ου (ὁ) [ῡ]
      1 colonne, HDT. 2, 169 ; ESCHL. Ag. 898 ; EUR. I.T. 50 ; fig. càd. soutien, appui, EUR. I.T. 57 ;
      2 poteau, EUR. fr. 202 ; POL. 1, 22, 4.

Étym. indo-europ. *sth₂-u-lo-, pilier, de la R. *steh₂-, v. ἵστημι.

ὁ (fem. at Epidaurus, IG4²(1).102.66, al. (iv BC), but also masc. there, ib. 109iii92 (iii BC)), pillar (= κίων acc. to Gal. 6.544), esp. as a support or bearing, Hdt. 2.169, IGll. cc. ; στέγης A. Ag. 898; δόμων E. IT 50; σ. μονόλιθοι BGU 1713 (ii/iii AD); metaph, σ.… οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες E. IT 57, cf. Ep. Gal. 2.9, 1 Ep. Ti. 3.15. σ. πυρός LXX Ex. 13.21, Apoc. 10.1.
wooden pole, E. Fr. 203, Plb. 1.22.4; [σκηνῆς] tent-poles, uprights, opp. διατόναια, PCair. Zen. 353.9 (iii BC); plank, Hp. Art. 47.
stile for writing on waxed tablets; wrongly used in this sense by Greek speakers at Alexandria and in the East acc. to Herophil. ap. Gal. Anat. Ad xiv (Arabic version, ii p. 183 ed. M. Simon, Leipzig 1906); cf. στυλοειδής.

ὁ, wie στήλη, die Säule, der Pfeiler ; ὑψηλῆς στέγης στῦλον ποδήρη, Aesch. Ag. 872 ; Eur. I.T. 50 ; στῦλοι οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες, 57 ; Ep.adesp. 192 (APP 220); στρογγύλος, runder Pfahl, Pol. 1.22.4. – Bes. der Griffel zum Schreiben u. Zeichnen.
[Die Betonung στύλος ist unrichtig, da in den griech. Dichterstellen υ lang ist, vgl. noch Leon.Tar. 64 (VII.648) u. Paus. 5.20.3, obgleich das lat. stylus dagegen ist u. auf eine alte äolische Form στύλος statt στόλος hinweist.]

στύλος (T, στῦλος, as in cl.), -ου, ὁ
[in LXX chiefly for עַמּוּד, also for קֶרֶשׁ, etc. ;]
a pillar, regarded especially as a support: σ. πυρός, Rev.10:1; σ. ἐν τ. ναῷ, figuratively, Rev.3:12, Metaph., Gal.2:9; τ. ἀληθείας, 1Ti.3:15.†
(AS)