συμ·πλάσσω, att. -άττω, anc. att. ξυμ·πλάττω, former ensemble, façonner ensemble, construire, ARSTT. H.A. 9, 41, 10 ; G.A. 3, 10, 28 ; au pass. AR. Pax 869 ; σ. γαίης, HÉS. Th. 571, façonner avec de la terre ; fig. imaginer, combiner, acc., en parl. des orateurs, des écrivains, PLAT. Charm. 175 d ; en mauv. part, DÉM. 949, 13 ; ESCHN. 64, 34 ;

Moy. imaginer, combiner, DC. 50, 5.

Att. συμπλάττω, pf. -πέπλακα prob. cj. in J. Ap. 2.2 : — mould or fashion together, γαίης of clay, Hes. Th. 571, cf. Hermipp. 41; of bees, Arist. HA 628a34, GA 761a7; of Prometheus, τὸν ἄνθρωπον Aristid. Or. 42 (6).7; — Pass., σησαμῆ ξυμπλάττεται Ar. Pax 869; τῶν ἐντὸς [τῆς κνήκου]… μέλιτι συμπλασθέντων Diocl. Fr. 140. of speakers and writers, συνομολογοῦντες καὶ σ.
by agreeing on an hypothesis and a fiction, Pl. Chrm. 175d; — Med., συγγράφεσθαι καὶ συμπλάττεσθαι D.C. 50.5. metaph, feign or fabricate together, αἰτίας καὶ ἐγκλήματα D. 36.16; σ. ἑαυτῷ ἐνύπνιον Aeschin. 3.77.

att. -πλάττω (s. πλάσσω), zusammenformen ; γαίης, aus Erde, Hes. Th. 571 ; σησαμῆ ξυμπλάττεται, Ar. Pax 834 ; Plat. Charm. 175d ; u. übertr., erdichten, αἰτίας συμπλάσας Dem. 36.16 ; συμπλάσας ἑαυτῷ ἐνύπνιον, Aesch. 3.77.