ῆς (ἡ) [ῐ] assemblage ; particul. collection, approvisionnement, récolte, THC. 3, 15 ; XÉN. Hell. 7, 5, 14 ; PLAT. Theæt. 149 e, etc. ; fig. compilation, HDN commenc.

Étym. συγκομίζω.

ἡ, of harvest, gathering in, ἐν καρποῦ ξυγκομιδῇ ἦσαν Th. 3.15; σ. τῶν ἐκ γῆς καρπῶν Pl. Tht. 149e, etc. ; τῶν ὡραίων Id. Lg. 845e; σίτου X. HG 7.5.14; abs., ingathering, harvest, PCair. Zen. 225.9 (iii BC), IG2². 1100.28 (ii AD), PFlor. 175.25 (iii AD), etc. ; cf. συγκομίζω 1.2. in pass. sense, being gathered together, crowding, ἐκ τῶν ἀγρῶν ἐς τὸ ἄστυ Th. 2.52. σ. ἱστορίας compiling of history, Hdn. 1.1.1.

ἡ, das Zusammentragen, -bringen, bes. das Einernten, Thuc. 2.52, 3.15 ; τῶν ὡραίων, Plat. Legg. VIII.845e ; Theaet. 149e ; σίτου, Xen. Hell. 7.5.14 ; Sp., wie Pol. 13.100.8.