[ῡ prés., ῠ fut.]
   I tr. rendre violent ou impétueux, PHIL. 1, 355 ; au pass. :
      1 devenir violent ou fort, A. APHR. Probl. 1, 118 ; PLUT. M. 732 c, p. opp. à μαραίνεσθαι ;
      2 fig. faire le fort, se prévaloir de, dat. ESCHL. Pr. 1011 ;
   II intr. devenir fort ou violent, A. APHR. Probl. 1, 73.

Étym. σφοδρός.

make vehement, intensify, Ph. 1.355, Porph. in Harm. p. 238W. ; — Pass., to be or become so, σφοδρύνει γ’ ἀσθενεῖ σοφίσματι thou puttest overweening trust in…, A. Pr. 1011; ποιότητες σφοδρυνόμεναι, opp. μαραινόμεναι, Plu. 2.732c; νόσοι οὐκ ἄγαν σφοδρυνθεῖσαι Gal. 19.563, cf. 17(1).207; πόνος (pain) σφοδρυνόμενος Sor. 2.21; also in aor. Med., Poll. 4.25.
intr. in Act. ἄνεμος σφοδρύνει Alex.Aphr. Pr. 1.73.

heftig, hitzig machen, pass. σφοδρύνομαι, heftig, ungestüm sein, werden, Aesch. Prom. 1013, τινί, worauf trotzen, u. Sp.