ατος (τὸ) :
      1 œuvre d’art, travail fait avec art, SOPH. Ph. 36 ; XÉN. Mem. 1, 4, 7 ; en mauv. part, chef-d’œuvre (de méchanceté) en parl. de pers. SOPH. Ph. 928 ;
      2 invention ingénieuse, HPC. Fract. 751 ; PLAT. Prot. 319 a, Hipp. mi. 368 d, etc. ; en mauv. part, artifice, ruse, ESCHL. fr. 338 ; EUR. I.T. 1355.

Étym. τεχνάω.

ατος, τό, that which is cunningly wrought, work of art, handiwork, ἔκπωμα…, τεχνήματ’ ἀνδρός S. Ph. 36 (where pl. is used of one thing). of a man, πανουργίας τέχνημα a masterpiece of villainy, ib. 928.
artful device, trick, κάπηλα προσφέρων τ. A. Fr. 322; δόλια τ. E. IT 1355; opp. ἰσχύς, Hp. Fract. 2 (pl.); generally, device, contrivance, Pl. Prt. 319a; τὸ μνημονικὸν τ. Id. Hp. Mi. 368d, al., cf. Ephor. 54J.

τό, das künstlich Gearbeitete, das Kunstwerk, Soph. Phil. 36 ; übertr. künstlich angesponnene List, Ränke, κάπηλα προφέρων τεχνήματα, Aesch. frg. 339 ; δόλια τεχνήματα, Eur. I.T. 1355 ; πανουργίας τέχνημα ἔχθιστον, von listigen Menschen, Soph. Phil. 916 ; künstliche Erfindung, Plat. Prot. 319a, Phaedr. 269a u. öfter ; Xen. Mem. 1.4.7 ; Sp., πονηρόν, Luc. Iud. voc. 12.