ής, ές [ῐ]
   I mêlé avec, càd. :
      1 qui se confond avec, dat. ANTIPH. (Com. fr. 3, 27) ;
      2 qui s’ajoute à, dat. ESCHL. Sept. 741 ;
   II commun à, SOPH. O.R. 1281 ; abs. commun, SOPH. Tr. 762 ; EUR. Rhes. 431, etc. ;
   III confus :
      1 en parl. d’un bruit, d’un cri, AR. Av. 771 ; PLUT. Tim. 27 ;
      2 p. suite, épais, profond, en parl. d’ombre, PLAT. Phædr. 239 c ; PLUT. Cæs. 28 ; d’où trouble, en parl. d’eau, PLUT. M. 725 e.

Étym. συμμίγνυμι.

ές, mixed up together, commingled, promiscuous, βοσκήματα S. Tr. 762; φόνος E. Rh. 431; τεύχη Id. Cyc. 226; βοή Tim. Pers. 35, Ar. Av. 771 (lyr.); ἠχὴ ἄκριτος καὶ σ. Plu. Tim. 27; ὑπὸ συμμιγεῖ σκιᾷ in a dense shade, opp. ἐν ἡλίῳ καθαρῷ, Pl. Phdr. 239c; σ. δρυμοί Plu. Caes. 20; of water, σ. καὶ θολερός Id. 2.725e. c. dat., commingled with, μελίσσης νάμασιν… συμμιγῆ… θρόμβον milk mixed with honey, Antiph. 52.7, cf. Gal. 6.45, 160; πόνοι… νέοι παλαιοῖσι συμμιγεῖς κακοῖς A. Th. 741 (lyr.), cf. S. Fr. 398; ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ σ. κακά common to both, Id. OT 1281. name of a bandage, Sor. Fasc. 19.

ές, gemischt, vermischt, verbunden ; πόνοι δόμων νέοι παλαιοῖσι συμμιγεῖς κακοῖς, Aesch. Spt. 723 ; ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ συμμιγῆ κακά, Soph. O.R. 1281 ; Eur. Rhes. 431 ; Ggstz κεχωρισμένος, Plat. Legg. X.895c ; ὑπὸ συμμιγεῖ σκιᾷ, dem ἐν ἡλίῳ καθαρῷ entgeggstzt, dumpfig, Phaedr. 239c.

1. commingled, promiscuous , [Sophocles Tragicus (Refs 5th c.BC), Euripides (Refs 5th c.BC)], etc.
2. with dative commingled with , [Aeschulus Tragicus (6th/5th c.BC)] (ML)