, 748, m. sign. ; au pass. ἆθλα τίθεται, THC. 1, 6, on établit des prix ; τὰ τιθέμενα, DÉM. 1408, 27, les prix proposés ; de même en indiquant les objets qui servent de prix : τιθέναι δέπας, IL. 23, 656 ; βοῦν, IL. 23, 750, etc. proposer comme prix une coupe, un bœuf, etc. ; cf. IL. 23, 826 ; OD. 11, 546 ; HDT. 1, 144, etc. ; τιθέναι τὸ μέρος ἕκαστον, XÉN. Cyr. 8, 5, 15, placer chaque détachement de troupes ; αἱ τράπεζαι κατὰ τοὺς ξένους ἀεὶ ἐτίθεντο, XÉN. An. 7, 3, 22, les tables étaient toujours placées à proximité des hôtes ; particul. planter, acc. XÉN. Œc. 19, 7, 9 ;
   II déposer, d’où :
      1 en gén. mettre de côté, garder : τιθέναι τὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς, XÉN. Ages. 11, 12, placer en sûreté le bien de ses amis ; particul. mettre de côté ou conserver les ossements ou les cendres, càd. les enterrer : τιθήμεναι ὀστέα, IL. 23, 83, enterrer des ossements, des restes ; ἐς ταφάς, ἐν τάφῳ, ἐν τάφοισι θεῖναι, SOPH. Aj. 1110, Ant. 502, O.C. 1410, m. sign. ; abs. ESCHL. Sept. 993, etc. ; au pass. être enterré : τὰ ὀστᾶ φασι τεθῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ, THC. 1, 138, on dit que ses restes ont été déposés dans l’Attique ; cf. PLAT. Menex. 242 c ; abs. οἱ τιθέμενοι, PLAT. Leg. 947 e, ceux qui sont enterrés ;
      2 donner en garde : ἀργύριον τιθέναι, ATT. déposer de l’argent ; θεῖναι ἐνέχυρον ou ἐνέχυρα, DÉM. 1381, 8, etc. placer un gage, mettre en gage ; τι, AR. Pl. 450, etc. mettre qqe ch. en gage, engager ; elliptiq. τιθέναι, ATT. déposer, mettre en gage ; p. opp. à τίθεσθαι, se faire donner en gage, prendre un gage, PLAT. Leg. 820 e ; au pass. τὰ τεθέντα, DÉM. 186, 10, les gages déposés ; fig. χάριν ou χάριτα θέσθαι τινί, HDT. 9, 60, 107 ; ESCHL. Pr. 784, etc. litt. déposer chez qqn un service qui mérite la reconnaissance, càd. bien mériter de qqn par un service ;
      3 déposer une somme d’argent, d’où payer, acquitter : τόκον τιθέναι, DÉM. 1030, 23, payer ou acquitter des intérêts ; τιθέναι τὰς εἰσφοράς, DÉM. 606, 17 ; μετοίκιον τιθέναι, DÉM. 845, 20, payer les contributions, payer la taxe des étrangers domiciliés ;
      4 déposer par écrit, d’où inscrire, porter en ligne de compte : θεῖναι ἐν στήλῃ, PLAT. Leg. 917 e, inscrire sur une colonne ; θὲς ἐν φρενὸς δέλτοισι τοὺς ἐμοὺς λόγους, SOPH. Tript. fr. 8, inscris mes paroles sur les tablettes de ton cœur ; au pass. τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα, PLAT. Leg. 793 b, annotations écrites ;
   III mettre dans telle situation, dans tel état : au propre, θεῖναί τινα αἰχμητήν, IL. 1, 290, faire de qqn un guerrier armé d’une lance ; cf. IL. 6, 300 ; OD. 15, 253 ; SOPH. O.C. 935 ; ἄλοχόν τινος τιθέναι τινά, IL. 19, 298, faire d’une personne l’épouse de qqn, la lui donner pour épouse ; σῦς θεῖναι ἑταίρους, OD. 10, 338, changer les compagnons (d’Ulysse) en porcs ; θεῖναί τινα λίθον, IL. 2, 319, ou λᾶαν, OD. 13, 156, 163, changer qqn en pierre ; λόγους ψιλοὺς εἰς μέτρα τ. PLAT. Leg. 669 d, mettre en vers des mots nus, càd. non rythmés ; avec un adj. : θεῖναί τινα πηρόν, IL. 2, 599 ; τυφλόν, IL. 6, 139, rendre qqn paralysé, aveugle, etc. ; cf. IL. 6, 432 ; 9, 446, etc. ; OD. 9, 404 ; 10, 341, etc. ; εὐδαίμονα τιθέναι τινά, XÉN. Cyr. 4, 6, 3, rendre qqn heureux ; ἅλιον θεῖναί τι, IL. 4, 26, ou μεταμώνιον θεῖναί τι, IL. 4, 363, faire échouer, rendre vain qqe ch. ; οὐκ ἀτέλεστον θεῖναί τι, IL. 4, 57, laisser qqe ch. s’accomplir ; ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν, OD. 11, 274, les dieux permirent que cela fût connu des hommes ; παύρῳ δ' ἔπει θήσω φανέρ' ἀθρόα, PD. O. 13, 98, d’un mot bref je rendrai tout clair ; ἀναστάτους οἴκους τιθέναι, SOPH. Ant. 674, renverser les maisons, détruire les familles ; τὸ πραχθὲν ἀγένητον τιθέναι, PLAT. Prot. 324 b, rendre non avenu ce qui a été fait ; avec un acc. accompagné d’un inf. : τὸν μὲν Ἀθηναίη θῆκεν μείζονά τ' εἰσιδέειν καὶ πάσσονα, OD. 6, 229, Athènè lui donna une apparence plus grande et plus forte ; cf. OD. 8, 20 ; 18, 195 ; avec un acc. suivi d’une prop. inf. : κάμνειν με τήνδ' ἔθηκε τὴν νόσον, EUR. Her. 990, il a fait que je souffre de cette maladie ; cf. ESCHL. Ag. 178 ; EUR. Hec. 358, Med. 718, etc. ; avec un adv. οὕτω νῦν Ζεὺς θείη, OD. 8, 465 ; 15, 180, puisse Zeus arranger cela ainsi ; ὡς ἄρ' ἔμελλον θησέμεναι, IL. 12, 35, c’est ainsi qu’ils devaient l’arranger ; τέλος δ' ἔθηκε Ζεὺς καλῶς, SOPH. Tr. 26, Zeus a bien arrangé le dénouement ; πάντα καλῶς κεῖται θέντων θεῶν, PLAT. Leg. 634 e, tout est bien ordonné, parce que les dieux l’ont organisé ;
   IV poser en principe, d’où :
      1 admettre, accepter : θῶμεν δύο εἴδη τῶν ὄντων, PLAT. Phædr. 79 a, nous voulons admettre deux sortes d’êtres ;
      2 regarder comme : δαιμόνιον αὐτὸ τίθημ' ἐγώ, SOPH. El. 1270, je considère cela comme venant d’une puissance supérieure ; εὐεργέτημα τιθέναι τι, DÉM. 12, 8, considérer qqe ch. comme un bienfait ; τοιοῦτον τ. τὸ δίκαιον, PLAT. Rsp. 361 b, se représenter ainsi le juste ; δεύτερόν τινος τιθέναι τι, LUC. Dem. enc. 34, mettre qqe ch. en seconde ligne après autre chose ; ὕστερόν τινος τ. τι, PLUT. Fab. 24, mettre une ch. après une autre, estimer une chose moins qu’une autre ; avec ὡς : ἃ ἄν μοι δοκῇ τούτῳ τῷ λόγῳ ξυμφωνεῖν τίθημι ὡς ἀληθῆ ὄντα, PLAT. Phæd. 100 a, ce qui peut me paraître s’accorder avec ce principe je le tiens pour vrai ; cf. PLAT. Rsp. 458 ; avec εἰ : ζημίαν τιθέναι εἰ, XÉN. Ages. 7, 3, considérer comme une perte que (litt. si…), etc. ; avec un adv. ou une prép. : οὐδαμοῦ τιθέναι τι, EUR. Andr. 210, ne mettre en aucune façon qqe ch. en ligne de compte, regarder qqe ch. comme rien ; ποῦ ἄν τις θείη τινά ; LUC. H. conscr. 22, quel cas doit-on faire de qqn ? πρόσθεν τινὸς τιθέναι τι, EUR. Hec. 131, estimer une ch. plus haut qu’une autre chose, mettre une ch. au-dessus d’une autre ; ἐν τοῖς φίλοις τιθέναι τινά, XÉN. Mem. 2, 4, 4, compter qqn parmi les amis ; τοὺς ὀλίγα κεκτημένους, ἐὰν οἰκονομικοὶ ὦσιν, εἰς τοὺς πλουσίους τ. XÉN. Mem. 4, 2, 39, mettre au nombre des riches ceux qui n’ont qu’une petite fortune, s’ils sont capables de la bien administrer ; ἐν τοῖς μεγίστοις ὠφελήμασι τῆς πατρίδος καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ, XÉN. Ages. 7, 2, je compte ceci aussi parmi les plus grands services qu’il a rendus à la patrie ; avec un gén. partit. : καὶ ἐμὲ θὲς τῶν πεπεισμένων, PLAT. Rsp. 424 d, compte-moi aussi au nombre des convaincus ; μουσικῆς τίθης τοὺς λόγους ; PLAT. Rsp. 376 e, ranges-tu les discours parmi les arts des Muses ? τὸ πολλὰ ἀπολωλεκέναι κατὰ τὸν πόλεμον τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη δικαίως, DÉM. 12, 5, on aurait le droit de mettre nos pertes nombreuses dans la guerre sur le compte de notre insouciance ; avec une prop. inf. οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, SOPH. Ant. 1166, de celui-ci je n’admets pas qu’il vive, il ne vit pas selon moi ; θῶμεν δὴ τὰς πόλεις ἐν τῷ τότε χρόνῳ διαφθείρεσθαι, PLAT. Leg. 677 c, admettons donc que les villes aient été ruinées alors ; cf. PLAT. Phæd. 93 c, Parm. 133 c, etc. ; avec un part. : θήσω ἀδικοῦντα (αὐτόν) DÉM. 645, 22, je veux admettre qu’il ait réellement tort ;
   V établir, produire, d’où :
      1 créer : ἐν δ' ἐτίθει νειόν, τέμενος, ἀλωήν, ποταμοῖο μέγα σθένος, IL. 18, 541, 550, 561, 607, là-dessus (sur le bouclier d’Achille) il représenta un champ nouvellement défriché, un enclos sacré, une grange, un fleuve au cours puissant et impétueux ; en parl. de repas : δόρπον ἔμελλε θησέμεναι, OD. 20, 394, le repas qu’elle devait bientôt faire ;
      2 faire arriver, exciter, provoquer, produire : ὀρυμαγδόν, OD. 9, 235 ; πολὺν κέλαδον, IL. 9, 547, produire un grand bruit, du tumulte, etc. ; κραυγὴν θεῖναι, EUR. Or. 1510, pousser un cri ; γέλων θεῖναί τινι, EUR. Med. 383, exciter le rire chez qqn ; μνηστήρων σκέδασιν θεῖναι, OD. 1, 116 ; 20, 255, produire une dispersion des prétendants ; οἴκων ὄλεθρον, ESCHL. Ch. 847, amener la ruine des familles ; πολέεσσι δὲ θῆκε κέλευθον, IL. 12, 399, il ouvrit un chemin à beaucoup ; σῆμα τ. Τρώεσσι, IL. 8, 171, envoyer un présage aux Troyens ; ὁππότερος τάδε ἔργα μετ' ἀμφοτέροισιν ἔθηκεν, IL. 3, 321, celui des deux qui a provoqué ces querelles entre les deux ; ἔριν μετ' ἀμφοτέροισιν τ. OD. 3, 136, provoquer une querelle entre deux personnes ; φιλότητα μετ' ἀμφοτέροισιν τ. IL. 4, 83, faire naître l’amitié entre deux personnes ; Ἀχαιοῖς ἄλγε' ἔθηκεν, IL. 1, 2, il causa des souffrances aux Grecs ; κακὸν πολέεσσι τ. IL. 16, 262, causer des malheurs à beaucoup ; ὅρα, μὴ πῆμα σαυτῇ καὶ μετάγνοιαν τιθῇς, SOPH. El. 581, vois si tu ne prépares pas à toi-même un malheur et du repentir ; φῶς τιθέναι τινί, IL. 6, 6 ; ou φάος τ. τινί, IL. 20, 95, produire de la lumière, càd. procurer le salut à qqn ; μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ θῆκεν, IL. 21, 145, il fit naître le courage dans son cœur, il lui inspira le courage ; τ. ἐν στήθεσσι νόον, IL. 13, 732 ; βουλὴν ἐν στήθεσσι θεῖναί τινι, IL. 17, 470, faire naître dans l’esprit de qqn, càd. suggérer à qqn une pensée, un dessein ; ἐπὶ ou ἐνὶ φρεσὶ θεῖναί τινι, IL. 1, 55 ; OD. 5, 427, etc. inspirer à qqn une pensée ; avec un inf. inspirer la pensée de, OD. 18, 158 ; τέρματα θεῖναί τι, IL. 23, 333, faire de qqe ch. un but, assigner qqe ch. comme but ; μὴ βλάϐην τίθει, ESCHL. Sept. 182, ne cause point de dommage ; μὴ σχολὴν τίθει, ESCHL. Ag. 1029, ne laisse pas survenir de délai, ne diffère pas ; μάχας ἀνδρῶν καὶ φόνους, EUR. I.A. 1419, provoquer des luttes et des meurtres entre les hommes ; αἷμα θεῖναι, EUR. Bacch. 792, causer un massacre ; φόϐον θεῖναί τινι, EUR. Suppl. 1208, effrayer qqn ;
      3 fixer, déterminer, disposer, instituer : ὄνομα θεῖναί τινι, OD. 19, 403 ; PLAT. Crat. 385 e, etc. attribuer un nom à qqn ou à qqe ch. ; τιθέναι νόμον, SOPH. El. 580 ; PLAT. Rsp. 339 c, etc. donner une loi ; au pass. τίθεται νόμος, PLAT. Leg. 705 d, etc. on fait une loi ; p. suite, déterminer, ordonner par une loi : δεύτερον τοῦτο τιθῶμεν μάθημα τοῖς νέοις, PLAT. Rsp. 527 c, établissons cela comme une seconde étude pour la jeunesse ; κήρυγμα θεῖναι, SOPH. Ant. 8, faire connaître publiquement un ordre ; τιμωρίαι αἵπερ ἐτέθησαν, PLAT. Leg. 943 d, des peines telles qu’elles ont été fixées ; avec l’inf. : ἔθηκε θύειν βασιλέα πρὸς τῆς πόλεως τὰ δημόσια ἅπαντα, XÉN. Lac. 15, 2, il ordonna que le roi ferait tous les sacrifices publics ; cf. XÉN. Lac. 1, 5 ; 2, 11 ; τιθέναι ἀγῶνα ou ἀγῶνας, organiser ou instituer un concours, en prose att. XÉN. An. 1, 2, 10 ; PLAT. Leg. 653 a, etc. ;

