τέθρ·ιππος, ος, ον :
      1 attelé de quatre chevaux, PD. I. 1, 18 ; ESCHL. fr. 368 ; EUR. Hipp. 1212 ; subst. τὸ τέθριππον, PD. O. 2, 91 ; HDT. 1, 179 ; 6, 103 ; EUR. Alc. 428, quadrige, char à deux roues et à quatre chevaux de front ;
      2 qui concerne les quadriges : ἅμιλλαι, EUR. Hel. 386, lutte de quadriges.

Étym. τέτταρες, ἵππος.

ον, (< τέτταρα, ἵππος) with four horses yoked abreast, ἅρμα Pi. I. 1.14; ζεῦγος A. Fr. 346; ὄχος E. Hipp. 1212; τ. ἡλίου σέλας Id. El. 866; τ. ἅμιλλαι chariot-races, Id. Hel. 386; of the charioteer, οἱ Λυδοὶ ἐπὶ Πέλοπος τέθριπποι… ἦσαν [καὶ] ἤδη ἁρματῖται Philostr. Im. 1.17 (καὶ secl. Schenkl). τέθριππον (sc. ἅρμα), τό, four-horse chariot, Pi. O. 2.50, Hdt. 6.103, E. Alc. 428, Pl. Ly. 205c, etc. ; τ. ἵππων a team of four abreast, Ar. Nu. 1407; pl., of a single chariot, Pi. P. 1.59, E. HF 177.

mit vier Pferden bespannt, vierspännig ; ἅρμα, Pind. I. 1.14, wie Eur. Suppl. 517 ; ζεῦγος, Aesch. frg. 374 ; ὄχος, Eur. Hipp. 1212 ; ἅμιλλαι, das Wettfahren mit dem Viergespann, Hel. 393.