GRC
συνοίκησις
JSON
Bailly
anc. att. ξυνοίκησις, εως (ἡ) :
1 habitation ou vie en commun, PLAT. Leg. 735 b, 739 b, 752 a ; au plur. πόλεων ξυνοικήσεις, PLAT. Leg. 713 a, réunion de personnes habitant des villes ;
2 cohabitation, mariage, HDT. 1, 196 ; PLAT. Leg. 930.
1 habitation ou vie en commun, PLAT. Leg. 735 b, 739 b, 752 a ; au plur. πόλεων ξυνοικήσεις, PLAT. Leg. 713 a, réunion de personnes habitant des villes ;
2 cohabitation, mariage, HDT. 1, 196 ; PLAT. Leg. 930.
➳ Dat. ion. συνοίκησι, HDT. l. c.
Étym. συνοικέω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
εως, ἡ, cohabitation, esp. of marriage, ἐπωλέοντο ἐπὶ συνοικήσι (Ion. for -ήσει) Hdt. 1.196; σ. ποιεῖσθαι Pl. Lg. 930b. πόλεων συνοικήσεις collections of people into cities, ib. 713b; settlement, community, ib. 735b, 739b, 752e; μετέσχε τῆς ξυνοικήσεως Arr. An. 4.44.1.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ἡ, das Zusammenwohnen, -leben ; bes. in der Ehe, die Ehe, Her. 1.196 ; παίδων ἕνεκα τὴν συνοίκησιν ποιεῖσθαι, Plat. Legg. XI.930a, u. öfter.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