Moy. τίθεμαι (f. θήσομαι, ao.1 ἐθηκάμην, ao.2 ἐθέμην, pf. τέθειμαι) :
   I poser qqe ch. à soi, pour soi ou sur soi, particul. :
      1 poser qqe ch. à soi : τετράποδος βάσιν θηρὸς τ. EUR. Hec. 1059, litt. poser un pas de quadrupède, càd. marcher comme un quadrupède ; ἐπὶ κρᾶτα τ. χέρα, EUR. Hec. 654, poser la main sur la tête de qqn, etc. ; en parl. de bulletins de vote : τὴν ψῆφον τίθεσθαι, ESCHL. Ag. 790, déposer son suffrage (dans l’urne) ; σὺν τῷ νόμῳ τὴν ψῆφον τίθεσθαι, XÉN. Cyr. 1, 3, 14, voter conformément à la loi ; ψῆφον ἐπὶ φόνῳ θέσθαι, EUR. Or. 754, voter pour la mort ; ἑωυτῷ τίθεσθαι τὴν ψῆφον, HDT. 8, 123, se donner sa voix à soi-même ; elliptiq. τίθεσθαί τινι, ATT. voter pour qqn ; μετά τινος, ESCHL. Suppl. 634, m. sign. ; γνώμην ταύτῃ τίθεμαι, SOPH. Ph. 1448, c’est là ma décision ; ἐναντία τίθεσθαί τινι, PLAT. Phil. 58 b, contredire l’avis de qqn ; γνώμην τίθεσθαι, HDT. 7, 82, rendre, exposer l’avis de, avec l’inf. ; γνώμην θέσθαι περί τινος, AND. 3, 21 Baiter-Sauppe, rendre un jugement sur qqn ; δῶμα θέσθαι, OD. 15, 241, se bâtir une maison ; οἰκία θέσθαι, IL. 2, 750, avoir établi sa demeure, habiter ;
      2 poser pour soi : δίφρον, OD. 20, 387, se placer ou se faire placer un siège ; ἐς δίφρον θέσθαι, IL. 3, 310, charger sur sa voiture des victimes ; κρέα θέμενος ἐπὶ τὰ γόνατα, XÉN. An. 7, 3, 23, ayant pris la viande sur ses genoux ;
      3 poser sur soi qqe ch. à soi : ἀμφ' ὤμοισι ἔντεα τίθεσθαι, IL. 10, 34, mettre une armure autour de ses épaules ; particul. τὰ ὅπλα τίθεσθαι ou θέσθαι, ATT. mettre ses armes sur soi ou entre ses mains, d’où : s’établir ou se poster armé, se présenter armé et prêt au combat, ATT. ; τίθεσθαι τὰ ὅπλα παρά τινα, THC. 2, 2, ou μετά τινος, THC. 4, 68, passer armé du côté de qqn, entrer dans son parti ; θέσθαι τὰ ὅπλα περὶ τὴν σκηνήν, XÉN. An. 1, 6, 4, entourer la tente en armes ; τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρός τινος, PLAT. Rsp. 440 e, litt. prendre les armes du côté de qqn, pour qqn ; ἐν ταῖς ναυσὶ τὰ ὅπλα θέσθαι, PLUT. Cim. 5, dresser son camp sur la flotte ; ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικὰ τίθεσθαι, PLAT. Leg. 753 b, servir comme cavalier ou comme fantassin ; οἱ τὴν ἀσπίδα τιθέμενοι, PLAT. Leg. 756 a, ceux qui servent comme hoplites ;
   II déposer pour soi, d’où :
      1 déposer à terre qqe ch. à soi : θέσθαι τὴν ἀσπίδα, XÉN. Hell. 2, 4, 12, déposer le bouclier ; abs. déposer les armes, mettre bas les armes, DS. 20, 31, 45 ;
      2 mettre de côté pour soi : τὰ ὄντα, XÉN. Mem. 3, 8, 10, son avoir ; cf. OD. 13, 207 ;
      3 faire déposer entre ses propres mains, se faire donner un gage, prendre un gage, PLAT. Leg. 820 e (cf. ci-dessus l’act. II, 1) ;
      4 déposer qqe ch. à soi entre les mains d’un autre : συνθήκας, LYCURG. 150, 42, une reconnaissance de dette ; ἐγγύην, ESCHL. Eum. 885, fournir une garantie, une caution ;
      5 p. suite, payer : εἴκοσι τάλαντα, XÉN. Œc. 4, 24, payer vingt talents ;
   III mettre pour soi, dans son intérêt, dans telle situation, dans tel état : d’où :
      1 faire pour soi, rendre pour soi : θέσθαι τινὰ γυναῖκα, OD. 21, 72 ; ou ἄκοιτιν, OD. 21, 316, faire d’une femme son épouse, la prendre pour femme ; τινὰ πόσιν αὑτᾷ θ. ESCHL. Sept. 905, prendre qqn pour époux ; υἱὸν τίθεσθαί τινα, PLAT. Leg. 929 c, ou abs. τίθεσθαί τινα, PLUT. Æmil. 5, adopter qqn ; ὥς μ' ἔθεσθε προσφιλῆ, SOPH. Ph. 532, comme vous m’avez rendu votre ami ; τοὺς πιστοὺς τίθεσθαι δεῖ ἕκαστον ἑαυτῷ, XÉN. Cyr. 8, 7, 13, il faut que chacun se crée des partisans ou des amis fidèles ; μάρτυρα θέσθαι τινά, EUR. Suppl. 260, appeler qqn comme témoin pour soi ; γέλωτα θέσθαι τινά, HDT. 3, 29, etc. se faire de qqn un objet de risée, càd. se moquer de qqn ;
      2 régler ou organiser pour soi : Μήδειαν θεμέναν γάμον αὑτᾷ, PD. O. 13, 51, Médée qui arrangea son mariage, qui se maria ; θέσθαι τὸ παρόν, THC. 1, 25, arranger les affaires présentes ; τὰ ἴδια εὖ θέσθαι, THC. 4, 59 ; τὰ οἰκεῖα εὖ θέσθαι, PLAT. Rsp. 443 d, arranger convenablement ses affaires privées ; τίθεσθαι τὰ αὑτοῦ πράγματα, PLAT. Rsp. 604 c, arranger ses affaires ; τὰ πάντα τίθεσθαι, XÉN. Mem. 1, 4, 17, arranger toutes les affaires ; πρὸς τὸ συμφέρον πάντα τίθεσθαι, XÉN. Cyr. 3, 20, 30, arranger les affaires selon son intérêt ; θέσθαι τὸν πόλεμον, diriger la guerre, THC. 1, 31 ; ou terminer la guerre, THC. 1, 82 ; PLAT. Menex. 244 a, etc. ; de même τὰς διαφορὰς θέσθαι καλῶς, AND. 18, 21, arranger convenablement le différend ; νεῖκος εὖ θέσθαι, SOPH. O.R. 633, arranger une querelle ; τὰ περὶ τὸν πόλεμον εὖ τίθεσθαι, PLAT. Leg. 803 d, prendre de bonnes dispositions pour la guerre ; τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θέσθαι, THC. 6, 11, pallier leur honte d’une bonne manière ; εὐτυχίαν τὴν παροῦσαν καλῶς θέσθαι, THC. 4, 17, faire du bonheur présent un emploi utile ; ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα ; SOPH. Ph. 451, comment doit-on s’accommoder de cela ? càd. que faut-il penser de cela ? τίθεσθαι τὰ πρός τινα, POL. 5, 60, 9, mettre en ordre ses affaires avec qqn, s’arranger avec qqn ; θήσω οὕτω, DÉM. 648, 22 ; LUC. Pr. 9, je veux l’admettre ainsi ;
   IV poser un principe pour soi, d’où :
      1 admettre : τὰ δίκαια τίθεσθαι ἔκ τινος, DÉM. 91 fin, apprécier le droit d’après qqe ch. ;
      2 regarder comme : τί δ' ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε ; OD. 21, 333, pourquoi regardez-vous cela comme un outrage ? τὴν τοιαύτην δύναμιν ἀνδρείαν ἔγωγε καλῶ καὶ τίθεμαι, PLAT. Rsp. 430 b, une telle qualité pour moi, je la nomme vaillance et je la tiens pour telle ; τὸ ἀποθανεῖν εὐτυχίαν ἑαυτοῦ θέσθαι, PLUT. Phoc. 17, regarder la mort comme un bonheur pour soi ; οὐ μεγάλα τίθεμαι, ARR. An. 7, 29, 1, je ne fais pas grand cas de cela ; δεύτερον τ. τί τινος, DS. Exc. de Virt. p. 582, mettre une chose en seconde ligne après une autre ; πόρρω τ. τί τινος, DÉM. 325, 22, mettre une ch. bien loin derrière une autre ; οὐκ ἐν λόγῳ τίθεσθαί τινα, TYRT. 3, 1, ne pas mettre qqn en ligne de compte, ne tenir aucun compte de qqn ; cf. PLUT. Phoc. 21 ; M. 469 e ; ἐν οὐδενὶ λόγῳ τίθεσθαι, PLUT. Pyrrh. 8, etc. regarder comme n’étant digne d’aucune attention, considérer comme rien ; ἐς οὐδένα λόγον τίθεσθαι, PLUT. Pomp. 8, etc. ne pas prendre en considération ; ἐν ἀδικήματι θέσθαι, THC. 1, 35, regarder comme un tort ; ἐν οἰωνῷ τίθεσθαι, PLUT. Alex. 31, considérer comme un présage ; ἐν ἐπαίνῳ μείζονι τίθεσθαί τι, PLUT. Cato ma. 20, considérer qqe ch. comme un plus grand honneur ; ἐν γέλωτι τίθεσθαί τι, PLUT. T. Gracch. 17, regarder qqe ch. comme ridicule ; τι εἰς χάριν τ. καὶ τιμήν, PLUT. Demetr. 14, regarder qqe ch. comme une faveur et un honneur ; ἐν αἰσχρῷ τίθεσθαί τι, EUR. Hec. 806, considérer qqe ch. comme une honte ; ἐν ψόγῳ τίθεσθαί τι, LUC. Anach. 14, regarder comme blâmable ; ἐν παρέργῳ τίθεσθαί τινα, SOPH. Ph. 473, mettre qqn au nombre des choses dont on doit s’occuper, dût cette personne n’avoir parmi elles que le dernier rang ; ἐν μεγάλῳ τίθεσθαί τι, POL. 3, 97, 4, faire grand cas de que ch. ; ἐν μικρῷ τίθεσθαί τι, POL. 9, 13, 8, faire peu de cas de qqe ch. ; ἐν ἐλάττονι τίθεσθαί τι, POL. 4, 6, 12, faire moins de cas de qqe ch. ; ἐν πλείστῳ τίθεσθαι, POL. 40, 4, 6, faire très grand cas de ; ἐν δευτέρῳ τίθεσθαί τί τινος, PLUT. Fab. 24 ; ou ἐν ὑστέρῳ τίθεσθαί τί τινος, PLUT. Arist. 6, mettre une ch. en seconde ligne ou après une autre ; οὐδὲν τίθεσθαι, PLUT. Pyrrh. 21 ; παρ' οὐδὲν τίθεσθαι, PLAT. Phædr. 252 a, etc. regarder comme rien ;
   V établir, produire, d’où :
      1 créer, faire naître pour soi ou en soi : μεγάλην ἐπιγουνίδα, OD. 17, 225, se faire des cuisses fortes ; θέσθαι κέλευθον, IL. 12, 411, 418, se faire ou se frayer une voie ; κότον θέσθαι τινί, IL. 8, 449, nourrir de la colère contre qqn ; αἰδῶ θέσθ' ἐνὶ θυμῷ, IL. 15, 561, 661, ayez le sentiment de l’honneur dans le cœur ; avec un inf. : οὐδ' ὑμεῖς περ ἐνὶ φρεσὶ θέσθε μ' ἀνεγεῖραι, OD. 4, 729, vous ne pensiez pas à me réveiller ; θέσθαι μάχην, IL. 24, 402 ; PLUT. Pyrrh. 21, etc. livrer un combat ; ἀνδράσι δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν τ. IL. 17, 158, livrer un combat acharné contre les ennemis ; ἀγορὴν θέσθαι, OD. 9, 171 ; 10, 188, etc. tenir une assemblée ; πόνον πλέον τίθου, ESCHL. Eum. 217, donne-toi encore plus de peine ; εὐκλεᾶ θέσθαι βίον, SOPH. Ph. 1422, mener une vie glorieuse ; σπουδὴν θέσθαι, SOPH. Aj. 13, mettre de l’ardeur, de l’empressement ; πρόνοιαν θέσθαι, SOPH. Aj. 536, employer la prudence, prendre des soins ; ἐπιστροφὴν θέσθαι, SOPH. O.R. 134, montrer de l’attention ; λησμοσύνην θέσθαι, SOPH. Ant. 151, faire intervenir un oubli, oublier ; συγγνωμοσύνην θέσθαι, SOPH. Tr. 1265, faire intervenir le pardon, pardonner ; θέσθαι φόνον, SOPH. O.C. 542, perpétrer un meurtre ; τάφον θέσθαι τινός, SOPH. O.R. 1448, se charger d’enterrer qqn ; ὅρκους θέσθαι δαίμονι, ESCHL. Ag. 1551, adresser des serments à une divinité, jurer par une divinité ; ὅρκον τίθεσθαι πρός τινα, POL. 7, 9, 1, prêter serment à qqn ; τίθεσθαι εἰρήνην πρός τινα, POL. 5, 4, 7 ; PLUT. Ages. 27, etc. conclure la paix avec qqn ; τίθεσθαι συμμαχίαν τινί, PLUT. Nic. 10, conclure une alliance avec qqn ;
      2 fixer, déterminer, instituer : ὄνομα τίθεσθαί τινι, OD. 18, 5, etc. ; HDT. 1, 107, etc. ; PLAT. Crat. 411 e, attribuer un nom à qqn ou à qqe ch. ; τινὶ ἄνθρωπόν τε τ. καὶ λίθον, PLAT. Theæt. 157 d, donner à qqe ch. la dénomination d’homme et de pierre ; ὁ τιθέμενος τοῖς τῶν ἄλλων θεῶν προγόνοις Ῥέαν τε καὶ Κρόνον, PLAT. Crat. 402 b, celui qui a donné aux ancêtres des autres dieux les noms de Rhéa et de Kronos ; avec καλεῖσθαι : Ἴωνα δ' αὐτὸν ὄνομα κεκλῆσθαι θήσεται καθ' Ἑλλάδα, EUR. Ion 75, il lui donnera le nom d’Ion pour toute l’Hellade ; τ. νόμον, HDT. 1, 29 ; PLAT. Leg. 630 d, etc. donner une loi ; ἡμέραν τ. DÉM. 1039, 6, se fixer mutuellement un jour.

