εως (ἡ) état d’animaux attelés au même joug, d’où :
      1 union par mariage, PLAT. Leg. 930 b ; ARSTT. Pol. 1, 3, 2, etc. ;
      2 p. ext. en parl. de choses, union étroite, combinaison, HPC. Art. 792 ; PLAT. Rsp. 508 a ; ARSTT. Pol. 4, 4, 8.

Étym. συζεύγνυμι.

εως, ἡ, a being yoked together, esp. of wedded union, Pl. Lg. 930b, Arist. Pol. 1253b10, 1335a10. of things, close union, combination, Hp. Art. 14, Pl. R. 508a, Thphr. Sens. 73; ὁ τῆς σ. τῆς τούτων ἀριθμός the number of their combinations, Arist. Pol. 1290b32; τοσαῦτ’ εἴδη… ὅσαιπερ αἱ σ. τῶν μορίων ib. 36; αἱ μέχρι πλείονος τῶν ἄρθρων σ. the confinement of the joints in swaddling clothes, Sor. 1.84. κατὰ σύζευξιν, of an army marching in parallel columns, Ascl.Tact. 11.2.

ἡ, Zusammenjochung, Verbindung, bes. durch die Ehe, Plat. Rep. VI.508a, Legg. XI.930b.