συν·ορίζω :
      1 tr. enfermer dans les mêmes limites, ARSTT. Cæl. 3, 8, 12 ; au pass. PTOL. Harm. 22 c ;
      2 intr. être limitrophe de, dat. A. CAR. 84 ; DS. 1, 30 ; abs. DS. 14, 44 ; 17, 4.

bring together, opp. διακρίνω, Arist. Cael. 307a33, b2; — Pass., v.l. in Ptol. Harm. 1.9. Med., give one΄s consent to a boundary, Sammelb. 5240.15 (i AD). Med., bet (cf. συντίθημι B. 11.3), συνορισάμενος ψευδὲς ἐπιδείξειν τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον Aesop. 55. intr., = συνορέω, to be conterminous with, c. dat., OGI 221.69 (Ilium, iii BC), Antig. Mir. 78, D.S. 1.30, Peripl. M.Rubr. 64; with πρός c. acc., Scymn. 839; abs., D.S. 14.44, 17.4.

mit in dieselben Grenzen bringen und vereinigen, Arist. coel. 3.8, im Ggstz von διακρίνειν ; – intr., mit angrenzen, Sp.