➳ Act. prés. ind. 2 sg. τίθησθα, OD. 9, 404 ; 3 sg. dor. τίθητι, THCR. Idyl. 3, 48 ; 3 pl. att. τιθέασι [ᾱ] THC. 5, 96 ; PLAT. Rsp. 339 ; ion. τιθεῖσι, IL. 16, 262 ; inf. épq. τιθήμεναι, IL. 23, 83. Impf. 3 pl. poét. τίθεν, PD. P. 3, 65. Fut. dor. θήσω, THCR. Idyl. 8, 14 ; 3 pl. θησεῦντι, BION 7, 3 ; inf. poét. θησέμεναι, IL. 12, 35, ou θησέμεν, PD. P. 10, 58. — Ao.1 rare aux 1 et 2 pers. pl. ἐθήκαμεν, XÉN. Mem. 4, 2, 15 ; ἐθήκατε, ESCHN. 1, 33. — Ao.2 inus. au sg. ; sbj. θέω, HDT. 4, 71 ; SAPPH. 12 ; 1 pl. θέωμεν, dissyll. OD. 24, 485 ; épq. θείω, IL. 16, 83 ; 2 sg. θήῃς, IL. 16, 96 ou θείῃς, HÉS. O. 556 ; 1 pl. θείομεν (p. -ωμεν) IL. 23, 244 ; OD. 13, 364. Impér. lacon. σέτω p. θέτω, AR. Lys. 1081. Inf. épq. θέμεναι, IL. 2, 285 ; 4, 57 ; THGN. 152, ou θέμεν, OD. 21, 3 ; HÉS. O. 61 ; PD. O. 2, 97 ; 6, 4 ; THGN. 846. — Pass. moy. prés. 2 sg. τίθεσαι, PLAT. Phil. 47. Impér. τίθεσο, THGN. 1096 ; poét. τίθεσσο, ANTH. 9, 564. Impf. 2 sg. ἐτίθεσο, PLAT. Rsp. 352.— Moy. fut. 1 pl. dor. θησεύμεσθα, THCR. Idyl. 8, 13. Ao. 2 sg. ἐθήκαο, THCR. Idyl. 29, 18. — Ao.2 ion. 2 sg. ἔθευ, HDT. 7, 209. Impér. 2 sg. θέο, OD. 10, 333. Opt. 3 pl. θείατο, ESCHL. Suppl. 695. Un certain nombre de formes paraissent se rapporter à un type de conjug. *τιθέω : Act. prés. ind. 1 sg. τιθῶ, LUC. Oc. 43, 81 ; 2 sg. τιθεῖς, PD. P. 8, 11, ou τίθεισθα, OD. 9, 404 ; 3 sg. τιθεῖ, IL. 13, 731 ; MIMNERME 1, 6 ; 5, 7 (var. τίθει Bgk) ; HDT. 1, 113. Impér. τίθει, IL. 1, 509 ; inf. τιθεῖν, THGN. 286, épq. τιθέμεν, HÉS. O. 744 ; PD. P. 1, 40. Impf. 2 sg. ἐτίθεις, PLAT. Rsp. 497 ; DÉM. 24, 60 ; 31, 6 Baiter-Sauppe ; 3 sg. ἐτίθει, IL. 18, 561 ; OD. 6, 76 ou τίθει, IL. 1, 441, etc. ; 3 pl. ἐτίθουν, NT. Ap. 1, 35. Impf. itér. 3 sg. τίθεσκε, HÉS. fr. 96 Göttling. Ao. part. τιθήσας, SIB. 4, 122. Moy. fut. inf. τιθήσεσθαι, HPC. Epist. 9, 424 Littré.

Étym. R. indo-europ. *d^heh₁-, mettre, déposer, créer ; cf. lat. faciō, sscr. dádhāti, all. tun.

'

2 sg. τιθεῖς Pi. P. 8.11, S. Ph. 992 cod. B (τιθείς LA rec.), E. Cyc. 545 codd. LP (-θείς P, τίθης L), Alc. 890 codd. pler., corrupted to τιθείς Pl. R. 376e Stob., Arr. Epict. 3.22.76, Pl. Euthd. 301e (ἐπι-), Lib. Or. 46.28 (προσ-)· ἐντιθεῖς (v.l. -εὶς) Ar. Eq. 717; περιτιθεῖς BGU 1141.19 (i BC); but τίθης is found in Pl. R. l.c. codd. AD, Ar. l.c. cod. A, Lib. Or. 27.11 (προσ-), etc., and is taught by Choerob. in Theod. 2.328 H. ; Ep. τίθησθα Od. 9.404, 24.476, and so in Aeol., Alc. Supp. 4.27 (τίθεισθα Hsch.); 3 sg. τίθησι Il. 4.83, al., and Att.; Dor. τίθητι SIG 331.13 (Megara, iv BC), Theoc. 3.48; 3 pl. τιθέασι Th. 5.96, Alex. 128; Ep. and Ion. τιθεῖσι Il. 16.262, Hes. Th. 597, Hdt. 2.91 (also A. Ag. 466 (lyr.)); Aeol. τίθεισι (προ-) Schwyzer 631 A 2 (ii BC); Dor. τίθεντι IG 12(3).103.10 (Nisyrus); Ion. 3 sg. τιθεῖ Il. 13.732, Mimn. 1.6, Hdt. 1.113, also Arc., SIG 559.16 (Megalop., iii BC) (τιθῶ Luc. Ocyp. 43, 81, διατιθῶ cited by A.D. Synt. 290.6); impf. ἐτίθην Pl. Grg. 500b; ἐτίθεις Id. R. 528d, Ar. Nu. 59 (ἐν-), etc. ; ἐτίθει Il. 18.541, al., Ar. Ach. 532, Nu. 63 (προσ-), etc., Ep. τίθει Il. 1.441, al. ; Ep. 3 pl. τίθεσαν Od. 22.456; τίθεν Pi. P. 3.65; πρότιθεν Od. 1.112 (Aristarch.); late ἐτίθουν Act. Ap. 4.35; Ion. impf. τίθεσκον Hes Fr. 112; ἐτίθεα (ὑπερ-) Hdt. 3.155; imper. τίθει Il. 1.509, etc. ; inf. τιθέναι, not in Hom. or Hes. ; Ep. τιθήμεναι Il. 23.83; τιθέμεν Hes. Op. 744, Pi. P. 1.40; τιθεῖν Thgn. 286, IG 12(9).189.5 (Eretria); written τιθῖν Byzantion 8.50 (Phrygia, iv AD); part. τιθείς, but Ion. pl. τιθεῦντες v.l. in Hdt. 2.91; fut. θήσω, Ep. inf. θησέμεναι Il. 12.35, θησέμεν Pi. P. 10.58; aor.1 ἔθηκα, only used in indic., and mostly in sg., for though 3 pl. is common, the 1 and 2 pl. are rare, X. Mem. 4.2.15, (ἀν-) Hyp. Eux. 9; even ἔθηκαν is very rare in early Attic, ἀνέθηκαν IG 2.1620d, 2². 2971 (both iv BC), but is found in Plb. 8.4.4, etc. ; Ep. 3 pl. θῆκαν Il. 24.795, etc. ; aor.2 ἔθην, not used in indic. sg., whereas pl. is very common, ἔθεμεν, ἔθετε, ἔθεσαν, Ep. θέσαν 12.29, etc. ; imper. θές Ar. Lys. 185, etc. ; Lacon. 3 sg. σέτω ib. 1081; subj. θῶ, Aeol. and Ion. θέω Sappho 12, (προσ-) Hdt. 1.108, Ep. θείω Il. 16.83, al. (for Θήω); Ep. 2 and 3 sg. θήῃς, θήῃ, 6.432, 16.96, Od. 10.301, 341 (sts. with the opt. forms θείης, θείη as v.l.); Ep. 1 pl. θέωμεν (disyll.) 24.485, θείομεν (for *θήομεν, short-vowel subjunctive) Il. 23.244, Od. 13.364; opt. θείην, 1 pl. θεῖμεν 12.347, Pl. Prt. 343e (θείημεν codd. BT), προσθεῖμεν Id. R. 370d, and καταθεῖτε D. 14.27; 3 pl. θεῖεν S. OC 865; inf. θεῖναι, Ep. θέμεναι Il. 2.285, θέμεν Od. 21.3, Hes. Op. 61, 67; Dor. θέμειν IG 12(1).677.13 (Rhodes, iv BC); part. θείς Il. 23.254, etc. ; pf. τέθηκα Att. Inscrr., IG2². 2490.7 (iv BC), (ἀνα-) ib. 839.38, 1299.44, 1534.76, also at Delos, ib. 11 (2).161 A 6 (iii BC), etc., and in Papyri, POxy. 1087.42 (i BC); τέθεικα PCair. Zen. 324 (iii BC), (ὑπο-) PPetr. 3 p. 53 (iii BC), (ἐκ-) UPZ 62.4 (ii BC), (ἀνα-) IG2². 1011.71, 80 (ii BC), (προσ-) Str. 1.2.23; hence some editors restore τέθηκα for τέθεικα in Attic authors, as X. Mem. 4.44.19, D. 20.55, 22.16, 27.36, Alex. 15.13; Phocian 3 pl. ἀνατεθέκαντι BCH 59.202 (Daulis); — Med. τίθεμαι, 2 sg. τίθεσαι Pl. Tht. 202c; τίθη or τίθῃ dub. in PTeb. 768.9 (ii BC); as Pass., AP 11.300 (Pall.); imper. τίθεσο Ar. Pax 1039, Pl. Sph. 237b, τίθου A. Eu. 226, Dor. τίθευσο cj. in AP 9.564 (Nic., τιθεύσω cod., τίθεσσο Plan., cf. ἀφίκευσο); Ep. part. τιθήμενος Il. 10.34; fut. θήσομαι 24.402, etc. ; aor.1 ἒθηκάμην, only in indic. and part., and never in Att.; 2 sg. ἐθήκαο Theoc. 29.18; Ep. 3 sg. θήκατο Il. 10.31, Hes. Sc. 128; part. θηκάμενος Thgn. 1150, Pi. P. 4.29; aor.2 ἐθέμην Il. 2.750, etc. ; Ep. and Lyr. 3 sg. θέτο 10.149, Pi. N. 10.89; imper. θέο Od. 10.333, θοῦ S. OC 466; subj. θῶμαι E. HF 486, etc. ; Ep. 2 sg. θῆαι Od. 19.403; opt. θείμην S. Ant. 188, etc. ; 3 sg. θεῖτο Od. 17.225, A. Pr. 527 (lyr.), Pl. Tht. 195c, etc. (πρόσθοιτο, -θοισθε, ἔν-θοιτο are found in D. 11.6, 21.188, 34.17, but προσθεῖτο Id. 6.12 codd. ; ἐπιθοίμεθα, θοιντο, Th. 6.34, 11; cf. τιθοῖτο X. Mem. 3.8.10); pf. (v. infr.); — Pass. τίθεμαι SIG 57.25 (Milet., v BC), Pl. Lg. 705e, 744a; fut. τεθήσομαι E. El. 1268, Pl. Lg. 730b, D. 24.17; aor. ἐτέθην E. HF 1245, Lys. 31.28, etc. (ἐθέθην IG 14.862 (Cumae, vi BC)); pf. τέθειμαι, rare in early Gr., LXX 1 Ki. 9.24, Ev. Marc. 15.47, (προσ-) Arist. Mech. 853a35; inf. τεθεῖσθαι Ar. Fr. 327 codd. (but f.l.); part. τεθειμένος Demad. 12, (προ-) X. Hier. 9.11, (δια-) Men. 591; also used in med. sense, D. 21.49, SIG 705.17 (Delph., ii BC), BGU 1735.11 (i BC), Luc. Somn. 9, (ἐν-) D. 34.16, (προ-) Supp.Epigr. 7.62.6 (Seleucia Pieria, ii BC), (συν-) OGI 229.62 (Smyrna, iii BC); ὑπεκτεθημένος (sic) BCH 54.269 (Rhamnus, iii BC); ἀνατέθηται (pass. sense) Phld. Mus. p. 81 K. ; Phocian pf. part. (med. sense) ἀνατεθεμένος BCH 59.202 (Daulis); — the Pass. never occurs in Hom., and is generally rare, κεῖμαι being used instead.
