τέρμων < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

τέρμων

Bailly

ονος (ὁ) terme, limite, ESCHL. fr. 191 ; EUR. Hipp. 746 ; au plur. EUR. Hipp. 3, 1053, etc. ; en prose, PLUT. Pyrrh. 12 ; fig. terme, fin, ESCHL. Suppl. 624 ; EUR. Ph. 1352.

Étym. τέρμα.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ονος, ὁ, = τέρμα, boundary, A. Fr. 191 (anap.), E. Hipp. 746 (lyr.); pl., ib. 3, 1159, Heracl. 37, al. ; edge, δίσκου Id. Hel. 1472 (lyr.); chiefly poet., but cf. Str. 3.5.5, Plu. Pyrrh. 12 (pl.), Porph. Chr. 13; prose word in dialects, IG 14.352 (Halaesa), SIG 421.8 (Thermon, iii BC). = Lat. Terminus, Plu. Num. 16.
end, A. Supp. 629 (anap.); βίου E. Ph. 1352.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ονος, ὁ, = τέρμα ; Aesch. frg. 177 ; τέρμον' ἀμέμπτως πρὸς ἅπαντα, Suppl. 629 ; οἷον τέρμονα βίου ἔτλης, Eur. Phoen. 1361 ; πρὶν ἄν σε γαίας τερμόνων ἔξω βάλω, Med. 276, u. öfter.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)