εως (ἡ) :
      1 action d’assembler, PLUT. M. 924 f ;
      2 récolte, ATH. 489 f ;
      3 resserrement, contraction, PTOL. 1, 8, 4 ; t. de gr. p. opp. à διαίρεσις, QUINT. 1, 5, 18, synérèse, resserrement de deux voyelles qui, au lieu de rester séparées par la prononciation, se réunissent en une diphtongue, c. οἶς de ὄϊς, τριήρει de τριήρεϊ.

Étym. συναιρέω.

εως, ἡ, taking or drawing together, ἡ τῶν ἄκρων εἰς ταὐτὸ σ. Longin. 10.3; σ. (sc. καρπῶν) Ath. 11.489f; contraction, closing, τῶν διοδευθησομένων χωρίων Sor. 2.59.
contraction of front, opp. αὔξησις, Ascl.Tact. 11.7; shortening, reduction of an estimated distance, Ptol. Geog. 1.8.3; τοῦ μήκους (of a fractured limb) Sor. Fract. 19 (συνερεισις cod.).
aggregation, Dam. Pr. 96; synthesis, ib. 277, 280; concentration, τῆς νοερᾶς οὐσίας Simp. in Ph. 635.32; generalization, opp. διαίρεσις, Elias in Porph. 76.19. in Gramm., synaeresis, whereby two vowels are not changed, but coalesce into a diphthong, as ὀϊστός, οἰστός, opp. διαίρεσις, Quint. Inst. 1.5.17, A.D. Adv. 132.25; but also contraction, as of κύημα to κῦμα, Gal. 6.642.

ἡ, das Zusammennehmen. Bei Gramm. die Zusammenziehung zweier Vokale in einen Diphthong, eigtl. dann, wenn sie keine Veränderung erleiden ; aber auch allgemein z.B. εα in η, Schol. Ar. Ach. 10.