συν·αρέσκω [ᾰ]
      1 plaire également à, être également approuvé de, dat. XÉN. Hell. 2, 3, 42 ; DÉM. 404, 12 ;
      2 approuver, A.RH. 3, 901 ; cf. 4, 373 ;

Moy. :
      1 approuver, dat. A.RH. 3, 1100 ;
      2 être d’accord avec, être satisfait de, dat. SEXT. M. 10, 60.

➳ Ao. moy. 3 sg. poét. ξυναρέσσατο, A.RH. 3, 1100.

please or satisfy together, συνήρεσκε ταῦτά μοι pleased me too, D. 19.202; οὐδέ γε τὸ φρουροὺς μισθοῦσθαι συνήρεσκέ μοι X. HG 2.3.42; ὅππα κε Θερσίππω συναρέσκη IG 12(2).645a48 (Nesos); ἂν συναρέσῃ σοι τοὐμὸν ἐνθύμημ’ Men. Epit. 295; διδόναι τοὺς συναρέσαντας μισθούς agreed on by both parties, Sardis 7(1).18.23 (v AD), cf. PFlor. 384.38 (v AD), etc. ; — Pass., agree with a proposition, Phld. Sign. 31; τῷ μὴ… εἶναι S.E. M. 10.60; approve of, c. dat., Heliod. ap. Orib. 49.9.39.
concede, grant, τινί τι A.R. 3.901, cf. 4.373. Med., agree with, τινι Id. 3.1100.

(ἀρέσκω), Etwas mit billigen, Ap.Rh. 3.901, 4.373 ; – impers., συναρέσκει μοι, 202 ; – οἱ μὴ συναρεσκόμενοι τῷ εἶναι, S.Emp. adv.phys. 2.60.