in local sense, set, put, place, λίθον Il. 21.405, cf. IG1². 373.10, al. ; θεμείλια Il. 12.29; τέρματα τ. Od. 8.193; κλισίην, θρόνον τ. τινί, set a stool or chair for him, 4.123, 8.65 (so in Med., set for oneself, δίφρον 20.387); ἐκελήσατο θέμεν τὰν κλίναν, ἐφ’ ἇς τὰν Σωστράταν ἔφερον lay down, IG4²(1).122.31 (Epid., iv BC); πόδα τ.
plant the foot, i.e. walk, run, A. Eu. 294, E. IT 32; so in Med., τετράποδος βάσιν θηρὸς τιθέμενος, i.e. going on all fours, Id. Hec. 1059 (lyr.); the mode is expressed by Advbs. or Preps., with Advbs., τ. τι πυρὸς ἐγγύς, ἀπάνευθε πυρός, Od. 14.518, Il. 18.412; προπάροιθε ποδῶν 20.324; χαμαὶ τ. τὸν πόδα A. Ag. 906; τὰ ἄνω κάτω and τὰ κάτω ἄνω τ. Hdt. 3.3, cf. A. Eu. 651, etc. ; with Advbs. implying motion, ἄλλοσε θῆκε Od. 23.184, 204; ἔχεις… ὅποι θήσεις Pl. R. 479c; — Med., ὅποι… τιθοῖτο X. Mem. 3.8.10. with Preps. of local sense, θεῖσα στέφανον ἀμφὶ βοστρύχοις E. Med. 1160 (Med., ἀμφ’ ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα Il. 10.34); ἀνά τινι or τι, as ἂμ βωμοῖσι Il. 8.441; ἀνὰ μυρίκην 10.466; ἐπί τινος, τινι, or τι, as εἵματα ἐπ’ ἀπήνης Od. 6.252, cf. Il. 16.223, etc. ; ἐπὶ κρατὶ κυνέην 15.480; πέπλον Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασι 6.92 (v. infr. III. 2); ἐπὶ [θρόνον τὰ ἱμάτια] Hdt. 1.9, cf. A. Supp. 483, etc. ; τὴν ἀρχὴν (sc. τοῦ ἐπιδέσμου) κατὰ μεσοφρύου, ἐπὶ ἰνίον, etc., Sor. Fasc. 1, 2, al. ; ὑπό τινι or τι, as δέμνι’ ὑπ’ αἰθούσῃ Il. 24.644; ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῖνά τινι Od. 4.445; most freq. with the Preps. ἐν or εἰς, put in or put into…, as θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ ἄκμονα Il. 18.476; τόξα ἐν πυρί 5.215; ἐν κίστῃ ἐδωδήν Od. 6.76; ἐν λεχέεσσι θ. [τινά] Il. 18.352 (so in Med., ἐς δίφρον ἄρνας θέτο put into the car, 3.310; ὁ θεὸς ἔθετο τὰ μέλη ἐν τῷ σώματι 1 Ep. Cor. 12.18); ἐς λάρνακα, ἐς κάπετον, Il. 24.795, 797; ἐς ταφάς S. Aj. 1110 (Med., ἐν τάφοισι θέσθε Id. OC 1410), cf. Ant. 504, Tr. 1254. in Poets also with dat. only, χρήματα μυχῷ ἄντρου Od. 13.364 (so in Med., κολεῷ ἄορ θέο 10.333), cf. S. Tr. 691, E. Hel. 1064. — The same constructions will be found under many of the following heads. Special phrases; θεῖναί τινί τι ἐν χερσίν, ἐν χειρί, put it in his hands, Il. 1.441, 585, etc. ; ἐν χερσί or χείρεσσί τινος 6.482, 23.597; οἶνον Ὀδυσσῆϊ ἐν χείρεσσι Od. 14.448; ἐς χεῖρά τινος into his hand, S. Aj. 751. of women, θέσθαι παῖδα, υἱὸν ὑπὸ ζώνῃ, to have a child put under her girdle, i.e. to conceive, h.Ven. 255, 282. ἐν ὄμμασι θέσθαι set before one΄s eyes, Pi. N. 8.43.
set a plant, X. Oec. 19.7, 9.
lay a mosaic, PCair. Zen. 665.10, 15 (iii BC). θέσθαι τὴν ψῆφον lay one΄s voting-pebble on the altar, put it into the urn, ἐς τεῦχος οὐ διχορρόπως ψήφους ἔθεντο A. Ag. 816; hence simply, give one΄s vote, ἐπὶ φόνῳ for death, E. Or. 756 (troch.); ἑωυτῷ in one΄s own favour, Hdt. 8.123; σὺν τῷ νόμῳ X. Cyr. 1.3.17; εὔφρονα, δικαίαν τὴν ψῆφον τ., A. Supp. 640 (lyr.), Lycurg. 128, etc. ; and in Pass., ἔστω δὴ φανερὰ ἡ ψῆφος τιθεμένη Pl. Lg. 855d; also γνώμην θέσθαι, c. inf., give one΄s opinion, Hdt. 7.82; περὶ ἡμῶν And. 3.21; τίθεσθαι abs., vote, γνώμῃ S. Ph. 1448 codd. (anap., γνώμην Lambinus), Hld. 2.29; μετά τινος A. Supp. 644 (lyr.); ἐναντία τινί Pl. Phlb. 58b; τινι S.E. P. 2.37 codd., Lib. Decl. 1.65. in Hom., θεῖναί τινί τι ἐν στήθεσσι, ἐν φρεσί, etc., put or plant it in his heart, ἐν στήθεσσι τιθεῖ νόον Il. 13.732; βουλὴν ἐν στήθεσσι τ. 17.470; ἔπος ἐν φρεσί 19.121, al. ; also μένος δέ οἱ ἐν φρεσὶ θῆκε 21.145; — Med., ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο θυμόν laid up wrath in his heart, treasured it there, 9.629; ἐν φρεσὶ θέσθε αἰδῶ καὶ νέμεσιν 13.121; τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε harboured enmity against them, 8.449; καθαρὸν θέμενος νόον Thgn. 89; θέμενος ἄγναμπτον νόον A. Pr. 164 (lyr.); ἐνὶ φρεσὶ θέσθαι, c. inf., bear in mind, think of doing a thing, Od. 4.729; θ. [τι] ἐν καρδίᾳ Ev. Luc. 1.66.
deposit, as in a bank, τὰ πρυτανεῖα πρὸς τοὺς ἄρχοντας IG1². 22.33; θεὶς ἐπὶ τὴν τράπεζαν τὰς τετταράκοντα μνᾶς Hyp. Ath. 5; ἐνέχυρον τιθέναι τι Ar. Pl. 451, cf. Ec. 755, D. 41.11, PEnteux. 32.7 (iii BC), etc. ; — Med., τὰ ἡμίσεα τῆς οὐσίης θέσθαι παρά τινα Hdt. 6.86. αʹ, cf. Od. 13.207; τὴν τιμὴν θήσονται ἐπὶ τὴν τράπεζαν, ἕως… PCair. Zen. 723.11 (iii BC); ἐγγύην θέσθαι A. Eu. 898; συνθήκας παρά τινι Lycurg. 23; — Pass., τὰ ληφθέντα καὶ τὰ τεθεντα D. 49.5 (but Act. and Med. are sts. distd., ὁ θείς the mortgagor, ὁ θέμενος the mortgagee, τοὺς θέντας ἡμᾶς ἢ καὶ τοὺς θεμένους ὑμᾶς Pl. Lg. 820e, cf. Hyp. Fr. 169, D. 53.10; τίθεσθαι seems to have the same meaning as ὑποτίθεσθαι in IG2². 43.41, 2758.4, 12(7).55.12 (Arcesine, iv/iii BC), but the two are distd. in Supp.Epigr. 3.760 (Euboea, iv BC)); metaph, χάριν or χάριτα θέσθαι τινί deposit a claim for favour with one, lay an obligation on one, Hdt. 9.60, 107, cf. A. Pr. 783, etc.
pay down, pay, τόκον, εἰσφοράν, μετοίκιον, D. 41.9, 22.43, 29.3; τὸ γιγνόμενον Id. 18.104; τὸν πριάμενον ἑκατοστὴν τιθέναι τῆς τιμῆς Thphr. Fr. 97.1; τὴν τιμήν PRev. Laws 18.13 (iii BC); τὰ μέρη PCair. Zen. 218.33 (iii BC); [τὰς δραχμὰς] εἰς ἀνήλωμα τοῦ πλοίου ib. 753.64 (iii BC); — Med., θέμενος ἀρραβῶνα PFlor. 303.3 (vi AD).
put down in writing, θοῦ δ’ ἐν φρενῶν δέλτοισι τοὺς ἐμοὺς λόγους S. Fr. 597 (cj. Nauck); — Pass., τὰ ἐν γράμμασι τεθέντα Pl. Lg. 793b.
place to account, reckon, D. 27.34, 36, 28.13; θήσω εἰς δύο παῖδας χιλίας δραχμὰς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ Lys. 32.28, cf. ib. 21; — metaph in Med., ἀλλ’ οὐκ ἀκριβῶς αὐτὸ θήσομαι λίαν E. Med. 532; τἀγαθὰ ἐς ἀμφίβολον ἀσφαλῶς ἔθεντο reckoned as doubtful, Th. 4.18. in military language, τίθεσθαι or θέσθαι τὰ ὅπλα has four senses, rest arms, i.e. halt, with arms in an easy position but ready for action, Th. 4.44, 93, 7.3; θέμενοι ἐς τὴν ἀγορὰν τὰ ὅπλα advancing to the market-place and resting arms there, Id. 2.2, cf. Hdt. 9.52, X. An. 1.5.14, 17, 1.6.4, etc. ; εἰς τάξιν τὰ ὅπλα τ. ib. 2.2.21, 5.44.11; so ἐν τάξει ib. 2.2.8; ἀντία τισί over against them, Hdt. 5.74 (in 1.62 ἀντία ἔθεντο τὰ ὅπλα over against it (the temple)); poet., πάτρας ἕνεκα εἰς δῆριν ἔθεντο ὅπλα Inscr. ap. D. 18.289.
bear arms, fight, τὸ θυμοειδὲς… ἐν τῇ τῆς ψυχῆς στάσει τίθεσθαι τὰ ὅπλα πρὸς τὸ λογιστικόν Pl. R. 440e; τοῦ δήμου… παρακαλοῦντος τοὺς στρατιώτας τίθεσθαι πρὸς τὴν πόλιν IG2². 666.10; ὃς ἂν μὴ θῆται τὰ ὅπλα μηδὲ μεθ’ ἑτέρων Arist. Ath. 8.5, cf. Lys. 31.14, D. 21.145; so ὁπόσοιπερ ἂν ὅπλα ἱππικὰ ἢ πεζικὰ τιθῶνται who serve on horseback or on foot, Pl. Lg. 753b, cf. 756a; ἐν ταῖς ναυσὶ τὰ ὅπλα θέσθαι Plu. Cim. 5.
lay down one΄s arms, surrender, D.S. 20.31, 45; so, without the idea of surrender, θέσθαι τὰς ἀσπίδας X. HG 2.4.12 (but Act., τὰ ὅπλα θείς Plu. 2.759a). τὰ ὅπλα εὖ τίθεσθε keep your arms in good order, X. Cyr. 4.5.3; εὖ ἀσπίδα θέσθω Il. 2.382.
lay in the grave, bury, ἐμὰ σῶν ἀπάνευθε τιθήμεναι ὀστέα 23.83 (freq. with words added, ἐν τάφοισι, ἐς ταφάς, etc., v. supr. 1 b); ποῦ σφε θήσομεν χθονός ; A. Th. 1006 (lyr.); — Pass., τὰ δὲ ὀστᾶ φασι… τεθῆναι… ἐν τῇ Ἀττικῇ Th. 1.138, cf. Pl. Mx. 242c, Lg. 947e; ἄλλῳ δὲ μηδενὶ ἐξεῖναι ἐν τῷ πυργίσκῳ τεθῆναι μετὰ τὸ ἐνταφῆναι αὐτήν· ἐπεὶ ὁ θείς τινα ἀσεβὴς ἔστω θεοῖς καταχθονίοις TAM 2 (1).51 (Telmessus), cf. 55, al., AJPh 48.30 (Apamea), Supp.Epigr. 6.221 (Phrygia), etc. τιθέναι τὰ γόνατα kneel down, Ev. Marc. 15.19, Ev. Luc. 22.41, al.
