συν·ώνυμος, anc. att. ξυνώνυμος, ος, ον [ῠῠ] de même nom ou de même signification que, synonyme de, ARSTT. Nic. 5, 2, 6, etc. ; avec un gén. EUR. Hel. 495, etc. ; avec un dat. ARSTT. Metaph. 1, 6, 3 ; POL. 9, 27, 5 ; t. de rhét. τὰ σ. ARSTT. Rhet. 3, 2, 7, synonymes, càd. mots de forme différente, mais de signification semblable ; t. de log. noms de choses de genres différents comprises dans une même espèce, ARSTT. Categ. 1, 3 ; Top. 4, 3, 2, etc.

Étym. σύν, ὄνομα.

ον, having the same name as, c. gen., ἡ… συνώνυμος τῆς ἔνδον οὔσης ἔγχελυς Antiph. 217.1, cf. E. Hel. 495; ὁ σ. τῇ πόλει [ποταμός] Plb. 9.27.5. in the Logic of Arist. συνώνυμα are things having the same name and the same nature and definition, Cat. 1a6, cf. Top. 123a28, 148a24, Thphr. HP 9.11.5; ἔστι τις ἀδικία παρὰ τὴν ὅλην ἄλλη ἐν μέρει, συνώνυμος, ὅτι ὁ ὁρισμὸς ἐν τῷ αὐτῷ γένει Arist. EN 1130a33; τὰ πολλὰ τῶν σ. τοῖς εἴδεσι the many particulars which have the same name as the forms, i.e.
things denoted by the same univocal or unambiguous word, e.g. man and ox, both called ζῷον in the same sense of ζῷον, opp. ὁμώνυμα (v. ὁμώνυμος IV), Id. Metaph. 987b10. Adv. -μως Id. Cat. 3a34, Plb. 3.33.11, Phld. Rh. 1.148 S. of pairs of the form ΄A; non-A΄, opp. ἑτερώνυμα, Procl. in Prm. p. 955 S. in Rhet. τὰ σ. are synonyms, words having different forms but the same sense, as πορεύεσθαι and βαδίζειν, Arist. Rh. 1405a1; τὸ σ. τοῦ νέφους, i.e. νεφέλη, A.D. Synt. 199.27.

von gleichem Namen ; Aesch. Suppl. 190 ; Eur. Hec. 502 ; ποταμὸς τῇ πόλει, Pol. 9.27.5, u. öfter bei Sp.; adv., Pol. 3.35.11. Vgl. Arist. cat. 1.3, top. 6.10.