η, ον [ῡῐ]
   I de figuier, AR. Vesp. 145, 897 ; PLAT. Hipp. ma. 291 c ; PLUT. M. 684 c, 697 a ; fig. càd. :
      1 mou comme du bois de figuier, en parl. de pers. THCR. Idyl. 10, 45 ; en parl. de choses (avis, jugement, etc.) LUC. Ind. 6, etc. ; p. suite, qui ne sert à rien, inutile, TH. Ign. 72, etc. ;
      2 par jeu de mots avec συκοφαντικός, perfide, traître, AR. Pl. 946 ;
   II fait de bois de figuier, PLAT. Hipp. ma. 290 d ;
   III préparé avec des figues (vin) PLUT. M. 752 b.

Étym. συκῆ.

η, ον, of the figtree, σ. ξύλον fig-wood, Hp. Ulc. 12, Ar. V. 145 (where reference is made to the pungent smoke produced by burning it, cf. Arist. Fr. 227, Thphr. Ign. 72); κλῳὸς σ. Ar. V. 897; τορύνη Pl. Hp. Ma. 290d sq. ; σύκινα Χῖα Chian fig-trees, PCair. Zen. 33.12 (iii BC); the wood of the fig was proverbially cheap and useless, Zen. 3.44, Sch. Ar. Pl. 947; hence, metaph, σ. ἄνδρες worthless, good-for-nothing fellows, Theoc. 10.45; σ. σοφιστής Antiph. 122.4; prov., σ. ἐπικουρία, of feeble, useless help, Hsch. (v. σκύτινος)· σ. γνώμη Luc. Ind. 6; σ. σύζυγος a false, treacherous comrade, with a play on συκοφαντικός, Ar. Pl. 946.
of figs, πῶμα σ.
fig-wine, Plu. 2.752b; ὁ σ. καρπός the fig-harvest, PCair. Zen. 354.20 (iii BC).

vom Feigenbaume od. von Feigen gemacht ; πόμα, ein Trank von abgekochten Feigen, Plut. amat. 5 ; ξύλον, Holz vom Feigenbaume, Ar. Vesp. 145 Plat. Hipp. mai. 291c, das weich und schwammig, und deshalb nicht zu gebrauchen ist. – Dah. übertr. = unbrauchbar, untauglich, schwach, σύκινος ἀνήρ, schwacher, feiger Mensch, Ar. Plut. 946, wo der Schol. zu vgl., der ἀσθενής erklärt, aber auch eine Anspielung auf συκοφάντης darin findet ; Theocr. 10.43 ; γνώμη, schwacher Verstand, Luc. adv.Ind. 6 ; ἐπικουρία, schwache Hilfe, Schol. Ar. Lys. 110.