set up, of the prizes in games, ἄεθλα Il. 23.263, etc. ; ἀέθλιον ib. 748; νικητήρια S. Fr. 537 (so in Pass., τὰ τιθέμενα the prizes, D. 61.25); also with the object offered as the prize, τ. δέπας, βοῦν, σόλον, etc., Il. 23.656, 750, 826, al., cf. Hdt. 1.144, S. Aj. 573; — this is more fully expressed by ἐς μέσσον τ., Il. 23.704; after Hom. more generally, lay before people as common property, βούλομαι ὑμῖν εἰς τὸ μέσον αὐτὸ θεῖναι Pl. Lg. 719a; ἐς μέσον ἀρχὴν τιθεὶς ἰσονομίην ὑμῖν προαγορεύω Hdt. 3.142; so also τ. τι εἰς τὸ κοινὸν X. Mem. 3.14.1; reading and sense are doubtful in A. Ch. 145.
set up in a temple, dedicate, ἀγάλματα Od. 12.347; τάσδε… θεοῖς ἀσπίδας ἔθηκε E. Ph. 576; so perh. Il. 6.92 (v. supr. 1b).
assign, award, τιμήν τινι Il. 24.57; ὄνομά τινι Pl. Sph. 244d; esp. in Med., ὄνομα (or οὔνομα) θέσθαι τινί give a child a name at one΄s own discretion, Od. 18.5, 19.406 (in 19.403 with v.l. θείης), Hdt. 1.107, 113, cf. E. Ph. 13; ellipt., without ὄνομα, ᾧ δὴ ἀθροίς ματι ἄνθρωπόν τε τίθενται καὶ λίθον Pl. Tht. 157b, cf. Cra. 402b; pleonast., Ἴωνα δ’ αὐτὸν ὄνομα κεκλῆσθαι θήσεται E. Ion 75. τιθέναι νόμον down or give a law, of a legislator, S. El. 580, E. Alc. 57, Ar. Ach. 532, Pl. R. 339c, D. 24.99, etc. ; — so in Med., of Solon, Hdt. 1.29; of a people, state, or legislature, give oneself a law, make a law, Pl. R. 338e, Isoc. 3.6, Arist. Pol. 1289a14 (Pass., τίθεται νόμος Ar. Nu. 1425, Pl. Lg. 705e, 744a; τιμωρίαι… ἐτέθησαν ib. 943d); also θήσω θεσμόν A. Eu. 484; κήρυγμα θεῖναι S. Ant. 8; σκῆψιν τιθέναι allege an excuse, Id. El. 584; c. acc. et inf., order matters so that…, [ὁ Λυκοῦργος] ἔθηκε θύειν βασιλέα πρὸ τῆς πόλεως τὰ δημόσια ἅπαντα X. Lac. 15.2, cf. 1.5, 2.11; without inf., καλῶς ἔθεντο ταῦτα πατέρες οἱ πάλαι E. Or. 512; c. dat. et inf., γυναιξὶ σωφρονεῖν… θήσει Id. Tr. 1057. Med., agree upon, ἡμέραν θέσθαι D. 42.1, 13; so θ. συγγραφήν, ὁμολογίαν, σύμβολόν τινι, etc., PEleph. 2.16 (iii BC), PGoodsp. Cair. 6ii 2 (ii BC), PRein. 11.9 (ii BC), etc.
execute a document. τ. διαθήκην make a will, Stud.Pal. 1.6.3 (v AD); so in Med., PSI 10.1119.16 (ii AD); θέσθαι τινὸς ἀπαρχήν make out a person΄s birth-certificate, ib. 9.1067.15 (iii BC), etc.
establish, institute, ἀγῶνας A. Ag. 845, cf. X. An. 1.2.10; ἐν τοῖς ἀγώνοις οἷς ἁπόλις τίφητι (sic) Delph.3(3).120.17 (ii BC); πενταετηρίδα Pi. O. 3.21.
dispose, order, ordain, bring to pass, of gods, οὕτω νῦν Ζεὺς θείη Od. 8.465, 15.180; ὣς ἄο’ ἔμελλον θησέμεναι Il. 12.35; [Ζεὺς] τίθησ’ ὅπῃ θέλει Semon. 1.2; τὰ δ’ ἄλλα πάντ’ ἄνω τε καὶ κάτω στρέφων τίθησιν (sc. Ζεύς) A. Eu. 651; πάντα παγκάκως θεοὶ θέσαν cj. in Id. Pers. 283 (lyr.); τέλος δ’ ἔθηκε Ζεὺς… καλῶς S. Tr. 26; κόσμῳ θέντες, as etym. of θεοί, Hdt. 2.52; of human beings, administer, manage, [τι] κακῶς θέμεν, εὖ θέμεν, Thgn. 845, 846; τὰ δ’ ἄλλα φροντὶς… θήσει δικαίως A. Ag. 913; ἐγὼ καὶ σὺ θήσομεν κρατοῦντε τῶνδε δωμάτων καλῶς ib. 1673 (troch.); ταῦτ’ ἐγὼ θήσω καλῶς E. Hipp. 521, cf. Andr. 737; τὰ παρ’ ὑμῶν εὖ τίθει Ar. Lys. 243; τ. τὰ τῶν φίλων ἀσφαλῶς X. Ages. 11.12; τὰ πράγματ’ ὀρθῶς ἂν τιθῇ πράξει καλῶς E. Fr. 287; — Med., administer for oneself, οἶκον εὖ θέσθαι Hes. Op. 23; ἄνδρας σοφοὺς χρὴ τὸ παρὸν πρᾶγμα καλῶς εἰς δύναμιν τίθεσθαι Cratin. 172 (lyr.), cf. D. 23.134, Anon. ap Suid. s.v. τίθεσθαι, Hsch. s.v. τὸ παρὸν εὖ τίθεσο· ἐν ἀπόρῳ εἴχοντο θέσθαι τὸ παρόν Th. 1.25; τὸ παρὸν εὖ θέσθαι make the best of one΄s resources or situation, Luc. Nec. 21, M.Ant 6.2, cf. Aristid. 2.35 J. ; εὐτυχίαν τὴν παροῦσαν ἔξεστι καλῶς θέσθαι Th. 4.17; τὰ παρόντα θέσθαι καλῶς Ach.Tat. 5.11; τὰ σεωυτοῦ τιθέμενος εὖ Hdt. 7.236; τὰ οἰκεῖα εὖ θέμενον Pl. R. 443d; τὰ ἴδια ἕκαστοι εὖ βουλόμενοι δὴ θέσθαι Th. 4.59; τὰ πάντα ὅπως ἂν αὐτῇ ἡδὺ ᾖ οὕτως τίθεσθαι X. Mem. 1.4.17; εἰ μὴ θήσομαι τἄμ’ ὡς ἄριστα E. Andr. 378; τὸ σαυτοῦ θέμενος εὖ Id. IT 1003, cf. Ba. 49, HF 605, 938, Hipp. 709, Dionys. Eleg. 1.5; τὰ πρὶν εὖ θέμενος S. El. 1434; συνετῶν ἀνδρῶν (sc. εἶναι), πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι Pittac. ap. D.L. 1.78; τὸ κοινῶς φοβερὸν ἅπαντας εὖ θέσθαι that all should face the common danger, Th. 4.61; of wars, quarrels, etc., bring them to a successful issue, but sts.
put a good face on them, patch them up, ἕως ἂν τὸν πόλεμον εὖ θῶνται Id. 8.84; θήσονται τὸν πόλεμον ᾗ βούλονται Id. 1.31; πόλεμον ἀραμένους οὐ ῥᾴδιον εὐπρεπῶς θέσθαι ib. 82; ὅτῳ τρόπῳ… τὸ σφέτερον ἀπρεπὲς εὖ θήσονται Id. 6.11; μεθ’ ἧς τὸ νῦν παρεστὸς νεῖκος εὖ θέσθαι χρεών S. OT 633; τὸν τρὸς τοὺς Ἐλευσῖνι πόλεμον ὡς μετρίως ἔθεντο Pl. Mx. 243e; ἄμεινον ἢ τότε ἐθέμεθα τὸν πόλεμον ib. 245e; τὰς γενομένας συμφορὰς πρὸς ἀλλήλους θέσθαι καλῶς And. 1.140; abs., θέσθαι καλῶς S. Fr. 350; — pass., εἰ τεθήσεται κατὰ νοῦν τὰ πράγματα Th. 4.120. in the game of πεττεία, κυβεία, Lat. tesserae (cf. Ter. Adelph. 739), to place as skilfully as possible the pieces which have been assigned to one by the luck of the dice, πεττείᾳ τινὶ ἔοικεν ὁ βίος, καὶ δεῖ ὥσπερ ψῆφόν τινα τίθεσθαι τὸ συμβαῖνον Socr. ap. Stob. 4.56.39; ὥσπερ ἐν πτώσει κύβων πρὸς τὰ πεπτωκότα τίθεσθαι τὰ αὑτοῦ πράγματα ὅπῃ ὁ λόγος αἱρεῖ βέλτιστ’ ἂν ἔχειν Pl. R. 604c, cf. Plu. Pyrrh. 26; στέργειν δὲ τἀκπεσόντα καὶ θέσθαι πρέπει σοφὸν κυβευτήν S. Fr. 947; τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι I will take advantage of my master΄s good luck, A. Ag. 32; many of the passages cited in A. v11. I may be metaph applications of this sense.
put in a certain state or condition, much the same as ποιεῖν, ποιεῖσθαι, and so often to be rendered by our make; folld. by an attributive Subst., make one something, with the predicate in apposition, θεῖναί τινα αἰχμητήν, ἱέρειαν, μάντιν, etc., Il. 1.290, 6.300, Od. 15.253, etc. ; θ. τινὰ ἀρχέπολιν Pi. P. 9.54; θεῖναί τινα ἄλοχόν τινος make her another΄s wife, of a third person who negotiates a marriage, Il. 19.298 (for Med., v. infr. 3); ἥτε με τοῖον ἔθηκεν ὅπως ἐθέλει who has made me such as she will, Od. 16.208; σῦς ἔθηκας ἑταίρους thou hast made my comrades swine, 10.338; so [νῆα] λᾶαν ἔθηκε 13.163, cf. Il. 2.319, etc. ; ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον LXX Ps. 109 (110).1; but γέλων ἔθηκε συνδείπνοις caused them laughter, E. Ion 1172; λόγους εἰς μέτρα τ.
put them into verse, Pl. Lg. 669d. with an Adj. for the attributive, θεῖναί τινα ἀθάνατον καὶ ἀγήρων make him undying and undecaying, Od. 5.136; πηρόν, τυφλόν, ἀφνειὸν τ. τινά, Il. 2.599, 6.139, 9.483; τὸν μὲν… θῆκε μείζονά τ’ εἰσιδέειν καὶ πάσσονα Od. 6.229, cf. 18.195, Pl. Prt. 344d. of things, ἅλιον πόνον, πόνον οὐκ ἀτέλεστον, πάντα μεταμώνια, Il. 4.26, 57, 363; ὄλεθρον ἀπευθέα θῆκε Κρονίων Od. 3.88, cf. 11.274; ἀποίητον θέμεν ἔργων τέλος Pi. O. 2.17; ἀρὰν τ. ἀλαθῆ A. Th. 944 (lyr.); ἀναστάτους οἴκους τ. S. Ant. 674; τ. λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον Ar. Pax 1086; τὸ πραχθὲν ἀγένητον τ. Pl. Prt. 324b. freq. in Med., γυναῖκα or ἄκοιτιν θέσθαι τινά make her one΄s wife, Od. 21.72, 316, B. 5.169; παῖδα τὸν αὑτᾶς πόσιν θ.
take her own son as husband, A. Th. 929 (lyr.). υἱὸν θέσθαι τινά, like ποιεῖσθαι, make one΄s son, adopt, Pl. Lg. 929c, etc. ; abs., θέσθαι τινά adopt, Plu. Aem. 5. generally, προσφιλῆ θέσθαι τινά S. Ph. 532; but φίλον ἐμαυτῷ θ.
