ή, όν [ῡ]
   I d’une saveur âcre, acerbe, T. LOCR. 101 c ; XÉN. Hier. 1, 22 ; PLAT. Tim. 65 d, etc. ; fig. :
      1 en parl. du caractère, âpre, morose, AR. Vesp. 877 ; XÉN. Cyr. 2, 2, 11 ; ARSTT. Nic. 8, 5, 2, etc. ;
      2 en parl. du style, dur, rude, DH. Comp. 22 ;
   II rigide, HPC. Aër. 282 ; OPP. C. 1, 411.

• Cp. -ότερος, HPC. p. 563, 29 ; TH. H.P. 5, 1, 11.

ή, όν, of taste, sour, harsh, astringent, Pl. Ti. 65d, X. Hier. 1.22, Thphr. HP 3.12.4, Gal. 6.68, 450; τὸ σ. συνάγεν τὰν γεῦσιν πέφυκε Ti.Locr. 101c; σ. μῆλα Antiph. 188; βόλβα (because served with vinegar, etc.) Luc. Epigr. 46; οἶνος Dsc. 5.6; γάλα Sor. 1.91; μᾶζα Hsch. ; στρυφνοῦ καὶ αὐστηροῦ τὸ κοινὸν γένος ὀνομάζεται στῦφον Gal. 6.475; τὸ σ. defined as more στῦφον than τὸ αὐστηρόν, ib. 778, 15.641. metaph of temper or manner, harsh, austere, σ. ἦθος Ar. V. 877, Arist. HA 491b16; ἄνθρωποι X. Cyr. 2.2.11 (Comp.); οἱ σ. Arist. EN 1157b14; ἐν τοῖς σ. καὶ πρεσβυτικοῖς ib. 1158a2; οἴνου πολίτης ὢν κρατίστου στρυφνὸς εἶ Amphis 36. Adv. -νῶς, ἐχθροῖς προσφερόμεθα Eust. 931.45. of style, harsh, austere, D.H. Amm. 2.2; τὸ τραχὺ καὶ σ. (v.l. στριφνόν) Id. Comp. 22.
stiff, rigid, dub. in Hp. VM 14, 15 (στριφν- cod. M); οὐρή dub. in Opp. C. 1.411 (v.l. στριφνή).

von zusammenziehendem Geschmacke, herb, sauer, τὸ στρυφνὸν συνάγεν τὰν γεῦσιν πέφυκε, Tim.Locr. 101c, τὰ περὶ τὴν γλῶτταν στρυφνά, Plat. Tim. 67d ; Xen. Hier. 1.22. – Uebertr., von saurem Ansehen. verdrießlichem Wesen, sauertöpfisch. mürrisch, ἦθος, Ar. Vesp. 877 ; Amphis bei Ath. I. 30e ; στρυφνὸς τὸν τρόπον Xen. Cyr. 2.2.11 ; Arist. Probl. 31.7 ; Jacobs Philostr. imagg. p. 533.604. – Auch = στριφνος, hart, fest, Jacobs Philostr. imagg. 263 ; bei Opp. Cyn. 1.411, οὐρὴ στρυφνὴ ἐκτάδιός τε langer Schwanz.
[Nach Draco 83.2, 119 ist υ von Natur lang ; also hängt es wohl mit στύφω zusammen.]