συν·εξαιρέω-ῶ (f. -ήσω, ao.2 συνεξεῖλον, etc.) :
      1 aider à faire disparaître, HDT. 1, 36 ;
      2 aider à prendre ou à détruire, EUR. Ion 61 ; XÉN. Hell. 7, 4, 12 ; ISOCR. 192 c ;

Moy. :
      1 aider à faire disparaître, à faire périr, EUR. Ion 1044 ;
      2 enlever en même temps, XÉN. Cyn. 5, 28.

take out together, help in removing, συνεξελεῖν ὑμῖν τὸ θηρίον ἐκ τῆς χώρης Hdt. 1.36; συμφόνευε καὶ συνεξαίρει δόμων E. Ion 1044; — Med., σ. τὸ προνοεῖσθαι take it away also, X. Cyn. 5.28. Act., help in taking, σ. τισὶ Σελλασίαν Id. HG 7.4.12, cf. Th. 2.29 (v.l. ξυνελεῖν)· μετά τινος Ἀμφίπολιν Aeschin. 2.32, cf. IG2². 127.45; σ. δορί E. Ion 61; Φρύγας Id. Tr. 24; Τροίαν Isoc. 9.18. Med., help in rescuing, Plb. 5.11.5.

(αἱρέω), mit, zugleich, zusammen herausnehmen, zerstören ; δόμων, Eur. Ion 1044 ; συνεξελὼν δορί, 61 ; Troad. 24 ; θηρίον, Her. 1.36 ; αὐτοῖς Σελλασίαν, Xen. Hell. 7.4.12 ; βοηθῶν Προυσίᾳ συνεξεῖλον τοὺς Κιανούς, Pol. 17.4.7 ; aber auch = aus der Gefahr befreien, 5.11.5, neben συσσῴζειν ; vgl. Aesch. 2.72.