συγ·χράομαι-ῶμαι :
   I user de qqe ch. d’accord avec son propre intérêt, d’où profiter de, dat. POL. 1, 8, 1 ; 3, 14, 5 ; 4, 6, 2 ; 18, 34, 6, etc. ;
   II particul. :
      1 emprunter : παρά τινός τι, POL. 1, 20, 14, qqe ch. à qqn ;
      2 avoir des relations de commerce avec, dat. M. RUBR. 31 ;
      3 avoir commerce ou s’associer avec, dat. NT. Joh. 4, 9.

make use of, avail oneself of, τῇ συμμαχίᾳ τοῖς καιροῖς, etc., Plb. 1.8.1, 18.51.6, etc. ; πρὸς τὴν ἀδικίαν ταῖς ναυσί Id. 4.6.2; συναγωνιστῇ τῷ ποταμῷ as a coadjutor, Id. 3.14.5; τῇ ἀπὸ τῶν φίλων εὐνοίᾳ SIG 685.45 (Crete, ii BC); πόρῳ OGI 544.23 (Ancyra, ii AD); of commercial dealings, σ. τῇ νήσῳ Peripl. M.Rubr. 31; generally, have dealings, associate with, Σαμαρείταις Ev. Jo. 4.9, cf. Diog.Oen. Fr. 64.
borrow jointly, τινῶν τριήρεις Plb. 1.20.14; — Pass., σιτικὰ τὰ συγχρησθέντα PPetr. 2 p. 64 (iii BC, cf. Arch.Pap. 3.518).

(χράομαι), dep. med., mit oder zugleich brauchen, mit verbrauchen, Pol. 3.14.5 u. öfter, u. Sp.; – leihen von Einem, παρὰ Ταραντίνων συγχρησάμενος πεντηκοντόρους, Pol. 1.20.14 ; – umgehen mit Einem, τινί, NT.

συν-χράομαι
(Rec. συγ-), -ῶμαι, [in Al.: 1Ki.30:19 * ;]
to use together with. Metaph., with dative of person(s), to associate with: Jhn.4:9 (Polyb., a1.).†
(AS)