συμ·μάχομαι [ᾰ]
      1 assister dans un combat, être l’allié de, dat. PLAT. Leg. 699 a, etc. ;
      2 p. ext. assister, être l’auxiliaire de, dat. HDT. 7, 239 ; XÉN. An. 5, 4, 10 ; πρός τινα, ARSTT. Pol. 4, 15, 15, contre qqn.

fut. -οῦμαι X. An. 5.44.10; aor. συνεμαχεσάμην Aeschin. 2.169 : — fight along with others, to be an ally, auxiliary, Th. 4.44, 8.26, Pl. Lg. 699a, X. HG 3.2.13; c. dat., Id. An. 5.44.10, 6.1.13; τὸ οἰκὸς ἐμοὶ συμμάχεται probability is on my side, Hdt. 7.239; σ. πρὸς τὸν δῆμον against…, Arist. Pol. 1300a18; σ. τὴν μάχην Aeschin. l.c. — Prose word, συμμαχέω being used by Poets.

ion. συμμαχέομαι (Her.), dep. med. (s. μάχομαι), mit od. zusammen kämpfen ; Plat. Legg. VIII.699a ; ξίφος συμμεμαχημένον, Luc. Tyrann. 7 ; wozu mit dienen, τοῖς γυναικείοις κόσμοις συμμάχεται Ael. H.A. 4.17, εἰς ὥραν V.H. 2.14.