σύμ·ϐουλος, anc. att. ξύμ·ϐουλος, ου (ὁ, ἡ) :
   I en gén. : qui donne un conseil, conseiller, particul. pour les affaires publiques, HDT. 5, 24 ; 7, 50 ; THC. 3, 42 ; SOPH. Ph. 1321, etc. ; au fém. XÉN. Hell. 3, 1, 13 ; avec un gén. de pers. σ. τινος, ESCHL. Pers. 175 ; AR. Th. 921, etc. ; ou un dat. de pers. σ. τινι, XÉN. Conv. 7, 39, etc. qui donne un conseil à qqn ; avec un gén. de chose : σ. τινος, ESCHL. Pers. 170, etc. qui conseille qqe ch. ; avec une prép. : σ. περί τινος, ESCHL. Ch. 86 ; PLAT. Prot. 319 b ; ou ὑπέρ τινος, ISOCR. 9 d, qui donne un conseil sur qqe ch. ;
   II particul. :
      1 à Athènes, n. des thesmothètes, DÉM. 1330, 15 ;
      2 à Sparte, conseiller qui assistait le général, THC. 5, 63 ;
      3 à Thurii, sorte d’officier, ARSTT. Pol. 5, 7, 13 ;
      4 à Rome, traduct. du lat. legatus, POL. 6, 35, 4 ; ou consul, DH. 4, 76.

Étym. σ. βουλή.

ὁ, adviser, counsellor, in public or private affairs, Hdt. 5.24, 7.50, S. Ph. 1321, Th. 3.42, IG2². 832.16 (iii BC), PMich. Zen. 57.6 (iii BC), Ep. Rom. 11.34, etc. ; σ. πονηρός Antipho 5.71; as fem., X. HG 3.1.13; c. gen. pers., one΄s adviser, A. Pers. 175 (troch.), Ar. Th. 921, etc. ; c. dat., καί μοι γενοῦ ξ. Id. Nu. 1481, cf. X. Smp. 8.39; μωρίᾳ ξ. τοῦ κασιγνήτου E. Hel. 1019, cf. Isoc. 2.43; also c. gen. rei, σ. λόγου τοῦδέ μοι γένεσθε A. Pers. 170 (troch.); τῆς ἀρχῆς… ξυμβούλοισιν… ὑμῖν χρήσωμαι Ar. Ec. 518 (anap.); τῶνδε σύμβουλοι πέρι A. Ch. 86, cf. Pl. Prt. 319b; ὑπέρ τινος Isoc. 1.35; ξύμβουλός εἰμι, = συμβουλεύω, advise, c. inf., A. Eu. 712, cf. Pl. Lg. 930e; opp. συκοφάντης, D. 18.189. as a title, at Athens, the θεσμοθέται were empowered to appoint σύμβουλοι (perh. in a private capacity), Id. 58.27. at Sparta, a board of advisers sent with the general, Th. 5.63.
officers at Thurii, Arist. Pol. 1307b14. = Lat. legatus, Plb. 6.35.4; also used to expl. Lat. con-sul, D.H. 4.76.

ὁ, Berater, der einen Rat gibt, Ratgeber, σύμβουλοι λόγου τοῦδέ μοι γένεσθε, Aesch. Pers. 166, vgl. 171 ; γένεσθε τῶνδε σύμβουλοι πέρι, Ch. 84 ; Eum. 682 ; οὔτε σύμβουλον δέχει, Soph. Phil. 1305 ; Eur. Hel. 1025 u. öfter ; Ar. Ach. 626 ; u. in Prosa : Thuc. 3.42, 5.63 ; Plat. Soph. 217d ; περί τινος, Prot. 319b, u. öfter, wie Folgde, Dem. 1.16 ; ἡ σ., Ratgeberin, Xen. Hell. 3.1.13 ; σύμβουλος γέγονε τοῦ πολέμου, er riet zum Kriege, Pol. 35.4.8.
Bei Plut. adv. stoic. 10 Senator.

σύμβουλος, -ου, ὁ
(< σύν, βουλή), [in LXX for יָעַץ and cogn. forms ;]
a counsellor, adviser: Rom.11:34 (LXX).†
(AS)