(ὁ, ἡ) tigre, tigresse, se décline d’après trois thèmes :
      1 th. τιγρι- : gén. τίγριος, ARSTT. H.A. 8, 28, 14 ; TH. H.P. 5, 4, 7 ;
      2 th. τιγρε- au pl. : acc. τίγρεις, PLUT. M. 144 d, 167 c ;
      3 th. τιγριδ- : gén. τίγριδος, DC. 70, 9 ; 76, 7.

ἡ, Philem. 47, Plu. 2.144d, also ὁ, Alex. 204, Arist. HA 607a4, Thphr. HP 5.44.7; gen. τίγριος Arist. and Thphr. ll. cc. ; τίγριδος Opp. C. 3.340; acc. τίγριν ; pl. nom. τίγρεις, and τίγριδες D.C. 54.9, 76.7; τίγριες Opp. C. 1.323; τίγρητες Ar.Byz. Epit. 95.10 (acc. to Choerob. in Theod. 1.160 H. the river-name is both Τίγρης, ητος and Τίγρις, ιδος) : — tiger, Felis tigris; Seleucus sent one to Athens, ὁ Σελεύκου τίγρις Alex. l.c., cf. Philem. l.c.

ιδος, ion. ιος, welche Form auch bei den besten Attikern gebräuchlicher war, ἡ, seltener, aber vielleicht älter, ὁ, der Tiger ; das masc. hat Alexis bei Ath. XIII.590b ; Arist. H.A. 8.28 u. Theophr.