αγγος (ἡ) :
      1 crevasse, anfractuosité, SOPH. fr. 493 Dind. ; PLAT. Phæd. 110 a ; ARSTT. H.A. 5, 15, 16 ; particul. antre ou repaire (d’un lion) THCR. Idyl. 25, 223 ;
      2 au plur. pores (des poumons), PLAT. Tim. 70 c.

αγγος, ἡ (ὁ, Agath. 5.6), cave hollowed out by water, hollow rock, S. Fr. 549, Pl. Phd. 110a, Arist. HA 548a24, al. ; of a lion΄s den, Theoc. 25.223; of the sponge-like pores of the lungs, Pl. Ti. 70c, Ps.-Democr. in Hp. Ep. 23; of the bronchi, Ruf. Onom. 159; medullary cavity of a bone, Antyll. ap. Orib. 44.20.11. = σανίδωμα used by σηλαγγεύς, Agatharch. 27.
V. σήραγγος.

αγγος, ἡ, Höhlung, Kluft, Ritze, bes. Felsenhöhle, Erdspalt, ausgehöhlte Klippen unter der Meeresfläche ; auch übh. der Felsen ; Soph. frg. 493 κρημνούς τε καὶ σήραγγας ἠδ' ἐπακτίας αὐλῶνας ; Phot. erkl. ὕφαλος πέτρα, ῥήγματα ἔχουσα u. αἱ ὑπὸ γῆν ὑπομήκεις ἐκρήξεις, ἃς ὑποτρέχον τὸ ὕδωρ ζητεῖ διέξοδον ; Plat. Phaed. 110a vrbdt σήραγγες καὶ ἄμμος ; Tim. 70c σήραγγας ἐντὸς ἔχουσαν οἷον σπόγγου κατατετρημένας ; τῶν πετριδίων, Arist. H.A. 5.15. Vgl. noch Theocr. 25.223 u. Hel. 2.24.