συμ·πείθω :
      1 amener qqn par la persuasion à son propre sentiment, persuader, abs. PLAT. Leg. 720 d ; LYCURG. 162, 2 ; avec un acc. de chose, XÉN. Mem. 2, 4, 6 ; DH. 6, 49 ; avec un acc. de pers. PLUT. Cam. 23 ; avec un acc. de pers. et un inf. XÉN. Cyr. 2, 2, 24 ;
      2 encourager, exhorter, THC. 7, 21 ;

Moy. se laisser persuader, ARSTT. Pol. 5, 7, 13 ; LUC. J. tr. 45 ; τι, ESCHN. 64, 1, pour qqe ch. ; ποιεῖν τι, ARSTT. Pol. 4, 11, 19 ; POL. 17, 13, 4, pour faire qqe ch., consentir à faire qqe ch.

pf. part. -πεπεικυῖα Hyp. Ath. 4 (aor. part. συμπείσας is f.l. for συμπιέσας in Plu. 2.580d) : — win by persuasion, persuade, abs., Pl. Lg. 720d; c. acc. pers., Lycurg. 102, UPZ 114i22 (ii BC), Plu. Cam. 23; c. acc. rei, τὰ μὲν συμπείθων, τὰ δὲ βιαζόμενος X. Mem. 2.4.6; σ. τἀναντία D.H. 6.49; ταῦτα συμπείθεις με σύ ; Men. Epit. 527; c. acc. pers. et inf., σ. πολλοὺς ὁμογνωμονεῖν X. Cyr. 2.2.24, cf. Aeschin. 3.142, D. 18.147, IG 12(7).386.15 (Amorgos, iii BC); — Pass., join in a view, Arist. Pol. 1307b15; allow oneself to be persuaded, c. inf., ib. 1296a38; τι to a thing, Aeschin. 3.71, SIG 364.96 (Ephesus, iii BC); c. dat., to be convinced of…, Phld. Mus. p. 89K. ; abs., Demetr. Com. Vet. 4; συμπεπεισμένοι καθ’ ἡμῶν Luc. JTr. 45; τὸ πεπεισμένον the sum agreed, BGU 1163.8 (i BC); συνεπείσθησαν πρὸς ἀλλήλας μὴ ἐγκαλεῖν Sammelb. 7338.10 (iii/iv AD).

mit, zugleich bereden, einen Andern für seine eigne Meinung gewinnen ; Thuc. 7.21 ; Plat. Legg. IV.720d ; Xen. Mem. 2.4.6 ; Isocr. 5.26, Sp., wie συμπειθόμενος ποιεῖν τι, Pol. 17.13.4 ; Plut. Them. 4 ; συμπεπεισμένοι καθ' ἡμῶν εἰσιν, Luc. Iov. Trag. 45.