άδος (ὁ, ἡ) [ᾰδ]
   I qui se meut en tournant, d’où :
      1 circulaire, SOPH. Tr. 131 ;
      2 qui tournoie, ARAT. 1032 ; en parl. d’une trombe, ORPH. Arg. 675 ;
   II qui s’enroule autour, qui se fixe, NUMÉN. (ATH. 319 b).

Étym. στρέφω.

άδος, ὁ, ἡ, (< στρέφω) turning round, revolving, circling, of the constellations, ἄρκτου στροφάδες κέλευθοι the Bear΄s circling paths, S. Tr. 131 (lyr.), cf. D.P. 594; στροφάδεσσιν ἀέλλαις whirl-winds, Orph. A. 677; of cranes on their return, Arat. 1032; of fish, στροφάδες παρὰ πέτρην Numen. ap. Ath. 7.319b; of worms, Hsch. Στροφάδες (sc. νῆσοι), αἱ, the Drifting Isles, a group not far from Zacynthus, supposed to have been once floating, Apollod. 1.9.21, Str. 8.4.2, St.Byz.

άδος, ὁ, ἡ, sich umdrehend, wendend ; ἄρκτου στροφάδες κέλευθοι, Soph. Trach. 131, die Kreisläufe, welche der Bär am Himmel beschreibt ; vgl. Dion.Per. 594 ; – ἄελλα, Wirbelwind, Orph. Arg. 675 ; – von den rückkehrenden Kranichen, Arat. 1032 ; – στροφάδες παρὰ πέτρην φυκίδες, Numen. bei Ath. VII.319c, die sich dabei aufhalten.