ή, όν [ῐ]
      1 qui met en ordre, THÉON SM. 12, 13 ;
      2 d’adieu, qui concerne les adieux : ὁ σ. (s.-e. λόγος) et abs. ἡ σ. paroles, discours d’adieu, RHÉT. 9, 309, 313 W.

Étym. συντάσσω.

ή, όν, putting together, composing, Theo Sm. p. 12H., Suid. (συντάσσω IV) of or for departure, ὁ σ. (sc. λόγος) or ἡ σ. (sc. ῥῆσις) a farewell speech, Men. Rh. pp. 430, 432 S., cf. Him. Ecl. 11 tit. -κός, ὁ, official in Egypt, classifier of soldiers, cleruchs, etc., into categories, PTeb. 120.50 (i BC), cf. 191 (i BC), BGU 1565.3 (ii AD).

ή, όν,
1) zusammenordnend, -stellend.
2) vom pass. συντάσσομαι, zum Abschiede gehörig, λόγος, Abschiedsrede, Sp.