στρουθίον < GRC < Lemma

GRC

Bailly

ου (τὸ) c. στρούθειον¹, TH. H.P. 2, 2, 5.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

Bailly

ου (τὸ) petit moineau, ANAXANDR. (Com. fr. 3, 164) ; ARSTT. H.A. 5, 2, 4 ; 9, 7, 10 ; ATH. 571 e, 654 b.

Étym. στρουθός.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

τό, Dim. of στρουθός 1, Anaxandr. 7, Arist. HA 539b33, 613a29, LXX To. 2.10, Ps. 10 (11).1, al., Ev. Matt. 10.29, Gal. 6.435; τὸ σ. ἡ συκαλίς Id. 15.882; στρουθίν, Gloss.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

τό,
1) dim. von στρουθός, Arist. H.A. 5.2, 9.7 ; Sperling, NT, z.B. Ev. Matth. 10.29.
2) sc. ῥιζίον, Seifenkraut, zum Reinigen der Wolle gebraucht, βαφικὴ βοτάνη, Luc. Alex. 12 ; Theophr. u. Diosc.
3) στρουθία od. στρούθια μῆλα, auch στρούθειον, Birnquitte, nach Galen., sanit. tuend., τὰ Κυδωνίων μήλων τὰ μείζω καὶ ἡδίω καὶ ἧττον στρυφνά, ἃ στρούθια καλοῦσιν οἱ κατὰ τὴν ἡμετέραν Ἀσίαν Ἕλληνες ; so auch Theophr. u. Diosc.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

στρουθίον, -ου, τό
[in LXX chiefly for צִפּוֹר ;]
dimin. of στρουθός
a sparrow: Mat.10:29, 31, Luk.12:6-7.†
(AS)

Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars