ητος (ὁ) [ᾰ] tapis, couverture, IL. 9, 200 ; 10, 156 ; 24, 645 ; OD. 4, 124, 298 ; 10, 12, etc. ; AR. Pl. 542.

Étym. pré-grec.

ητος, ὁ, carpet, rug, τάπητα φέρεν μαλακοῦ ἐρίοιο Od. 4.124; χλαινάων… οὔλων τε ταπήτων Il. 16.224; spread on seats and beds, εἷσεν δ’ ἐν κλισμοῖσι τάπησί τε πορφυρέοισιν 9.200, cf. 10.156, 24.645, Od. 4.298, 10.12, Herod. 2.44, SIG 1106.121 (Cos, iv/iii BC); φορμὸν ἔχειν ἀντὶ τάπητος Ar. Pl. 542; τάπης Αἰγύπτιος, Ἆφρος, etc., Edict.Diocl. 19.21, 24, al. — later Att. forms are τάπις, δάπις.

ητος, ὁ, Teppich, Decke ; bei Hom. zum Ueberdecken über Stühle und Betten gebraucht : εἷσεν δ' ἐν κλισμοῖσι τάπησί τε πορφυρέοισιν, Il. 9.200 ; αὐτὰρ ὑπὸ κράτεσφι τάπης τετάνυστο φαεινός, 10.156 ; οὖλοι, 16.224 ; vgl. noch 24.645 u. Od. 4.298, δέμνι' ὑπ' αἰθούσῃ θέμεναι καὶ ῥήγεα καλὰ πορφύρε' ἐμβαλέειν, στορέσαι τ' ἐφύπερθε τάπητας, wie εὕδουσ' ἔν τε τάπησι καὶ ἐν τρητοῖς λεχέεσσιν, 10.12 ; φορμὸν ἔχειν ἀντὶ τάπητος σαπρόν, Ar. Plut. 542.