ατος (τὸ) :
   I embouchure, ESCHL. Pers. 878 ;
   II partie aiguë, tranchante ou contondante d’un instrument (v. στόμα) d’où :
      1 tranchant, DIOSC. 5, 90 ; AÉT. 9, 48 ; 10, 11 ; PLUT. M. 693 a, etc. ; fig. front d’une armée, ARR. Tact. 34 ; DS. 19, 30 ; PLUT. M. 326 b, Flam. 3 ; au sens du lat. acies, PLUT. Flam. 2 ;
      2 trempe d’une arme, CRAT. (Com. fr. 2, 158) ; ARSTT. Meteor. 4, 6, 9 ; PLUT. M. 625 b, etc. ; DAIMAQ. (E. BYZ. v° Λακεδαίμων) ; fig. bonne trempe, force, vigueur, PLUT. Lyc. 9 ; en parl. du vin, PLUT. M. 692 d ; du courage, PLUT. M. 988 d.

Étym. στομόω.

ατος, τό, (στομόω II) = στόμα II, mouth, Πόντου A. Pers. 878 (lyr.). (στομόω III) hardened iron, steel, χαλυβδικὸν σ. Cratin. 247, Daimach. 4J., cf. LXX Si. 34 (31).26; τὰ στομώματα ποιοῦσιν οὕτως Arist. Mete. 383a33, cf. Plu. 2.510f, 625b, 693a; ὄξει διαπύρου σιδήρου σ. κατασβέσας Id. Lyc. 9; hard edge or point welded into a blade or shaft, or steel for this purpose, PCair. Zen. 782 (a).6, 64, al. (iii BC), PPetr. 2 pp. 6, 7 (iii BC), Arr. Tact. 12.2, Ael. Tact. 13.2, BGU 1028.14 (ii AD), PSI 10.1125.4 (iv AD); steel plates for repair of gates, ταῖς πύλαις… στομώματα K. Kourouniotes Ἐλευσινιακά 1.190.25, cf. 29 (Eleusis). λεπὶς στομώματος a scale which flies from hammered iron, Dsc. 5.78, Gal. 12.416; στόμωμα alone, Dsc. 4.48 (dub.l.), Cels. 6.6.5, Plin. HN 34.108. metaph of an army (cf. στόμα III. 1b), τῆς Ἰταλίας τὴν ἐν Ῥώμῃ δύναμιν ὥσπερ σ. προτεταγμένην Plu. 2.326b; οἱονεὶ σ. τῆς δυνάμεως D.S. 19.30; hence σ. εἰς μάχην ἡ ἀρχή Plu. Flam. 2, cf. 3; also σ. τοῦ οἴνου Id. 2.692d; τῆς ἀνδρείας ib. 988d.

τό, wie στόμα,
1) die Mündung, πόντου, Aesch. Pers. 855.
2) das Zugespitzte, Geschärfte, Gehärtete, σιδήρου, die Härte des gestählten Eisens, das Stählen des Eisens, Daimach. bei St.B. v. Λακεδαίμων ; neben βαφή, Plut. Lyc. 9, Gryll. 4 g.E. – Auch der Hammerschlag, Sp.

a scale which flies from hammered iron (MT)