ου (ὁ) :
   I ce qui tourne ou tournoie, particul. :
      1 tourbillon, ESCHL. Pr. 1085 ;
      2 toupie, sabot, IL. 14, 413 ; LUC. As. 42 ;
      3 fuseau, LYC. 585 ;
   II objets en spirale, particul. :
      1 coquillage, ARSTT. H.A. 5, 15, 22, etc. ; THCR. Idyl. 9, 25 ; d’où conque marine, LYC. 250 ; PLUT. M. 713 b ;
      2 pomme de pin, NIC. Th. 884.

Étym. στρεϐλός.

ὁ, a body rounded or spun round; hence, top, Il. 14.413; ὥσπερ σ. στρέφεσθαι Luc. Asin. 42. = στροφάλιγξ, whirlwind, A. Pr. 1084 (anap.), prob. in Id. Fr. 195.3.
trumpet-shell, Arist. HA 492a17, al. ; sea-snail, Artem. 2.14; of a shell used as a trumpet, conch, Lyc. 250, Theoc. 9.25, Plu. 2.713b.
snail, Arist. HA 548a18, cf. 530a6, PA 661a23. = στρόβιλος 6, Nic. Th. 884.
spindle, Lyc. 585.

ὁ, wie στρόβος, στροιβός, στρόφος, στροβελός, ein gedrehter, gewundener Körper ; ein Kreisel, στρόμβον δ' ἃς ἔσσευε βαλών, Il. 14.413 ; – Wirbelwind, στρόμβοι δὲ κόνιν εἱλίσσουσιν, Aesch. Prom. 1086 ; – ein gewundenes, nach oben spitzig zugehendes Schneckengehäuse, Theocr. 9.25 ; στρόμβοις βουκινίζειν, S.Emp. adv.mus. 24 ; vgl. Plut. Symp. 7.8.4. – Ein Fichten- oder Tannenzapfen, = στρόβιλος, Nic. Th. 884. – Die Spindel, Lycophr. 584.