deem my friend, Id. Ant. 188; γέλωτα θέσθαι τινά make him one΄s butt, Hdt. 3.29, 7.209. c. inf., make one do so and so, τιθέναι τινὰ νικᾶσαι make him conquer, Pi. N. 10.48 (dub.); μετατραπεῖν Id. Fr. 177; τὸν πάθει μάθος θέντα κυρίως ἔχειν A. Ag. 178 (lyr.), cf. 1036, 1174 (lyr.), E. Med. 718, Heracl. 990, etc. in reference to mental action, when Med. is more freq. than Act., lay down. assume, hold, reckon or regard as…, τί δ’ ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε ; Od. 21.333; δαιμόνιον αὐτὸ τίθημ’ ἐγώ S. El. 1270 (lyr.); τοιοῦτον θέντες τὸν δίκαιον Pl. R. 361b, cf. 430b (Med.); θὲς δή μοι… now suppose so and so, Id. Tht. 191c; εὐεργέτημά τι θεῖναι D. 1.10; with ὡς, θέντες ὡς ὑπάρχον εἶναι ὃ βούλονται Pl. R. 458a, cf. Phd. 100a; μὴ τοῦτο ὡς ἀδίκημα θῇς D. 18.193. folld. by Advbs., ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα ; in what light must we regard these things? S. Ph. 451; οὐδαμοῦ τιθέναι τι hold of no account, E. Andr. 210; πρόσθεν or ἐπίπροσθέν τινος τιθέναι τι, Id. Hec. 129 (anap.), Supp. 515; πόρρω τίθεσθαί τί τινων set far below…, D. 18.299. folld. by Preps., τ. τινὰ ἐν φιλοσόφοις Pl. R. 475d; ἐν τοῖς φίλοις X. Mem. 2.4.4; also εἰς ὁποτέραν (of two classes) Pl. Sph. 264c; εἰς τὸν δῆμον, εἰς τοὺς πλουσίους, X. Mem. 4.2.39; also οὐκ ἐν λόγῳ τίθεσθαί τινα Tyrt. 12.1; ἐν τιμῇ τίθεσθαί τινα Hdt. 3.3; ἐν αἰτίῃ τιθέναι τινά Id. 8.99; ἐν οἰωνῷ τινι τοῦ μέλλοντος, ἐν ἐπαίνῳ, ἐν γέλωτι τίθεσθαι, Plu. Alex. 31, Cat. Ma. 20, TG 17; θέσθαι παρ’ οὐδέν set at naught, A. Ag. 230 (lyr.), E. IT 732, cf. Pl. Phdr. 252a (but ἐν οὐδενί BGU 1816.23 (i BC), Supp.Epigr. 7.1.6 (Susa, i AD, Epist. Artabani)); ἐν παρέργῳ θοῦ με S. Ph. 473; πάντα ταῦτ’ ἐν εὐχερεῖ ἔθου ib. 876; ταῦτ’ ἐν αἰσχρῷ θέμενος E. Hec. 806; ἐν ἀδικήματι θέσθαι τι Th. 1.35; ἐν ἀδικήματος μέρει τιθέναι τι D. 23.148; θέσθαι τὰ δίκαια ἔκ τινος estimate them by…, Id. 8.8. c. partit. gen., ἐμὲ θὲς τῶν πεπεισμένων put me down as one of the convinced, Pl. R. 424c, cf. 376e, 437b; τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἄν τις θείη might reckon it as due to our carelessness, D. 1.10. c. inf., οὐ τίθημ’ ἐγὼ ζῆν τοῦτον I hold not that he lives, count him not as living, S. Ant. 1166; so in Med., Pl. Phd. 93c, D. 25.43, 44; rarely c. part., θήσω ἀδικοῦντα [αὐτόν] Id. 23.76, cf. Pl. Prt. 343e, Ap. 27c. elliptically, lay down, assume, θῶμεν δύο εἴδη (sc. εἶναι) Id. Phd. 79a, etc. ; θήσω οὕτω (sc. εἶναί τι) D. 23.85, cf. Arist. Pol. 1290a30.
affirm, opp. αἴρω (deny), τὸ ἐπέκεινα ὄντος οὐ τόδε λέγει οὐ γὰρ τίθησιν --the phrase ΄beyond being’ does not denote a ΄this’ (for it is not an affirmation), Plot. 5.5.6. without any attributive word following, make, work, execute, of an artist, ἐν δ’ ἐτίθει νειόν Il. 18.541, cf. 550, 561, 607; [δόρπον] θησέμεναι Od. 20.394.
make, cause, bring to pass, ἔργα Il. 3.321; τ. κέλαδον καὶ ἀϋτήν 9.547; ὀρυμαγδόν Od. 9.235; ἔριν μετ’ ἀμφοτέροισιν 3.136; φιλότητα, ὅρκια μετ’ ἀμφ., Il. 4.83, Od. 24.546; c. dat. pers., σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι Il. 8.171; Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκεν 1.2, etc. ; πᾶσι δ’ ἔθηκε πόνον 21.524, cf. 15.721, 16.262; φόως ἑτάροισιν 6 6, etc. ; χάρματ’ ἄλλοις ἔθηκεν Pi. O. 2.99; πόλει κατασκαφὰς θέντες A. Th. 47; εἰρήνην φίλοις Id. Pers. 769; αἷμα θήσεις E. Ba. 837 (s.v.l.). freq. in Med., make or prepare for oneself, θέσθαι κέλευθον make oneself a road, open a way, Il. 12.418; θέτο δῶμα Od. 15.241; τίθεντο δὲ δαῖτα, δόρπα, Il. 7.475, 9.88 (but δαῖτα τίθενται are holding a feast, Od. 17.269); μεγάλην ἐπιγουνίδα θέσθαι to make oneself, get a large thigh, Od. 17.225; θέσθαι μάχην engage in…, Il. 24.402; δυσμενέεσσι πόνον καὶ δῆριν ἔθεντο 17.158; ἱδρῶτα τίθεσθαι have an access of perspiration, Hp. Decent. 2; μαρτύρια θέσθαι produce as testimony, Hdt. 8.55; ἀνδρὸς αἰδοίου πρόσοψιν θηκάμενος putting on the aspect of a reverend man, Pi. P. 4.29, cf. Hsch. s.v. θήκατο· πόνον πλέω τίθου work thyself the more annoy, A. Eu. 226; εὐκλεᾶ θέσθαι βίον S. Ph. 1422, etc. periphr. for a single Verb. μνηστήρων σκέδασιν θεῖναι make a scattering, Od. 1.116; θέμεν κρυφόν, νέμεσιν, αἶνον, for κρύπτειν, νεμεσῦν, αἰνεῖν, Pi. O. 2.97, 8.86, N. 1.5; μὴ σχολὴν τίθει A. Ag. 1059; ὑμῖν ἔθηκε σὺν θεοῖς σωτηρίαν (v.l. προμηθίαν) E. Med. 915; — also in Med., θέσθαι μάχην, for μάχεσθαι, Il. 24.402; θέσθαι θυσίαν, γάμον, for θύειν, γαμεῖσθαι, Pi. O. 7.42, 13.53; σπουδήν, πρόνοιαν θέσθαι, S. Aj. 13, 536, cf. Pi. P. 4.276; θ. ἐπιστροφὴν πρό τινος S. OT 134; περὶ τούτων οἰκονομίας PEnteux. 22.6 (iii BC); and c. gen., θ. λησμοσύναν, συγγνωμοσύνην τινῶν, S. Ant. 151 (lyr.), Tr. 1265 (anap.).
(Cf. Lith. dēti ΄lay (eggs, etc.)΄, Skt. dáti ΄lay down, place΄, Lat. -do in con-do, etc., Engl. do, doom.)

(ΘΕ), 2. Pers. praes. bei Hom. immer τίθησθα, auch impf., Od. 9.404, inf. τιθήμεναι für τιθέναι, Il. 23.83, 247, τιθέμεν Hes. O. 746 ; imperf. ἐτίθην, τίθεσαν, Od. 22.456, in der Iterativform τίθεσκον, und (von τιθέω) ἐτίθουν, ἐτίθει u. τίθει, Hom. u. Folgde im gew. Gebrauch, Pind. hat auch praes. τιθεῖς, P. 8.11, wie τιθεῖ Minnerm. 1.6, 3.7 ; fut. θήσω, aor. ἔθηκα u. ἔθην, conj. θῶ, θέωμεν, Od. 24.285, zweisilbig auszusprechen, auch θείω, Il. 16.83, 437, Od. 1.89, θείομεν für θείωμεν = θῶμεν, Il. 23.244, 486, Od. 13.364, sing. θήῃς, Il. 16.96, in der Od. aber schreibt Wolf θείῃς, θείῃ, inf. θέμεναι, selten θέμεν, wie Hes. O. 61, 67 u. öfter bei Pind.; perf. τέθεικα ; – Med. τίθεμαι, part. auch τιθήμενος, Il. 10.34, impf. ἐτιθέμην, Hom. Il. u. Folgde ; fut. θήσομαι, aor. I. ἐθηκάμην, θήκατο, Il. 10.31, Hes. Sc. 128, θηκάμενος Pind. P. 4.29, 113 ; att. nur aor.2 ἐθέμην, opt. θεῖτο, Od. 17.225, imper. θέο, 10.333, – pass. aor. ἐτέθην, fut. τεθήσομαι, perf τέθειμαι, kommen bei Hom. noch nicht vor.
setzen, stellen, legen, zunächst
1) im örtlichen Sinne, an einen bestimmten Ort hinsetzen, hinlegen, hinbringen, φύσας μέν ῥ' ἀπάνευθε τίθειπυρός, Il. 18.412 ; πυρὸς ἐγγὺς εὐνήν, Od. 14.518 ; ἅρματα δ' ἂμ βωμοῖσι τίθει, Il. 8.441, wie κλάδους βωμοὺς ἐπ' ἄλλους θές Aesch. Suppl. 478 ; u. so zu erklären οὐχ ἱκετηρίαν οὐδεὶς τριήραρχος ἔθηκε, sc. ἐπὶ τῷ βωμῷ, eigtl. den Zweig, das Zeichen der Hilfeflehenden auf den Altar legen, Dem. 18.107 ; κλῶνας ἐξ ἀμφοῖν χεροῖν τιθεὶς ἐλάας, Soph. O.C. 485. – Von den Präpositionen, die damit verbunden werden, ist zu merken, daß sehr gewöhnlich ἐν dabeisteht, so daß ähnlich, wie beim lat. ponere, collocare in aliquo loco, mit dem Stellen u. Legen zugleich das darauf folgende Sein od. sich Befinden am Orte ausgedrückt wird, ἐν κίστῃ ἐτίθει ἐδωδήν, Od. 6.76 ; ἱστία θέσαν ἐν νηΐ, Il. 1.433 ; πρώτας ἐν γαίῃ θέσαν, 12.260 ; ἐν πυρῇ νεκρόν, 23.165 ; ἐν τείχει θέσαν, Pind. P. 3.38 ; ταῦτ' ἐν μέσῳ τίθημι, Aesch. Ch. 143 ; πόδα ἐν χέρσῳ, Suppl. 32 ; ἐν μέσῳ σκάφει θέντες σφε, Soph. Trach. 801 ; ἐν τάφῳ τιθεῖσα, Ant. 500 ; auch εἰς ταφὰς ἐγὼ θήσω, Aj. 1089 ; bes. ἐν χερσὶ τίθει, Il. 1.585 ; ἐν χείρεσσ' Οδυσῆϊ τίθει, 10.529, u. öfter, was so geläufig war, daß es den allgemeinen Begriff des Einhändigens, Darreichens, Gebens erhielt, u. auch ἵππον ἐν χείρεσσι τίθει Μενελάου gesagt wurde, Il. 23.597 ; vgl. noch σπείσας δ' αἴθοπα οἶνον Ὀδυσσῆϊ ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν, Od. 14.448. – Daran reihen sich ursprünglich auch örtlich zu nehmende, auf das Geistige gehende Vrbdgn : ἄλλῳ δ' ἐν στήθεσσι τιθεῖ νόον εὐρύοπα Ζεύς, Il. 13.732 ; νόον, ὅν τινά οἱ νῦν ἐν στήθεσσι τιθεῖσι θεοί, Od. 2.124 ; θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι θεοὶ θέσαν, Il. 9.637, u. ä., Einem einen Gedanken, einen Rat, Mut in die Seele legen, eingeben. Auch med., ἐν στήθεσσι θέτο θυμόν, Il. 8.629, αἰδῶ καὶ νέμεσιν, ἐν φρεσὶ θέσθαι, 13.121, vgl. 15.561, 660 ; ähnlich κότον θέσθαι τινί, gegen Einen Groll bei sich festsetzen, ihm fortwährend grollen, 8.449 ; θέσθαι θυμὸν ἄγριον ἐν στήθεσσιν, Zorn in der Brust festsetzen, ἐν θυμῷ τίθεν, Pind. P. 3.65 ; u. ohne acc., ἐν φρεσὶ θέσθαι, bei sich festsetzen, im Herzen beschließen, worauf bedacht sein, c. inf., Od. 4.729. – Selten εἰς, Il. 23.704, 24.795, 297 ; τίθεμαι εἰς καρδίην, M.Arg. 2 (V.32); Soph. vrbdt ὡς ἐς πυράν μεθῇς, Trach. 1254 ; εἰς χεῖρα Τεύκρου δεξιὰν φιλοφρόνως θείς, Aj. 739 ; εἴ τις θεῶν ἄνδρα ἕνα θείη εἰς ἐρημίαν, Plat. Rep. IX.578e ; ψυχὴν εἰς τὸ μέσον αὐτοῦ θείς, Tim. 34b, vgl. Legg. IV.719a ; auch λόγους ψιλοὺς εἰς μέτρα τι θέντες, II.669d, Prosa in Verse bringen. – Ἐπί τινος, Od. 6.202 ; Aesch. Pers. 188 ; Plat. Symp. 222c ; auch ἐπί τινα und ἐπί τινι ; übertr., ἐπὶ φρένα θῆχ' ἱεροῖσιν, er richtete seinen Geist, seine Aufmerksamkeit auf die Opfer, Il. 10.46 ; σίδαρον ἐπὶ κάρα τιθεῖσα κούριμον, Eur. Or. 964 ; τὰ ἱμάτια θήσει ἐπὶ τὸν θρόνον, Her. 1.9 ; u. med., κρέα θέμενος ἐπὶ τὰ γόνατα, er legte sich das Fleisch auf die Knie, Xen. An. 7.3.23. – Ἀνά τινι, Il. 8.441. – Ὑπό τινι, Il. 24.644 ; δέμνι' ὑπ' αἰθούσῃ θέμεναι, Od. 4.297, auch ὑπό c. accus., Od. 4.445. – Ἀμφ' ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα, Il. 10.34, wie Eur. Med. 1160. – Auch mit dem bloßen dat., κολεῷ μὲν ἄορ θέο, Od. 10.333, 13.364 u. sonst. – Ποῦ σφε θήσομεν χθονός, Aesch. Spt. 993 ; μὴ χαμαὶ τιθεὶς τὸν σὸν πόδα, den Fuß auf die Erde setzen, Ag. 880 ; übh. τιθέναι πόδα für gehen, Ar. Thesm. 1100 ; vgl. πόθι γεραιὸν ἴχνος τίθημι ; Eur. Phoen. 1710 ; Andr. 547, I.T. 32 ; θὲς εἰς χορὸν ἴχνος El. 859, u. öfter.
