συν·άπας, anc. att. ξυν·άπας, -άπασα, -άπαν [ᾰπᾱ] tout ensemble, tout entier, avec ou sans art., d’ord. au pl. tous ensemble, HDT. 1, 98, 134, etc. ; au sg. avec un n. collect. HDT. 7, 187 ; particul. avec un n. de pays, HDT. 2, 39, 112, etc. ; avec un n. abstr. sans art. PLAT. Soph. 224 a.

ασα, αν, = σύμπας, strengthd. for πᾶς, πᾶσα, πᾶν, all together, mostly in pl., with or without Art., Hdt. 1.98, 134, 178, 5.49, 9.29; αἱ συνάπασαι ἐπιστῆμαι Pl. Phlb. 13e, etc. in sg., with collective Nouns, τὸ σ. στράτευμα Hdt. 7.187; especially of countries, Αἰγύπτῳ τῇ σ. Id. 2.39, cf. 9.45; ὁ χῶρος ὁ σ. Id. 2.112; μουσικὴ σ.
the whole range of…, Pl. Sph. 224a.

[ᾱ], συνάπᾱσα, συνάπαν, wie σύμπας, allesammt, alle zusammen, gew. im plur.; Her. 1.98, 134, 178, 5.49 u. sonst ; αἱ ξυνάπασαι ἐπιστῆμαι Plat. Phil. 13e, u. öfter ; der sing. bes. bei Collectivis, τὸ συνάπαν στράτευμα, das gesammte Heer, Her. 7.187 ; von Gegenden u. Ländern, 2.39, 112, 9.45 ; μουσικὴν συνάπασαν Plat. Soph. 224a ; Sp.