ου (τὸ) :
   I petite bouche, POSIDIPP. (ATH. 377 a) ; NIC. Al. 15, 524, etc. ; p. anal. :
      1 orifice de l’estomac NIC. Al. 509 ;
      2 ouverture ou orifice d’un vase, ESCHL. fr. 183 Dind. ;
      3 ouverture (d’une caverne, d’une cavité), T. LOCR. 101 d ; ESCHL. Ch. 807, etc. ;
      4 gâche (d’un verrou, etc.) ANTH. 7, 391 ;
   II mors d’un cheval, HDT. 4, 72 ; ESCHL. Pr. 287, etc. ; XÉN. Eq. 6, 9 ; fig. ESCHL. Ag. 133 ; SOPH. El. 1462 ; p. anal. c. φορϐειά, EUST. 539, 16.

Étym. στόμα.

τό, Dim. of στόμα ; generally, mouth, Posidipp. 26 16 codd. Ath. ; στομίοισι δυσαλθές Nic. Al. 12; of a venomous beast, ib. 524, Th. 233.
mouth of a vessel, κέρασι χρυσᾶ σ. προσβεβλημένοις A. Fr. 185; [sc. συρίγγων] Emp. 100.3; mouth of a cave used as a grave, S. Ant. 1217; hence cave, vault, as if it were the entrance of the lower world, A. Ch. 807 (lyr., of Delphi), cf. Pl. R. 615d, 615e; of any aperture or opening, Ti.Locr. 101d, Arist. HA 623a4; cavity from which winds issue, Id. Mu. 395b27; σ. γαστρός Nic. Al. 509; σ. τῆς ὑστέρας ος uteri, Sor. 1.9, al. ; [τῆς κύστεως] Gal. 6.65, cf. 18(2).265, Aret. SD 2.1, al. ; socket of a bolt, στομίοις κλεῖθρα δέχοισθε AP 7.391 (Bass.); mouth of a canal, CPR 42.13 (iii AD), etc.
bridle-bit, bit, χαλινοὺς καὶ στόμια ἐμβαλεῖν Hdt. 4.72, cf. 1.215; χάλυβος… στόμιον παρέχουσα S. Tr. 1261 (anap.); γνώμῃ στομίων ἄτερ εὐθύνων A. Pr. 289 (anap.); δακὼν δὲ σ. ὡς νεοζυγὴς πῶλος ib. 1009; στόμια δέχεσθαι S. El. 1462; ἐνδακοῦσαι στόμια E. Hipp. 1223; συνδάκνειν X. Eq. 6.9; σ. Τροίας a bit or curb for Troy, of the Greek army, A. Ag. 132 (lyr.). = φορβειά, Eust. 539.16.
female ornament for the neck, Poll. 5.98.

τό, dim. von στόμα, kleiner Mund, Oeffnung, z.B. einer Höhle, Aesch. Ch. 796 ; vgl. Soph. Ant. 1202 ; Plat. Rep. X.615d ; τῶν ὀρυγμάτων, Pol. 16.11.4 ; τὰ στόμια = στόμα, Posidipp. bei Ath. IX.370 (v. 16). – Gebiß am Zaume, δακὼν δὲ στόμιον ὡς νεοζυγὴς πῶλος, Aesch. Prom. 1011 ; vgl. τόνδ' οἰωνὸν γνώμῃ στομίων ἄτερ εὐθύνων, 287 ; στόμια πριονωτά, Ar. bei Poll. 10.56 ; χαλινοὺς καὶ στόμια ἐμβαλεῖν, Her. 4.72 ; στόμια δέχεσθαι od. δάκνειν, Valk. Eur. Hipp. 1223 ; ὦ ψυχὴ χάλυβος λιθοκόλλητον στόμιον παρέχουσα, Soph. Trach. 1251 ; vgl. ὡς εἴ τις ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ἐξῄρετο … στόμια δέχηται τἀμά, El. 1462 ; χρυσοδαιδάλτους στομίοισι πώλους, Eur. I.A. 219 ; I.T. 935 ; sp.D., στομίοις κλεῖθρα δέχεσθαι, Bass. 10 (VII.391).