ος, ον, qui se rencontre avec, ESCHL. Suppl. 502 ; subst. ὁ σ. présage, ESCHL. Pr. 487, etc. ; rencontre fortuite, AR. Av. 721.

Étym. συμϐάλλω.

ον, meeting by chance (ξυμβολοῦσιν cj. Valckenaer for -οισιν), A. Supp. 502. σύμβολος (sc. οἰωνός), ὁ, = σύμβολον III. 2, augury, omen, ἐνόδιοι σ. Id. Pr. 487; ξ. ὄρνις Ar. Av. 721 (anap.), cf. S. Fr. 148, X. Ap. 13, Marin. Procl. 10; dub.sens. in A. in PSI 11.1210.4, IG4²(1).123.34 (Epid., iv BC).

zusammentreffend, begegnend ; καὶ συμβόλοισιν οὐ πολυστομεῖν χρεών, Aesch. Suppl. 497 ; Verkehr u. Umgang habend, in Verbindung stehend, τινί, mit Einem. Nach Hesych. brauchte Soph. frg. 161 συμβόλους μαντείας für τὰς διὰ τῆς φήμης γινομένας, aus zufälligen Stimmen ; Aesch. Prom. 485 sagt von Vogelzeichen ἐνοδίους τε συμβόλους γαμψωνύχων τε πτῆσιν οἰωνῶν ; vgl. Xen. Apol. 13, wo vrbdn ist οἰωνούς τε καὶ φήμας καὶ συμβόλους τε καὶ μάντεις, u. oben σύμβολον.