συν·δίδωμι, anc. att. ξυν·δίδωμι [δῐ]
   I tr.
      1 amasser, contribuer : τινί τι, PLUT. M. 660 b, τι ἔς τι, ARÉT. Cur. m. diut. 1, 8, en qqe ch. à qqe ch. ;
      2 concéder aussi, DYSC. Adv. p. 587, 1 ;
   II intr.
      1 coopérer, HPC. Art. 797 ;
      2 se relâcher, faiblir, HPC. Epid. 3, 1079, etc. ; ARSTT. Probl. 4, 2 ; ARÉT. p. 64, 45 et 50 ;
      3 s’étendre, ARÉT. Caus. m. acut. 1, 6.

contribute, τινί τι Plu. 2.660c; ξηρὸν ἐς τὰ ἕλκεα Aret. CD 1.8.
grant, τινὶ προθεσμίαν POxy. 1130.22 (v AD); — Pass., to be allowed also, A.D. Adv. 175.14. intr., cooperate, Hp. Art. 30.
abate, slacken, of symptoms, Id. Epid. 3.1. ιβ΄, Aret. SD 1.13; relax, opp. συντείνω, Hp. Off. 23; of the eyes, sink in, Arist. Pr. 876a37.
extend, spread, ξυνδιδοῖ τὸ κακὸν ἐς τὸ πᾶν Aret. SA 1.6. τοῦ συνδοθέντος εἰς τὴν γαστέρα ὑγροῦ collected in the stomach, Herod.Med. ap. Aët. 9.2.

(δίδωμι), mit od. zugleich geben, zusammen geben, neben ἐποχετεύω, Plut. Symp. 4, proœm.;
Pass. nachgeben, nachlassen, schwanken, Sp.