συμ·πολιτεύω [ῑ]
      1 tr. administrer ensemble les affaires de l’État : μετά τινος, PLAT. Ep. 309 a, de concert avec qqn ;
      2 intr. être concitoyen ou former ensemble un même État, THC. 6, 4 ; 8, 47, 73 ; XÉN. Hell. 5, 2, 12 ;

Moy. m. sign. intr. avec le dat. LYS. 116, 6 ; DÉM. 1431, 22 ; avec μετά et le gén. POL. 23, 8, 9, etc. ; abs. οἱ συμπολιτευόμενοι, ISOCR. 27 c, 238 e, les concitoyens ; fig. PLUT. Cato mi. 47 ; LUC. Char. 15.

live as fellow-citizens or members of one state, τισι with others, Th. 6.4, 8.47, 73; νόμοις τοῖς αὐτοῖς χρῆσθαι καὶ σ. X. HG 5.2.12, cf. IG 9(1).32.6 (Stiris, ii BC) ; — Med. συμπολιτεύομαι, Lys. 9.21, IG4²(1).59.12 (Epid., iii BC, prob.), Epicur. Sent. 38, etc. ; θεοῖς καὶ ἀνθρώποις Phld. Piet. 14; μηδενί with no one, D. Prooem. 21; μετὰ τῶν Ἀχαιῶν Plb. 22.8.9; οἱ συμπολιτευόμενοι one΄s fellow-citizens, Isoc. 3.4, 12.29; ὁ δῆμος καὶ οἱ πολιτευόμενοι Ῥωμαῖοι Supp.Epigr. 6.646 (Adalia, i BC), cf. OGI 143.6 (Cyprus, ii BC); σ. καὶ κοινωνεῖν πόλεως Arist. Pol. 1324a15; metaph, τὰ σύντροφα καὶ συμπολιτευόμενα ἀδικήματα Plu. Cat. Mi. 47.
hold public office jointly with, IG4²(1).642 (Epid.) ; — Med., c. dat., ib. 5(1).551.6 (Sparta, iii AD).

[ῑ], mit Bürger sein, den Staat zugleich verwalten, die Staatsgeschäfte mit Andern verwalten, Thuc. 6.4, 8.75 ; gew. im med., πάντες οἱ συμπολιτευόμενοι μεθ' ὑμῶν, Plat. Ep. I.309a, wie Lys. 9.22 ; – zusammen einen Staat ausmachen, Xen. Hell. 5.2.12 ; μετὰ τῶν Ἀχαιῶν, Pol. 23.8.9 ; πόλεις συμπολιτευόμεναι μεθ' ἑαυτῶν 2.43.1.