α, ον, ferme, fort, solide, EMPÉD. (STOB. Ecl. 1, 500) ; PLAT. Epin. 981 d, etc. ; ATH. 10 c ; τὰ στερέμνια, EPIC. (DL. 10, 46, 48) les corps solides, les choses tangibles, les réalités.

• Cp. -ώτερος, DS. 1, 7 ; CLÉM. 120.

➳ Fém. -ος, ARÉT. Caus. m. diut. 2, 10.

Étym. στερεός.

α, ον, also ος, ον Aret. SD 2.10; — = στερεός, hard, fast, firm, οὐρανός Placit. 2.11.2; φύσις Pl. Epin. 981d; ὠτειλαί Aret. l.c. ; σιτίον Ath. 1.10c; τὰ σ.
solid food, BKT 3 p. 20; also τὰ σ.
solid objects, Epicur. Ep. 1 pp. 9, al. U. (also sg., Id. Nat. 2.3, al.); σ. πύκνωμα Phld. D. 3.11; τὰ στερεμνιώτερα D.S. 1.7; σ. κίνησις stable motion, Bito 60.7. Adv. -ίως firmly, κλῖμαξ σ. ἐνδεδεμένη ibid., cf. Hp. Alim. 5.

= στερεός, hart, Plat. Epin. 981d ; leibhaftig, Sext.Emp. adv.log. 2.63, wie ib. 65 στερέμνιον σῶμα, Ggstz von εἴδωλον. – Neutr. τὸ στερέμνιον = das Himmelsgewölbe, das Firmament, Scholl. Hom.