τέρεινα, τέρεν :
      1 litt. qui s’use vite par le frottement, d’où tendre, frêle, délicat, en parl. de feuilles, IL. 13, 180 ; OD. 12, 357 ; de fleurs, OD. 9, 449 ; de la peau, IL. 4, 237, etc. ; HÉS. O. 520, Th. 5 ; en parl. d’une jeune fille, HIPPON. fr. 90 ; d’un enfant, THGN. 261 ;
      2 p. ext. doux, délicieux, en parl. de larmes, IL. 3, 142 ; du regard, EUR. Med. 905 ; de flûtes, ANACR. 20 ; adv. τέρεν φθέγγεσθαι, THGN. 266, résonner avec des accents pénétrants, en parl. de la flûte.

• Cp. τερενώτερος, POÈT. (Bgk p. 1057) ; ou τερεινότερος, ANTH.

➳ Gén. fém. dor. τερένας [ᾱ] ANTH. 9, 430 ; ALC. 60.

Étym. R. indo-europ. *ter-n-, tendre, mou ; cf. τεράμων, τείρω.

εινα, εν, gen. τέρενος, είνης, ενος ; poet. fem. gen. τερένης, Dor. and Aeol. -ας, Alc. 61, AP 9.430 (Crin.); — poet. Adj. soft, delicate, in Hom. mostly in neut., τέρεν δάκρυ Il. 3.142, al. ; τέρενα φύλλα 13.180, Od. 12.357; τέρεν’ ἄνθεα ποίης 9.449, cf. Sappho 54; τέρεν αἷμα Emp. 100.6; τ. δέμας ib. 11; metaph, τέρεν ἄνθος ἥβης Hes. Th. 988; masc. only in the phrase τέρενα χρόα, Il. 4.237, al., Hes. Op. 522, Th. 5; fem., γλήχωνι τερείνῃ h.Cer. 209; παρθένος τέρεινα Hippon. 90; παιδὶ τερείνῃ Thgn. 261; τέρειναν ματέρ’ οἰνάνθας ὀπώραν Pi. N. 5.6; poet. gen. τερένας ὀπώρας Alc. l.c. ; τέρειν’ ὀπώρα A. Supp. 998; μυρσίναις τερείναις Anacreont. 30.1; τέρεινα δάφνα Ibyc. 6; ὄψιν τέρειναν a tender sight, i.e. one that causes tender feelings, E. Med. 905; of sound, τέρεν φθέγγεται (sc. παῖς) Thgn. 266; τερένων ὑπ’ αὐλῶν Anacr. 20; Comp. τερενώτερος Lyr.Adesp. 76; τερέντερος Antim. 97; τερεινότερος AP 5.120 (Phld.). (Cf. τέρυ, Sabine tereno- ΄soft΄, Lat. tenero- (prob. influenced by tenuis), Skt. táruṇas ΄young, tender΄.)

gen. ενος, fem. τέρεινα, neutr. τέρεν (τείρω), eigtl. abgerieben, dah. zart, weich, sanft ; τέρεν δάκρυ, Il. 3.142, 19.323 u. öfter ; τέρενα φύλλα, 13.180, Od. 12.357 ; τέρεν' ἄνθεα ποίης, 9.449, τέρενα χρόα, Il. 4.237 u. öfter, wie Hes. O. 524, Th. 5 ; γλήχωνι τερείνῃ, H. h.Cer. 209 ; τέρειναν ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν, Pind. N. 5.6 ; τέρεινα δάφνα, lbyc. 7 ; τέρειν' ὀπώρα, Aesch. Suppl. 976 ; ὄψιν τέρειναν, Eur. Med. 905 ; sp.D. in der Anth., wo auch der Kompar. τερεινότερος vorkommt.