ας (ἡ) :
      1 situation sur le même rang, sur la même ligne, SCH.-THCR. 1, 48 ;
      2 fig. similitude ou analogie de classe, d’espèce, de catégorie, ARSTT. An. pr. 2, 21, 2 ; Top. 2, 9, 3, etc. ; particul. t. de gr. analogie des sons qui se prononcent avec le même organe, GRAMM.

Étym. σύστοιχος.

ἡ, column or series of things or ideas, Arist. APr. 66b27, Metaph. 1004b27, 1066a15, 1072a31, Thphr. CP 6.5.6; ἐκ τῶν σ. ὅσαι μὴ ἐπαλλάττουσιν ἀλλήλαις from series which are mutually exclusive, Arist. APo. 79b7; ἐν τῇ αὐτῇ σ. τῆς κατηγορίας in the same line of predication, Id. Metaph. 1054b35, 1058a13; esp. in Pythag. philosophy, pair of co-ordinate or parallel columns, αἱ ἀρχαὶ αἱ κατὰ συστοιχίαν λεγόμεναι in a series of co-ordinate pairs, as odd and even, one and many, right and left, ib. 986a23; also, either of such parallel columns, ib. 1093b12, PA 670b21, EN 1096b6, al., Thphr. Vent. 58, Gal. 18(2).167.

ἡ, Zusammenstehen, die Zusammenstellung in eine Reihe, Ordnung, das Gehören zu derselben Klasse, dah. Verwandtschaft, Entsprechung ; ἐν τῇ αὐτῇ συστοιχίᾳ wird Arist. metaph. 9.3 erkl. ἐν ταὐτῷ γένει, vgl. 1.5 und eth. Nic. 1.6.7, wo nach den Pythagoreern συστοιχίαι τῶν ἀγαθῶν aufgeführt werden ; top. 2.9 u. anal. post. 1.29 werden κινεῖσθαι u. ἠρεμίζεσθαι als τῆς ἑτέρας συστοιχίας bezeichnet. Vgl. σύστοιχος.