2) einsetzen, errichten, aufstellen, gründen, βωμόν, Pind. Ol. 13.82, στάλαν, N. 4.81, wie Pol. 25.1.72 im med., στήλην τίθεσθαι, für sich aufrichten, θεμείλια, Il. 12.29. von Pflanzen, φυτά, einsetzen, Xen. Oec. 19.7 ; – ἀγάλματα, Weihgeschenke im Tempel aufstellen, Od. 12.347, vgl. Il. 6.92 ; Eur. ὑψηλῶν ἐπὶ νηῶν τέθεικε σκῦλα πλεῖστα βαρβάρων, El. 7 ; Valck. Phoen. 577 ; Wolf Dem. Lept. p. 307. – Vom Künstler, arbeiten, darstellen, ἐν δ' ἐτίθει νειὸν μαλακήν, Il. 18.541, 550 u. öfter, vom Hephästus, der den Schild arbeitet ; παράδειγμα θέσθαι αὐτό, als Beispiel aufstellen, Plat. Soph. 218d. – Bes.
   a) τέρματα, ein Ziel stecken, aufstellen, festsetzen, Il. 23.333, Od. 8.193 u. sonst ; auch τιμήν τινι, Einem eine Ehre bestimmen, zuerkennen, Il. 24.87.
   b) ἀγῶνα, einen Wettkampf ansetzen, festsetzen, κοινοὺς ἀγῶνας θέντες, Aesch. Ag. 819 ; Plat. Menex. 249b ; ἀγῶνα ἔθηκε, Xen. An. 1.7.10 ; Ἡρακλέα τὸν Ὀλύμπιον ἀγῶνα θεῖναι, Pol. 12.26.2. Aehnlich ἀέθλων κρίσιν καὶ πενταετηρίδα θῆκε, Pind. Ol. 3.22 ; u. im med., θυσίαν θέμενοι, Ol. 7.42 ; τὰ Πύθια δι' ἑαυτοῦ θεῖναι, sie anstellen u. feiern, so daß er der Ordner ist, Dem. 5.22, vgl. 9.32 ; Bast ep. crit. p. 72. Häufiger noch von den Kampfpreisen, sie aussetzen, ἄεθλα, Il. 23.263, 653, 700 ; ἀέθλιον, 748 ; γυναῖκα, βοῦν, δέπας, σόλον, τεύχεα, τόξον, Il. 23.263, 656, 826, Od. 11.546, 21.74 ; τὰ ἆθλα τίθεται, Thuc. 1.6. So auch θεῖναι εἰς μέσσον, Il. 23.704 (vgl. oben); τιθέναι εἰς τὸ κοινόν, zum Gemeingut machen, zum Genuß für Alle preisgeben.
   c) übh. anordnen, festsetzen, bestimmen ; θεσμόν, Aesch. Eum. 462 ; πάντα παγκάλως ἔθεσαν, Pers. 775 ; τὰ δ' ἄλλα φροντὶς θήσει δικαίως, Ag. 881 ; πρὶν ἄν τις οὕτω λόγον τιθῇ καὶ διακοσμῇ, Plat. Phaedr. 277c ; – νόμον τιθέναι, ein Gesetz geben, von dem, der nach eigenem Gutdünken Gesetze gibt, oder dem Gesetzgeber, der vom Volke dazu erwählt ist und für das Volk die Gesetze schreibt ; so von Solon, Plat. Rep. I.339c ; Dem. 24.102, 22.30 u. A.; u. pass., τοῖς τεθήσεσθαι μέλλουσι νόμοις, Plat. Legg. V.730b. Dagegen im med. sich ein Gesetz machen, geben, vom Volke bei demokratischer Verfassung, der gewöhnlichste Ausdruck, wo von griechischer Gesetzgebung die Rede ist, τίθεται τοὺς νόμους ἑκάστη ἡ ἀρχὴ πρὸς τὸ αὑτῇ συμφέρον, Plat. Rep. I.338e. – Auch absolut, verfügen, verordnen, οὕτω νῦν Ζεὺς θείη, so verfüge, gebe es jetzt Zeus, Od. 8.465, 15.180 ; auch med., καλῶς ἔθεντο ταῦτα πατέρες, Eur. Or. 511 ; c. inf., befehlen, τήν οἱ Θέτις θῆκ' ἐπὶ νηὸς ἄγεσθαι, Il. 16.223 ; vgl. Porson Eur. Or. 1662 u. Seidler Troad. 1066. So von Lykurg oft bei Xen. Lac. 1.5 ff. ἔθηκε mit folgdm acc. c. inf. – als Strafe festsetzen, χαλεπώτερα θεῖναι, Dem. 22.30. – Τέλος θέμεν, ein Ende machen, Pind. Ol. 2.17 ; τέλος δ' ἔθηκε Ζεὺς ἀγώνιος καλῶς, Soph. Trach. 26 ; κήρυγμα θεῖναι, Ant. 8, eine Bekanntmachung durch den Herold erlassen ; und med., ὅρον ἄλλον θέμενος, Plat. Legg. V.739d ; ἐκ τούτων τὰ δίκαια τίθενται καὶ ταύτῃ τὴν εἰρήνην ὁρίζονται, Dem. 8.8. – Aehnlich ἐν ἀπόρῳ εἴχοντο θέσθαι τὸ παρόν, Thuc. 1.25, Anordnungen zu treffen (s. unter 5).
   d) ὄνομα θεῖναί τινι, einen Namen für Einen festsetzen, ihm einen Namen beilegen, geben, Od. 19.403 ; gewöhnlich im med. (eigtl. seinem Kinde), ὄνομα θέσθαι, 19.406, 18.5 ; τί δῆτα αὐτοῖς ὄνομα θήσονται βροτοί ; Aesch. frg. 6 ; Plat. Crat. oft u. sonst ; auch ohne ὄνομα, Theaet. 157b.
   e) beisetzen, von Toten, τὰ ὀστᾶ φασι τεθῆναι ἐν τῇ Ἀττικῇ, Thuc. 1.138 ; ἐν τῷδε τῷ μνήματι ἐτέθησαν, Plat. Menex. 242c ; Xen. Cyr. 8.7.6.
   f) Geld niederlegen bei Einem, bes. als Pfand, Plat. Legg. VII.820e ; φιάλην λαβόντες καὶ θέντες ἐνέχυρα μετὰ χρυσίων, Dem. 41.11, vgl. 52.4 ; das med. wird vom Gläubiger gebraucht, als Pfand nehmen, also ὁ θείς, der ein Pfand niederlegt, ὁ θέμενος, der, bei dem er es niederlegt, Plat. Legg. VII.820e ; vgl. Lobeck Phryn. 468 ; χρήματα θέσθαι παρά τινι, Geld bei Einem niederlegen, es ihm anvertrauen, Her. 6.86.1. Geld erlegen, bezahlen, εἰσφοράς, Dem. 22.42, 44 ; τὸν μὴ δυνάμενον τὰ ἑαυτοῦ θεῖναι οἴκοθεν εἰς τὸ δεσμωτήριον ἕλκεσθαι, 56 ; κἀκεῖ τὸ μετοίκιον τέθεικε, 29.3 ; τόκον τιθέναι, Zinsen entrichten, 41.9 u. öfter.
3) τὴν ψῆφον τιθέναι ist eigentlich das Rechensteinchen aufs Brett setzen, damit rechnen, zählen, vgl. Plat. Legg. II.674e. Dah. ψῆφον τίθεσθαι, sein Stimmtäfelchen abgeben, bes. bei Wahlen und gerichtlichen Abstimmungen ; ψῆφον ἐπὶ φόνῳ θέσθαι, Eur. Or. 754 ; ψῆφον δ' εὔφρον' ἔθεντο, Aesch. Suppl. 631, 634 ; Xen. An. 1.3.17, übh. seine Meinung, sein Urteil abgeben ; eben so τίθεσθαι τὴν γνώμην περί τινος, seine Meinung worüber sagen, Her. 7.82 u. sonst ; daher τίθεσθαί τινι, sc. ψῆφον, Einem sein Stimmtäfelchen, seine Stimme geben, beistimmen, κἀγὼ ταύτῃ τῇ γνώμῃ τίθεμαι, auch ich stimme dieser Meinung bei, Soph. Phil. 1434. – Dah. übertr., meinen, wofür ansehen, es setzen als, τοῦτ' ἐκείνης τίθημι ἀντίστροφον ἅπαν, Plat. Phil. 51e ; οὐ τίθημ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον, Soph. Ant. 1151, ich erachte das nicht, daß der lebt, das nenne ich nicht ein Leben ; δαιμόνιον αὐτὸ τίθημ' ἐγώ, El. 1262. – annehmen, voraussetzen, für ausgemacht annehmen ; θῶμεν δύο εἴδη τῶν ὄντων, Plat. Phaed. 79a ; θήσω δὲ ἀδικοῦντα, Dem. 23.76, vgl. 22.44 ; mit folgdm acc. c. inf., τίθημι στασιάζειν αὐτούς, Isocr. 4.145 ; θήσω τοίνυν ἐγὼ μὴ τοιοῦτον εἶναι τοῦτο, ich will nun annehmen, dies sei nicht so, Dem. 20.20 ; τιθῶμεν γὰρ ταῦτα, Din. 1.68 ; vgl. Schaefer Dion.Hal. C.V. 287 ; καὶ ἐμὲ κοινωνὸν τῆς ψήφου ταύτης τίθετε, Plat. Rep. V.450a, betrachtet mich als beistimmend ; ὡς λέγοντά με τίθετε, IX.560c, vgl. Prot. 343e ; τὰς βλάβας πάσας ἀδικίας τιθείς, Legg. IX.861e. – So auch im med., τὴν τοιαύτην δύναμιν ἀνδρείαν ἔγωγε καλῶ καὶ τίθεμαι, Plat. Rep. IV.430b ; θέμενος ἡδονὴν εἶναι τἀγαθόν, Phil. 13b ; τιθέμενος ψυχὴν εἶναι γένεσιν ἁπάντων πρώτην, Legg. X.899c, vgl. Theaet. 158a, Phil. 66d, Φιλοκράτην μόνον τοιοῦτον εἶναι τίθεμαι, Dem. 25.44.
4) Etwas an einen Platz stellen, oder in eine Klasse setzen, wozu rechnen, auch im med., τίθεσθαί τινα ἐν τιμῇ, Einen in Ehren halten, Her. 3.3 ; ἐν δόξᾳ θέμενος, es als Ruhm erachtend, Pind. Ol. 11.63 ; τίθεσθαί τι ἐν αἰσχρῷ, Etwas unter die schändlichen Dinge zählen, es für schändlich halten ; τίθεσθαί τινα ἐν φιλοσόφοις, unter die Philosophen rechnen, vgl. Valcken Diatr. p. 8 f ; bes. ἐν μέρει τινός, übh. wofür halten, ansehen, εἰ ἐν ἀρετῆς καὶ σοφίας τίθης μέρει τὴν ἀδικίαν, Plat. Rep. I.348e, vgl. Phil. 31c ; ἐν τοῖς μεγίστοις ὠφελήμασι καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι, Xen. Ages. 7.2 ; Thuc. 1.35 ; εἰς ἄλλην ἢ τὴν τοῦ ἀγαθοῦ μοῖραν αὐτὴν τιθέντες, Plat. Phil. 54d ; εἰς δύο αὐτὰ τίθεμεν ἐναντία ἀλλήλοιν εἴδη, Polit. 306c, wir rechnen es zu zwei einander entgegengesetzten Arten ; ἐὰν εἰς ταὐτὸν ἀριστοκρατικὸν καὶ βασιλικὸν θῶμεν, Rep. IX.587d ; εἰς ἀνθρώπων ἤθη, VI.580d ; εἰς ταύτην τίθεμαι τὴν τάξιν αὐτόν, Dem. 23.24 ; τοὺς τυράννους εἰς τὸν δῆμον θήσομεν, τοὺς δὲ ὀλίγα κεκτημένους εἰς τοὺς πλουσίους, Xen. Mem. 4.2.39 ; auch c. gen., καὶ ἐμὲ θὲς τῶν πεπεισμένων, rechne auch mich zu den Ueberzeugten, Plat. Rep. IV.424c ; ἀριθμὸν τῶν ὄντων τίθεμεν, Soph. 238a ; ἆρ' οὐ τοῦ σώματος ἕκαστα τίθης, beziehst du es nicht auf den Körper ? Theaet. 184e ; τῆς ἡμετέρας ἀμελείας ἂν θείη, Dem. 1.10. Auch μνήμην καὶ ἐπιστήμην τῆς αὐτῆς ἰδέας τιθέμενος, Plat. Phil. 60d. – Dah. übh. wofür halten, ansehen, gew. im med., zur Bezeichnung der bloßen Subjektivität des Urteils, τί δ' ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε ; warum haltet ihr das für Schimpf ? Od. 21.333 ; ἀσχολίας ὑπέρτερον θήσομαι, höher halten, vorziehen, Pind. I. 1.3 ; μὴ 'πίπροσθε τῶν ἐμῶν τοὺς σοὺς λόγους θῇς, Eur. Suppl. 515 ; in Prosa oft ; εὐεργέτημ' ἂν ἔγωγε θείην, Dem. 1.10 ; μηδὲ τοῦτ' ὡς ἀδίκημα ἐμὸν θῇς, sieh es nicht als ein Unrecht an, das ich getan habe, 18.193 ; περὶ ἐλάττονος θέσθαι, geringer achten, Lys. 6.45 ; τὴν Σκῦρον οὐδαμοῦ τίθης, Eur. Andr. 209, d.i. du achtest Skyros gar nicht, wie μὴ θῆται παρ' οὐδὲν τὰς ἐμὰς ἐπιστολάς, für Nichts achten, I.T. 732, und παρ' οὐδὲν τίθεσθαι τὰ ἡμέτερα πράγματα, Luc. Vit.auct. 13, vgl. sacrific. 3 ; ἐν οὐδενὶ λόγῳ, Plut. Brut. 45 ; oft bei Pol., ἐν μεγάλῳ τίθεσθαί τι 3.97.4, οὐκ ἐν μικρῷ τίθεσθαί τι 9.13.8, ἐν πλείστῳ 40.4.6, ταῦτα ἐν ἐλάττονι τούτου 4.6.12 ; ἡγεμόνα θετέον ἄριστον Ἀμίλκαν τῶν τότε γεγονέναι, 1.64.6, man muß erachten, daß er der beste Feldherr gewesen ist ; εἰς ἀνανδρίαν τιθέασι τὰ τοιαῦτα τῶν ἐγκλημάτων, 6.37.10, wofür annehmen ; εἰς τὴν τύχην, dem Schicksal zuschreiben, auf Rechnung des Schicksals schreiben ; bei Dem. 27.34, τὰ ἀναλώματα πλείω τιθείς, höher anschlagend ; vgl. Lys. 32.28.
