σύν·ολος, ος ou η, ον, tout ensemble, entier, complet, PLAT. Pol. 299 d ; ARSTT. Metaph. 6, 11, 15 et 17, etc. ; H.A. 1, 7, 1, etc. ; τὸ σύνολον, ARSTT. Metaph. 6, 11, 15 et 17, etc. le total, l’ensemble ; adv., en général, PLAT. Soph. 220 b, Leg. 654 b ; DÉM. 1407, 24 ; TH. C.P. 2, 3, 3, etc.

➳ Fém. συνόλη, PLAT. Pol. 299 d ; ARSTT. Metaph. 6, 11, 15.

Étym. σύν, ὅλος.

ον, Arist. Metaph. 1037a32; also η, ον ib. 26, Pl. Plt. 299d : — all together, ll. cc., POxy. 1420.11 (ii AD); συνόλη ἡ κώμη PGen. 54.23 (iv AD); τὸ σῶμα τὸ σ. Arist. HA 491a28, etc. ; ἡ σ. οὐσία the complete substance, i.e. the εἶδος with the ὕλη, Id. Metaph. 1037a32; τὸ σ. in this sense, ib. 995b35, 1060b24; but τὸ σ. τὸ ἐκ τούτων (viz. σῶμα and εὐκινητότατον εἰς τὸν ἄνω τόπον) συντιθέμενον the whole composed of these (here genus and differentia), Id. Top. 130a12. τὸ σ. as Adv., on the whole, in general, Pl. Sph. 220b, Lg. 654b, D. 61.21, Philem. 2, Sor. 2.16, etc. ; ὡς τὸ σ. εἰπεῖν Thphr. CP 2.3.3; after a neg., at all, whatsoever, μὴ εἶναι χρῆσθαι τὸ ξ. IG1². 6.43; οὐδὲν τὸ σ. PFlor. 32b15 (iii AD), cf. PGrenf. 2.76.18 (iv AD), etc. regul. Adv. -λως Isoc. 12.217, Ph. 1.228, Ath. 1.31b.

ganz und zusammen ; τῆς περὶ τὰ φυτὰ ξυνόλης τέχνης, Plat. Polit. 299d ; τὸ σύνολον, das Ganze zusammen, Soph. 220b.
• Adv. συνόλως, überhaupt, durchaus, Sp., wie Luc.