συν·αναιρέω, anc. att. ξυναναιρέω-ῶ (f. -αναιρήσω, ao.2 -ανεῖλον, etc. ; pf. pass. συνανῄρημαι) :
      1 enlever avec : τινά τινι, ANT. 134, 23, qqn avec qqe ch. ; fig. faire périr, détruire ou supprimer avec ou ensemble, acc. ARSTT. Top. 6, 4, 7, etc. ; τινά τινι, POL. 5, 11, 5, qqn avec qqe ch. ; au pass. périr avec, dat. LYCURG. 155, 32 ; avec ἅμα et le dat. POL. 6, 46, 7 ;
      2 détruire de fond en comble, ISOCR. 407 c ; au pass. THC. 8, 24 ;
      3 rendre en même temps un oracle, confirmer par un oracle, PLAT. Rsp. 540 c.

take up together with, τινά τινι Antipho 5.42.
destroy together with, τινά τινι Isoc. Ep. 2.3, Plb. 5.11.5, etc. ; τι ἅμα τινί Id. 6.46.7; simply, destroy at the same time, Phld. Mus. p. 37 K. ; — Pass., to be destroyed together with, τινι Lycurg. 60; abs., Diog.Oen. 58.
destroy altogether or utterly, in Pass., τὰ τῶν Ἀθηναίων ταχὺ ξυναναιρεθήσεσθαι v.l. for ξυναιρ- in Th. 8.24. in the Logic of Arist., σ. τὸ γένος καὶ ἡ διαφορὰ τὸ εἶδος the genus and difference (being abolished) abolish also the species, Top. 141b28, cf. 123a15, Metaph. 1059b30; τὸ… αἰσθητὸν ἀναιρεθὲν συναναιρεῖ τὴν αἴσθησιν· ἡ δὲ αἴσθησις τὸ αἰσθητὸν οὐ σ. Cat. 7b38, cf. Ammon. in Cat. 74.6, 19.
give the same answer, ἐὰν καὶ ἡ Πυθία συναναιρῇ Pl. R. 540c; cf. ἀναιρέω A. III. παρακληθεὶς… συνανίρηται (= ῄρηται) αὐτοῖς ὀνόματα δύο has taken up in conjunction with them two loans, BGU 1133.4 (i BC); cf. ἀναιρέω B. 1.6.

(αἱρέω), mit oder zugleich aufheben, wegnehmen, vernichten ; τὰ τῶν Ἀθηναίων συναναιρεθήσεσθαι, Thuc. 8.24 ; Lycurg.; Ggstz von συσσῴζειν, Pol. 5.11.5 ; Sp., wie Nicom. arithm. 1.4 ; mit antworten, ἐὰν καὶ ἡ Πυθία συναναιρῇ, Plat. Rep. VII.540c.