συν·απόλλυμι, anc. att. ξυν·απόλλυμι (ao. συναπώλεσα) perdre, faire périr ou détruire avec soi : τινά, THC. 6, 12 ; HYPÉR. Lyc. 15, qqn ; τι, DÉM. 907, 14, qqe ch. ; τινί τι, PLUT. Cato mi. 38, une chose avec une autre ; σ. μετά τινος, ANT. 139, 7, perdre avec qqn ;

Moy. (ao.2 συναπωλόμην) être perdu ou périr avec, dat. HDT. 7, 221 ; PLAT. Criti. 121 a ; abs. THC. 2, 60 ; LYS. 128, 20 ; PLUT. Syll. 29, Luc. 29, etc.

destroy together, μετά τινος Antipho 5.82; σ. τοὺς φίλους destroy one΄s friends as well as oneself, Th. 6.12; συνηγόρους καλεῖν τοὺς συναπολοῦντάς τινα Hyp. Lyc. 19; σ. τὰ χρήματα lose the money also, D. 34.2; τινί τι one thing with another, Plu. Cat. Mi. 38; — Pass., perish together, Th. 2.60, Lys. 12.88; c. dat., Hdt. 7.221, Pl. Criti. 121a, Ep. Hebr. 11.31.

[ῡ], (ὄλλυμι), mit od. zugleich vernichten, töten ; Her. 7.221 ; aor., Antiph. 5.82 ; Thuc. 2.60.
Med. mit umkommen, sterben, τοῖς κακοῖς συναπόλλυσθαι, Plat. Lys. 221b, Critia.121a ; Lys. 12.88 ; Dem. 59.95.

συν-απ-όλλυμι
[in LXX chiefly for סָפָה ;]
to destroy with or together. Pass., to perish together (with): with dative of person(s), Heb.11:31.†
(AS)