α, ον :
      1 qui est de loisir, qui agit à loisir, qui prend son temps, qui ne se presse pas, THC. 3, 29 ; XÉN. An. 4, 1, 13, etc. ;
      2 p. suite, calme, tranquille, PLUT. M. 603 e ; ARSTD. t. 1, 76.

• Cp. σχολαίτερος, HPC. 58, 35 ; HDN 7, 8, 24.

Étym. σχολή.

α, ον, leisurely, tardy, σ. κομισθῆναι to go leisurely, Th. 3.29; σ. ποιεῖν τὴν πορείαν X. An. 4.1.13; σχολαίτεραι ἀπαλλαγαί Hp. Dieb. Judic. 10; βίος Plu. 2.603e. Adv. -αίως X. An. 1.5.8, Arist. EN 1171b24, etc. ; Comp. σχολαίτερα Hdt. 9.6; σχολαίτερον Th. 4.47, Pl. R. 610d; Sup. σχολαίτατα X. HG 6.3.6; but also σχολαιότερον, σχολαιότατα, Id. An. 1.5.9, Lac. 11.3, Gal. 6.391 (Adj.); σχολαιοτέρως Dsc. Ther. Praef.

müßig, ruhig, auch langsam, träge ; Kompar. σχολαίτερος, Her. 9.6 im • adv. σχολαίτερα, θᾶττον ἢ σχολαίτερον Plat. Rep. X.610d, wie Thuc. 7.15 ; σχολαίαν ἔποίουν τὴν πορείαν πολλὰ ὄντα τὸ ὑποζύγια, Xen. An. 4.1.13 ; σχολαιότατα Lac. 11.3, u. σχολαιότερον, im Ggstz von θᾶττον, An. 1.5.9 ; aber σχολαίτατα, im Ggstz von τάχιστα, Hell. 6.3.6.