ά, όν [ᾰ]
   I tr. qui fait glisser ou tomber facilement, TH. Vertig. 12 ;
   II intr. qui glisse ou tombe facilement, d’où :
      1 vacillant, chancelant, faible, ESCHL. Eum. 371 ; SOPH. Aj. 159 ; PLAT. Rsp. 404 a ;
      2 fig. inconstant, incertain, HDT. 3, 53 ; THC. 4, 62 ; XÉN. Hell. 2, 1, 2 ; PLAT. Rsp. 450 e, Leg. 688 b ;
      3 peu sûr, dangereux, DÉM. 11, 3.

• Cp. -ώτερος, HDT. 7, 16 ; PLAT. Leg. 649 e ; DÉM. 154, 21. • Sup. -ώτατος, THC. 4, 62 ; PLAT. Leg. 797 d ; ARAT. 1151.

Étym. σφάλλω.

ά, όν, (< σφάλλω) likely to make one stumble or trip metaph, slippery, perilous, τυραννὶς χρῆμα σ. Hdt. 3.53; γνωμέω… τὴν σφαλερωτέρην σεωυτῷ Id. 7.16. αʹ; σφαλερὸν ἡγεμὼν θρασύς E. Supp. 508; τοῦτο δέ γ’ ἐστὶν τὸ καλὸν σ. Id. IA 21 (anap.); ὦ βιοτή… ἐπὶ παντὶ σφαλερὰ κεῖσαι Id. Fr. 916 (lyr.); πάντων σφαλερώτατον, of future events, Th. 4.62, cf. Hp. Aph. 1.1; σφαλερώτατοι καιροί Phld. Oec. p. 48 J., SIG 796 B 10 (Epid., i AD); of poems, Pl. Lg. 810b; σ. τρόπος (v.l. τόπος) Hp. Prog. 22; σφαλερόν [ἐστι], c. inf., Pl. R. 451a, Lg. 688b; τὸ ἐπιχειρῆσαι σ. X. HG 2.1.2. Adv. Comp. -ώτερον, νοσεῖν to be more dangerously ill, Gal. 15.724. (< σφάλλομαι) ready to fall, tottering, reeling, κῶλα A. Eu. 371 (lyr.); ῥῦμα S. Aj. 159 (anap.); σῶμα σ. ἐν ταῖς κινήσεσι, of revellers and sufferers from coma, Gal. 7.645; ἕξις σ. πρὸς ὑγίειαν uncertain in point of health, Pl. R. 404a. Adv. -ρῶς, ὑγιαίνειν enjoy health precariously, Gal. 6.810. of persons, where the sense often fluctuates between I and II, ἴχνεσι σφαλεροί Nic. Al. 189, cf. 400; σ. σύμμαχοι uncertain, D. 1.7; προστάτης σ. E. Fr. 774.3. Adv. -ρῶς Id. IA 600 (anap.), Isoc. 7.1.

was leicht zum Fallen, Ausgleiten bringt, schlüpfrig, u. übertr., leicht zu einem Fehler bringend, verführerisch, betrüglich, σφαλερὸς ἡγεμὼν θρασύς, Eur. Suppl. 508 ; u. adv., I.A. 600 ; Her. im superl., 7.16.1 ; σφαλερὰ γράμματα, Plat. Legg. VII.810b ; dah. = gefährlich, καὶ φοβερόν, Rep. V.450e, u. öfter ; Ggstz von χρήσιμος, Thuc. 4.62 ; – fallend, wankend, Aesch. Eum. 349 ; σφαλερὸν πύργου ῥῦμα, Soph. Aj. 159 ; ἕξις σφαλερὰ πρὸς ὑγίειαν, Plat. Rep. III.404a ; μέχρις ἐπὶ σφαλεροῦ ζωροπότει γόνατος, Apollnds 1 (XI.25); unzuverlässig, σύμμαχος, Dem. 1.7.

1. likely to make one stumble or trip : metaphorically slippery, perilous, dangerous , Lat. lubricus, [Herdotus Historicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc.:—; σφαλερόν [ ἐστι], with infinitive, it is dangerous to . ., [Plato Philosophus (5th/4th c.BC)], etc.
2. σφάλλομαι); ready to fall, tottering, reeling, staggering , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC), Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC)]; σφ. σύμμαχοι [Demosthenes Orator (Refs 4th c.BC)]
(ML)