ή, όν, (< στοά) of a colonnade or porch; hence, Stoic (because Zeno taught in the στοὰ Ποικίλη), οἱ τῆς Σ. αἱρέσεως ἡγεμόνες D.H. Comp. 2, cf. Str. 13.1.57, 14.6.3; ἡ σ. Phld. Rh. 2.227S., D.L. 6.14; οἱ Σ. the Stoics, Phld. Rh. 2.296S., cf. IG 3.1359, D.L. 7.5; οἱ Σ. φιλόσοφοι Act. Ap. 17.18. (Στοϊκός in AP 9.496 (Athenaeus).)

aus od. von der Halle, gew. ὁ Στωϊκός, die Stoiker, die stoische Pilosophie betreffend.