ου (ὁ) :
   I cordon ou lacet fait de laine, de chanvre ou de cuir tressé, particul. :
      1 courroie ou cordon, OD. 13, 438 ; 17, 198 ;
      2 grosse corde, HDT. 4, 60 ;
      3 ceinture, ESCHL. Sept. 871 ;
      4 bandelette, HH. Ap. 122, 128 ;
   II colique, tranchée, AR. Th. 484 ; au pl. HPC. V. med. 12, Aph. 1249, etc.

Étym. στρέφω.

ὁ, (< στρέφω) twisted band or cord, ἐν δὲ σ. ἦεν ἀορτήρ on it (the wallet) was a cord to hang it by, Od. 13.438; generally, cord, rope, Hdt. 4.60, IG2². 1631.336.
women΄s girdle, A. Th. 872 (anap.); prob. for στρόβους, Id. Supp. 457.
swaddling-band, h.Ap. 122, 128.
twisting of the bowels, colic, σ. μ’ ἔχει τὴν γαστέρα Ar. Th. 484, cf. Hp. VM 10, Aph. 4.11, Damox. 2.25, Sor. 2.85, Gal. 6.263; κοιλίης Hp. Acut. 37.

ὁ, das von Leder, Wolle od. Hanf zusammengedrehte, geflochtene od. gestickte Band, ἐν δὲ (πήρῃ) στρόφος ἦεν ἀορτήρ, Od. 13.438, 17.198, daran war ein gedrehter Gurt als Tragband, – Gurt, ὁπόσαι στρόφον ἐσθῆσιν περιβάλλονται, Aesch. Spt. 853 ; Her. 4.60 ; – Wickelband, Windel, H.h. Apoll. 122, 128.
Flechtwerk, Flechte, Hesych.
Leibschneiden, στρόφος μ' ἔχει τὴν γαστέρα, Ar. Thesm. 484 ; S.Emp. pyrrh. 1.57 ; Medic.