σφριγάω-ῶ (seul. prés.) [ῐ]
      1 être gonflé de suc, de sève, en parl. d’un sein de femme, HPC. 618, 47 ; 684, 13 ; CHRISTOD. Ecphr. 105 ;
      2 p. ext. être dans toute sa force : σφριγῶν σῶμα, EUR. Andr. 196 ; AR. Lys. 80, corps plein de vie et de force ; τὰ σώματα σφριγῶντες, PLAT. Leg. 840 b, étant vigoureux de corps ; joint à εὐσωματεῖν, AR. Nub. 799 ; en parl. d’animaux, HLD. 3, 1 ; d’arbres, LUC. Am. 12 ; D. CHR. 113 d, etc. ; σφριγῶν μῦθος, EUR. Suppl. 478, parole exubérante ;
      3 éprouver des désirs ardents ou lascifs, OPP. C. 3, 368 ; CLÉM. 850 ; p. ext. désirer ardemment de, inf. EL. N.A. 14, 5 ; LGS 3, 18.

Étym. forme parallèle de σπαργάω, cf. lat. turgeo.

[v. fin.], to be full to bursting, to be plump, esp. of a woman΄s breasts, Hp. Mul. 1.71; οὔθατα σ. Poll. 1.250; then, generally, of young persons, high-fed horses, etc., to be fresh, vigorous, in full health and strength, νέῳ τε καὶ σφριγῶντι σώματι E. Andr. 196; εὐσωματεῖ καὶ σφριγᾷ Ar. Nu. 799; σφριγᾷ τὸ σῶμά σου Id. Lys. 80; τὰ σώματα σφριγῶντες Pl. Lg. 840b; ἥβῃ σφριγῶντες Achae. 4; οἱ μύες (muscles) σφριγῶντες, ὡς ἂν εἴποι τις Archig. ap. Gal. 8.91; of animals, σφριγῶσα ἡμίονος Eust. 1322.34; βόες τὸν αὐχένα σφριγῶντες Hld. 3.1; of trees, δένδρα σφριγῶντα νέοις κλωσίν luxuriant, Luc. Am. 12; βότρυες σφριγῶντες D.Chr. 7.75; εὐδίᾳ καὶ γαλήνῃ σ. Ph. 1.14. metaph, full-blooded, swollen with passion or pride, σφριγῶντα θυμόν A. Pr. 382; μῦθον E. Supp. 478.
swell with desire, be at heat, Opp. C. 3.368; τῶν σφριγώντων ἐν λόγοις Com.Adesp. 276; c. inf., Ael. NA 14.5. Chiefly used in the pres. part. [In Opp. l.c., for σφριγᾷ Lobeck conjectured σφριγάᾳ.]

(scheint verwandt mit σπαργάω), schwellen, strotzen, zum Platzen voll sein ; σῶμα, Eur. Andr. 195 ; εὐσωματεῖ γὰρ καὶ σφριγᾷ, Ar. Nub. 789, vgl. Lys. 80 ; übertr., σφριγῶντα θυμόν, Aesch. Prom. 380 ; μὴ σφριγῶντ' ἀμείψῃ μῦθον, Suppl. 478 ; τὰ σώματα πολὺ μᾶλλον σφριγῶντες, in kräftiger Leibesfülle strotzend, Plat. Legg. VII.840b ; u. so auch von Tieren u. Gewächsen, in voller Gesundheit, Lebenskraft od. Blüte sein, von vollem, frischem Aussehen sein ; aber auch übertr., von sinnlicher Begierde strotzen, wollüstig, lüstern sein, dah. heftig begehren, verlangen, Sp., Luc. amor. 12 Alciphr. 1.39, 3.19 ; vom brünstigen Eber, Opp. Cyn. 5.368 ; c. inf., Ael. H.A. 14.5.