GRC
συγκάταινος
JSON
Bailly
ος, ον, qui consent ou approuve, dat. PHILIPP. (DÉM. 284, 3) ; DS. 15, 92 ; avec πρός et l’acc. JOS. A.J. 4, 8, 23.
Étym. v. συγκαταινέω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ον, agreeing with, assenting, τινι Philipp. ap. D. 18.167, cf. PTeb. 22.5 (ii BC), D.S. 15.92; πρός τι J. AJ 4.8.23.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
beistimmend, βουλόμενοι ὑμᾶς συγκαταίνους γενέσθαι τοῖς ὑπ' αὐτῶν παρακαλουμένοις, Dem. 18.167.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