5) an die unter 2 aufgeführten Beispiele reiht sich die Bdtg einsetzen, machen, verursachen, stiften ; φιλότητα μετ' ἀμφοτέροισι τίθησι Ζεύς, Il. 4.83, woraus sich, im med. bes. bei Pind. u. den Tragg., ein umschreibender Gebrauch erklärt, σκέδασιν θεῖναι, Zerstreuung anrichten, = σκεδάσαι, zerstreuen, Od. 1.116, 20.225 ; κρύφον = κρύπτειν, σπουδὴν ἀμφί τινος = σπουδάζειν, Pind. Ol. 2.97, P. 4.276 ; αἶνον = αἰνεῖν, N. 1.5 ; ἐπιστροφὴν θέσθαι = ἐπιστρέφεσθαι, Soph. O.R. 134 ; τάφον θοῦ = θάψον, O.R. 1448 ; συγγνωμοσύνην, Trach. 1255, vgl. Aj. 13 ; φροντίδα κεδνὴν θώμεθα, Aesch. Pers. 139, u. sonst bei Tragg. Aehnl. bes. bei Pol. u. Sp. συνθήκας, εἰρήνην πρός τινα τίθεσθαι, Pol. 1.11.7, 5.4.7 ; ὅρκον, πίστεις, 5.60.10, 7.7.1 ; ἀρὰς κατά τινος, Plut. Thes. 35. – Aber πόλεμον θέσθαι ist = den Krieg ruhen lassen, beilegen, Plat. Menex. 245e ; u. ähnl. τίθεσθαι τὰ πρός τινα, den Streit mit Einem beilegen, Pol. 5.60.9, vgl. 8.23.5. – Und wie es in diesen Vrbdgn dem ποιεῖσθαι entspricht, so heißt es übh. Etwas in eine Lage setzen, wozu machen, einrichten ;
   a) von Personen ; in ein Amt einsetzen, θεῖναί τινα μάντιν, ἱέρειαν, ἀρχέπολιν, Od. 15.253, Il. 6.300, Pind. P. 9.54 ; βασιλῆα, δέσποιναν, Ol. 13.21, P. 9.7 ; μὶν αἰχμητὴν ἔθεσαν θεοί, Il. 1.290 ; ἀλλά μ' ἔφασκες Ἀχιλλῆος θείοιο κουριδίην ἄλοχον θήσειν, Il. 19.298, mich zur Frau des Achilles zu machen, die Heirat zu vermitteln, während θέσθαι τινὰ ἄκοιτιν oder γυναῖκα ist sich ein Mädchen zur Gemahlin, zur Frau machen, nehmen, Od. 21.72, 316 ; auch παῖδα τὸν αὑτᾶς πόσιν αὑτᾷ θεμένα, Aesch. Spt. 912, zu ihrem Gemahl machend ; σῦς ἔθηκας ἑταίρους, du verwandeltest die Gefährten in Schweine, Od. 10.338, wie βοῦν τὴν γυναῖκα ἔθηκε Aesch. Suppl. 295 ; ähnl. ναῦν λᾶαν θεῖναι, ein Schiff zu Stein machen, in Stein verwandeln, Od. 13.163 ; θεούς τε καὶ γῆν θεμένη μάρτυρας, zu Zeugen nehmend, Eur. Suppl. 261 ; vgl. Pind. N. 3.22 ; auch θέσθαι τινὰ γέλωτα, Einen zum Gelächter, lächerlich machen, Her. 3.29, 7.209. – Eben so mit Adjektiven, ἥτε με τοῖον ἔθηκεν, ὅπως ἐθέλει, die mich dazu macht, wozu sie will, Od. 16.208 ; sehr gewöhnl. θεῖναί τινα ἀθάνατον καὶ ἀγήραον, Einen unsterblich und nicht alternd machen ; ἀτιμότερον, Einen minder geachtet machen ; Il. 2.318, 482, 6.139, 9.483, 16.90, Od. 5.136, 6.229 u. sonst oft ; ἀκήριον αἶψα τίθησιν, Il. 11.392 ; παναφήλικα παῖδα τίθησιν, Il. 22.490 ; ἀΰπνους ἄμμε τίθησθα, Od. 9.404, θῆκέ μιν ζαλωτόν, Pind. Ol. 7.6 ; νώδυνον, N. 8.50 ; θαητὸν θησέμεν, P. 10.58 ; ἐνταῦθα δή σε Ζεὺς τίθησιν ἔμφρονα, Aesch. Prom. 850 ; ὡς σφᾶς νηπίους ὄντας τὸ πρὶν ἔννους ἔθηκα, 442 ; Ἄρης ἀρὰν πατρὸς τιθεὶς ἀληθῆ, macht die Verwünschung wahr, läßt den Fluch in Erfüllung gehen, Spt. 927, u. öfter, u. andere Tragg., vgl. z.B. Eur. I.T. 1445, Andr. 93 ; seltner in Prosa, οὐ γὰρ ἂν τὸ πραχθὲν ἀγένητον θείη Plat. Prot. 324b, τίθεσθαι πιστόν τινα ἑαυτῷ Xen. Cyr. 8.7.13. – Auch mit folgdm inf., θῆκε νικῆσαι, er machte, daß er siegte, ließ ihn siegen, Pind. N. 10.48 ; ἐπεί σ' ἔθηκε Ζεὺς ἀμηνίτως δόμοις κοινωνὸν εἶναι χερνίβων, Aesch. Ag. 1006, vgl. 1147 ; κάμνειν με τήνδ' ἔθηκε τὴν νόσον, Eur. Heracl. 990. – Bes. merke man noch
   b) παῖδά τινα τίθεσθαι oder υἱόν, Einen zu seinem Kinde machen, d.i. ihn an Kindes Statt annehmen, adoptieren, Plat. Legg. XI.929c u. oft bei den Oratt.; ungewöhnlich von Frauen ; θέσθαι παῖδα ὑπὸ ζώνῃ, sich einen Knaben unter den Gürtel legen, d.i. schwanger werden, H.h. Ven. 256, 283.
   c) eben so auch von Sachen u. Zuständen, machen, bereiten, bewirken, veranlassen ; δόρπον, ein Mahl bereiten, Od. 20.394 ; γυῖα ἐλαφρά, Einem die Glieder leicht machen, Il. 5.122 ; φόως ἑτάροισιν, den Gefährten Licht od. Rettung schaffen, 6.6 ; ἔργα θεῖναι, Handlungen zu Stande bringen, verrichten, 3.321 ; κέλαδον καὶ ἀϋτήν, 9.547 ; ὀρυμαγδόν, Od. 9.235 ; auch θεῖναί τινι ἄλγεα, γόον, πένθος, κήδεα, Einem Schmerzen, Trauer, Kummer bereiten, Il. 1.2, 17.37, H.h.Cer. 249 ; πῆμα θεοὶ θέσαν Ἀργείοισιν, Od. 11.555 ; u. eben so im med. mit der Beziehung auf das Subjekt, für sich bereiten ; δαῖτα, δόρπον, sich ein Mahl bereiten, Il. 7.475, 9.88, Od. 17.269 ; δῶμα, οἰκία, αὖλιν, Il. 2.750, 9.232, Od. 15.241 ; κέλευθον, sich den Weg bereiten, sich Bahn machen, Il. 12.418 ; μάχην, sich Kampf bereiten, d.i. den Kampf anfangen, 24.402 ; μεγάλην ἐπιγουνίδα θέσθαι, sich einen feisten Schenkel machen, fleischige Lenden ansetzen, Od. 17.225. – So auch act. u. med. bei Pind. u. Tragg.; χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, Pind. Ol. 2.99 ; δόλον αὐτῷ θέσαν Ζηνὸς παλάμαι, P. 2.39 ; u. θήκασθαι ἀνδρὸς αἰδοίου πρόσοψιν, sich eines ehrwürdigen Mannes Ansehen geben, P. 4.29 ; βλάβην, Aesch. Spt. 187 ; φοινίαν ἄτην, Ch. 823 ; μέλλουσι θήσειν Ἀγαμεμνονίων οἴκων ὄλεθρον, Ch. 848 ; πόλει κατασκαφάς, Sept. 47 ; ἔθηκε πᾶσιν εἰρήνην φίλοις, Pers. 755 ; μεγάλα πάθεα ταῖς Δαναΐδαις, Eur. I.A. 1335 ; μάχας ἀνδρῶν τιθεῖσα καὶ φόνους, I.A. 1419 ; ὑμῖν πολλὴν ἔθηκε σωτηρίαν, Med. 915 ; θήσω τοῖς ἐμοῖς ἐχθροῖς γέλων, Med. 383, u. öfter ; μαρτύρια θέσθαι, sich Zeugnisse verschaffen, Her. 8.55 ; χάριν τίθεσθαί τινι, sich bei Einem Dank oder Gunst erwerben, ihm einen Gefallen erzeigen, 9.60, 170 ; Dem. 51.17 u. A.; – εὖ, καλῶς θέσθαι τι, Etwas für sich gut einrichten, anwenden, in Bereitschaft halten, Her. 7.236 ; vgl. Valcken Eur. Hipp. 708.
   d) εὖ θέσθαι τὰ ὅπλα, die Waffen wohlgerüstet, in Bereitschaft halten, wie εὖ ἀσπίδα θέσθω, Il. 2.382 ; allein ist θέσθαι τὰ ὅπλα (s. ὅπλον) sowohl die Waffen anlegen, sich kampffertig machen, u. daher auch kämpfen, z.B. εἰς δῆριν ἕνεκα πάτρας Epigr. bei Dem. 18.289, καὶ αὐτὸς ὑπὲρ τοῦ δήμου θέμενος τὰ ὅπλα Dem. 21.145, οὔτε ἐν τῷ Πειραιεῖ, οὔτε ἐν τῷ ἄστει ἔθετο τὰ ὅπλα Lys. 31.14, οἱ τὴν ἀσπίδα θέμενοι, = ὁπλῖται, Plat. Legg. VI.756a, – als auch die Waffen, bes. die großen Schilde u. Spieße der Schwerbewaffneten zusammenstellen, was die Soldaten immer tun, wenn sie dem Feinde gegenüber, oder die Waffenübungen nur auf kurze Zeit unterbrechend, sich ausruhen, also bewaffnet Halt machen ; τίθεσθαι τὰ ὅπλα εἰς τάξιν od. τάξει ; u. so περὶ τεῖχος od. πρὸς πόλιν, bewaffnet die Mauern umgeben, die Stadt belagern ; τίθεσθαι τὰ ὅπλα ἀντία, die Waffen gegen den Feind kehren, sich mit den Waffen entgegenstellen, Xen. An. 4.3.26 u. sonst ; – ein Lager aufschlagen, sich mit den Waffen lagern, Her. 9.52, oft bei Xen.

τίθημι,
[in LXX for שִׁית ,נתן ,שׂוּם, etc. ;]
__1. causative of κεῖμαι,
__(a) to place, lay, set: Luk.6:48, Rom.9:33, al.; of laying the dead to rest, Mrk.15:47, Luk.23:55, Jhn.11:34, Act.7:16, al.; before ἐπί, with genitive, Luk.8:16, Jhn.19:19, al.; id. with accusative, Mrk.4:21, 2Co.3:13, al.; ὑπό, Mat.5:15, al.; παρά, Act.4:35, 37. Mid., to have put or placed, to place for oneself: of putting in prison, Act.4:3, 5:18, 25, al.; of giving counsel, βουλήν, Act.27:12; of laying up in one's heart, Luk.1:66 21:14 ( 1Ki.21:12);
__(b) to put down, lay down: of bending the knees, τ. γόνατα, to kneel, Mrk.15:19, Act.7:60, al.; of putting off garments, Jhn.13:4; of laying down life, τ. ψυχήν, Jhn.10:11, 15 17, 18 13:37, 38 15:13, 1Jn.3:16; of laying by money, παρ ̓ ἑαυτῷ, 1Co.16:2; of setting on food, Jhn.2:10; metaph., of setting forth an idea in symbolism, Mrk.4:30.
__2. to set, fix, establish: ὑπόδειγμα, 2Pe.2:6.
__3. to make, appoint: Mat.22:44, Mrk.12:36, Luk.20:43, Act.2:35, Rom.4:17, al. Mid., to make, set or appoint for oneself: Act.20:28, 1Co.12:28, 1Th.5:9, 1Ti.1:12, al.; before ἵνα, Jhn.15:16 (cf . ἀνα-, προσ-ανα-, ἀπο-, δια-, ἀντι-δια-, ἐκ-, ἐπι-, συν-επι-, κατα-, συν-κατα-, μετα-, παρα-, περι-, προ-, προσ-, συν-, ὑπο-τίθημι).
(AS)