συγ·κινδυνεύω [δῡ]
      1 s’exposer à un danger avec, dat. PLAT. Leg. 969 a ; abs. XÉN. Ages. 11, 13 ; PLAT. Phil. 29 a, etc. ;
      2 particul. être compagnon d’armes : τινί, THC. 8, 22 ; PLUT. Sol. 20, Alex. 19, Demetr. 40 ; μετά τινος, POL. 2, 3, 5, de qqn.

incur danger along with others, τισι Th. 8.22, Plu. Art. 8, etc. ; τῷ φράζειν σ. τινί by saying, Pl. Lg. 969a; μετά τινος Plb. 2.3.5; abs., share in the danger, be partners in danger, X. Ages. 11.13, Pl. Phlb. 29a, D. 15.19, etc. ; πρὸς τοὺς βαρβάρους OGI 765.21 (Priene); c. dat. modi, τῷ ναυτικῷ with their navy, Isoc. 8.97.

[δῡ], mit Gefahr laufen, sich mit Einem in Gefahr begeben, τινί, Plat. Phil. 29a, Legg. XII.969a ; Thuc. 8.22 ; Xen. Ages. 11.13, mit od. neben einem kämpfen, οἱ μετὰ τῶν εὐζώνων συγκινδυνεύοντες ἱππεῖς, Pol. 2.3.5.