συμ·μύω, se rapprocher, se fermer, en parl. des paupières, des lèvres, PLAT. Phæd. 251 b, Tim. 45 e ; d’où en parl. de pers. avoir les yeux fermés, PLAT. Rsp. 529 b ; ou les lèvres closes, càd. être silencieux, POL. 31, 8, 8 ; en parl. de l’orifice de l’utérus, HPC. Aph. 1255 ; ARSTT. H.A. 7, 2, 4, etc. ; des pores, PLAT. Phædr. 251 b, etc.

shut up, close, of wounds, σὺν δ’ ἕλκεα πάντα μέμυκεν Il. 24.420; of the eyelids, Pl. Ti. 45e; ἄνω κεχηνὼς ἢ κάτω συμμεμυκώς looking up with open lips or down with closed lips, Id. R. 529b (hence, to be silent, ἵνα συμμύσαντες πειθαρχῶσιν prob. in Plb. 30.32.8); also of other openings, as of the os uteri, Hp. Aph. 5.51, Arist. HA 582b19, al. ; of pores, Pl. Phdr. 251b; of bivalve shell-fish, Epich. 42, Arist. HA 535a18; of the ΄sleep’ of plants, Thphr. CP 2.19.1, al., Gp. 11.20.3; of shields which ΄give’ under a blow, Thphr. HP 5.3.4; of the double reed of a musical instrument, ib. 4.11.4; of green wood, ib. 5.6.3.

intr., sich zuschließen ; σὺν δ' ἕλκεα πάντα μέμυκεν, Il. 24.420 ; ἄνω κεχηνὼς ἢ κάτω συμμεμυκώς, Plat. Rep. VIII.529b ; ὑπὸ σκληρότητος συμμεμυκότα, zusammengeschlossen, gedrängt, Phaedr. 251b, Arist. physiogn. 3 setzt ὄμμα συμμύον dem ἀνεπτυγμένον entgegen. – Auch die Lippen schließen, d.i. schweigen, ἵνα συμμύσαντες πειθαρχῶσιν, Pol. 31.8.8, EM. für συμμίξαντες.